Dreambuilders(202

မီနာဟာ ​ကျေးလက်​​ဒေသ​လေးမှာ ဖခင်​နဲ့အတူ
ဘဝကို​အေး​အေးချမ်းချမ်းဖြတ်​သန်း​နေတဲ့ ​ကောင်​မ​လေး​တစ်​ဦးပါ။

မီနာရဲ့ မိခင်​က​တော့  မြိုကြီးပြကြီးမှာ အဆို​တော်​ဖြစ်​ချင်​တဲ့အိပ်​မက်​​ကြောင့် တောရွာက သူတိုသားအ​ဖ၂ဦးကို ထားရစ်​ခဲ့ပါတယ်​။
မိခင်​ထားခဲ့​ပေမယ့် ဖခင်​နဲ့အတူ​နေထိုင်​ရင်း ​ပျော်​ရွှင်​​နေတဲ့ မီနာ့ဘဝထဲကို
မိ​ထွေးဖြစ်​သူ ဟယ်​လီနာနဲ့ မိ​ထွေးရဲ့သမီးဖြစ်​သူ ဂျင်​နီတို ဝင်​လာခဲ့ပါတယ်​။
သူတိုသားအဖရဲ့အိမ်​​လေးကို မြိုကြီးသူပီပီ မီနာတိုဘဝကို အထင်​မကြီးတဲ့ ဂျင်​နီ​ရောက်​လာချိန်​မှာ​တော့
မီနာ့ဘဝဟာ စိတ်​အ​နှောင့်အယှက်​ဖြစ်​စရာ​တွေ တစ်​ခုပြီးတစ်​ခုကြုံ​တွေ့ရပါ​တော့တယ်​။
အဲ့ဒီနောက် မီနာ့ဆီကို ထူးဆန်းအိပ်မက်စက်ရုပ်လေးရောက်လာတယ်…
ဒီစက်ရုပ်လေး အိပ်မက်တွေကို လှပအောင်ဖန်တီးပေးတဲ့သူလေးပေါ့…အိပ်မက်တွေက တစ်ဆင့် လက်တွေ့ဘဝက
ခံစားချက်တွေကို လွှမ်းမိုးရှိလေတော့ မီနာ့ အိပ်မက်စက်ရုပ်လေးကို အသုံးချပြီး
သူရင်ဆိုင်နေရတဲ့ ဆိုးဝါးတဲ့အခက်အခဲတွေကို ပြောင်းလဲဖို အသုံးချပါတော့တယ်…
ဘာတွေဆက်ဖြစ်မလဲဆိုတာကိုတော့ စိတ်ဝင်စားစရာ
anime ကား​ကောင်း​လေးဖို လက်​မလွှတ်​တမ်းကြည့်ဖို ညွှန်းဆိုလိုက်​ပါတယ်​​နော်​။

ဇာတ်ကားလင့်
https://t.me/c/2186686827/459

Channel Join ရန်လင့်
https://t.me/+snaCVmemMMBhNDRl

The Lorax (2012)

➪➪➪➪➪➪➪➪➪➪➪➪➪➪

IMDb – 6.4/10_Rotten Tomatoes – 53%

ဒီကားလေးက အပင်လေးတွေကိုချစ်တတ်တဲ့သူတွေအထူးကြည့်သင့်တဲ့ကားကောင်းလေးပါ
ဆုကြီးလေးဆုနဲ့အခြားဆုပေါင်းများစွာရရှိထားပြီးအတွေးသစ်အမြင်သစ်အချိုကိုပေးစွမ်းနိုင်ပါလိမ့်မယ်အသက်၁၂နှစ်ပဲရှိတဲ့ တက်ဒ်လေးက တနီးဗေးလ်ဆိုတဲ့ မြိုမှာနေပါတယ်မြိုဟာသဘာဝတရားလုံးဝပျောက်နေပြီး လေကအစသစ်ပင်အဆုံး man-madeတွေဖြစ်နေပါပြီအသက်ရှင်ဖိုမဖြစ်မနေလိုအပ်တဲ့လေကိုတော့အရင်းရှင်ငပုကောင်အိုဟဲကနေကြိုးကိုင်ထားပြီးဈေးကိုသူလိုသလိုကစားကာတစ်မြိုလုံးကိုဂုတ်သွေးစုပ်နေပါတော့တယ်

😍ကြည့်ရန်နှိပ်ပါ👇

https://t.me/animezatcar/42

🎬 Main channel 🔗

t.me/addlist/43SAvNGGjGExNWVl

#end

နောက်ဆုံး အံ့ဩစရာ တစ်ခုကို ဖော်ပြပါဦးမယ်။ ယူကယ်ရီယုတ် မျိုးနွယ်က ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားကို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၂,၀၀၀မှာတုန်းက တစ်ကြိမ်သာ မွေးစားဖူးတယ်လို့ မကြာသေးခင်ကထိ ကျွန်တော်တို့ ထင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပေါ်လင်နဲလား (Paulinella) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ် တစ်မျိုးက ခြွင်းချက်ပါ။ သူ့မှာ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တစ်ခု ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါက ကလိုရိုပလက်စ်ကို မဟုတ်တာပါ။ ဒီ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကို ခရိုမက်တိုဖော (chromatophore) သို့မဟုတ် ဆိုင်ယန်နဲလ် (cyanelle) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ပေါ်လင်နဲလားက လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၁၄၀ ခန့်မှာ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယား တမျိုးကို မွေးစားလိုက်ရာကနေ အဲဒီ့ ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်လာတာပါ။ ကလိုရိုပလက်စ်ထက် များစွာ နောက်ကျတာမပြောနဲ့၊ ဒိုင်နိုဆောတွေ ထဲက စတက်ဂိုဆောရတ် (Stegosaurus) ထက်တောင် နှစ် ၁၅သန်းလောက် နောက်ကျပါသေးတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ သဟဇီဝနဖြစ်စဉ်ထဲမှာ မိမိရဲ့ ဂျင်းန်တွေကို အိမ်ရှင် ယူကယ်ရီယုတ်ရဲ့ ဆဲလ်ဝတ်ဆံထဲကို နေရာ ရွှေ့ခဲ့ပါတယ်။ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယားမှာ ဂျင်းန် ထောင်ကျော် ရှိပေမယ့် ကလိုရိုပလက်စ် ဖြစ်လာတဲ့ အခါ ဂျင်းန် ၁၂၀ ခန့်သာ ကျန်ပါတော့တယ်။ အခု ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကတော့ အဲဒီ့ရဲ့ လေးဆကျော် ရှိနေပါသေးတယ်။ (ပုံ ၇ ကို ရှုပါ။)
ခရိုမက်တိုဖောနဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်က ဆင်းသက်ခဲ့တဲ့ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယား အမျိုးအစားလည်း မတူပါဘူး။ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားက အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့အခါ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို သကြား အဖြစ် ချက်လုပ် ပါတယ်။ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်က ကာဘောက်ဇီဆုမ်း (carboxysome) လို့ ခေါ်တဲ့ အဆီပူဖောင်းတွေထဲမှာ ဖြစ်ပေါ် တာပါ။ ကာဘောက်ဇီဆုမ်းက အယ်လဖာ (alpha) နဲ့ ဘီတာ (beta) ဆိုတဲ့ မူကွဲ နှစ်မျိုးရှိပြီး၊ ပါဝင်ဖွဲ့စည်းတဲ့ အင်ဇိုင်းတွေလည်း မတူပါ။ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို ဖမ်းပေးတဲ့ ရူဘစ်စကို (Rubisco) အင်ဇိုင်းလည်း အမျိုးအစား မတူပါ။ ဒါကြောင့် အဲဒီ့မူကွဲနှစ်မျိုးကို အခြေခံပြီး ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားမှာ အယ်လဖာနဲ့ ဘီတာ မျိုးနွယ်ဆိုပြီး ရှိပါတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်က ဘီတာ မျိုးနွယ်ကနေ ဆင်းသက်တာပါ။ ခရိုမက်တိုဖော ကျတော့ အယ်လဖာ မျိုးနွယ်ကလို့ သိရပါတယ်။ ခရိုမက်တိုဖောဟာ သဟဇီဝန ခရီးလမ်းတဝက်မှာ ရောက်နေတဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်တာကြောင့် သိပ္ပံပညာရှင်တွေက သူတို့ကို ကလိုရိုပလက်စ်နဲ့ စင်ပြိုင် သာဓကတစ်ရပ် အနေနဲ့ အထူး စိတ်ဝင်စားကြပါတယ်။
-----
ထပ်တိုး ဖတ်ရှုစရာ -
ပရိုးတစ် သက်ရှိတွေရဲ့ လက္ခဏာရပ်တွေ ဖြစ်ပေါ်ပုံကို ကျွန်တော့် စာမူရဲ့ အခန်း (၁၄) မှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
အခန်း (၁၄) ‘လိင်သဘာဝနှင့် ပရိုးတစ်လောက’
ယူကယ်ရီယုတ် ကြန်အင်လက္ခဏာသစ်များ – ပရိုတာရိုဇိုးဝစ် မဟာကပ် အလယ်ပိုင်းနှင့် နှောင်းပိုင်း
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...

#end

နောက်ဆုံး အံ့ဩစရာ တစ်ခုကို ဖော်ပြပါဦးမယ်။ ယူကယ်ရီယုတ် မျိုးနွယ်က ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားကို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၂,၀၀၀မှာတုန်းက တစ်ကြိမ်သာ မွေးစားဖူးတယ်လို့ မကြာသေးခင်ကထိ ကျွန်တော်တို့ ထင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပေါ်လင်နဲလား (Paulinella) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ် တစ်မျိုးက ခြွင်းချက်ပါ။ သူ့မှာ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တစ်ခု ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါက ကလိုရိုပလက်စ်ကို မဟုတ်တာပါ။ ဒီ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကို ခရိုမက်တိုဖော (chromatophore) သို့မဟုတ် ဆိုင်ယန်နဲလ် (cyanelle) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ပေါ်လင်နဲလားက လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၁၄၀ ခန့်မှာ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယား တမျိုးကို မွေးစားလိုက်ရာကနေ အဲဒီ့ ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်လာတာပါ။ ကလိုရိုပလက်စ်ထက် များစွာ နောက်ကျတာမပြောနဲ့၊ ဒိုင်နိုဆောတွေ ထဲက စတက်ဂိုဆောရတ် (Stegosaurus) ထက်တောင် နှစ် ၁၅သန်းလောက် နောက်ကျပါသေးတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ သဟဇီဝနဖြစ်စဉ်ထဲမှာ မိမိရဲ့ ဂျင်းန်တွေကို အိမ်ရှင် ယူကယ်ရီယုတ်ရဲ့ ဆဲလ်ဝတ်ဆံထဲကို နေရာ ရွှေ့ခဲ့ပါတယ်။ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယားမှာ ဂျင်းန် ထောင်ကျော် ရှိပေမယ့် ကလိုရိုပလက်စ် ဖြစ်လာတဲ့ အခါ ဂျင်းန် ၁၂၀ ခန့်သာ ကျန်ပါတော့တယ်။ အခု ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကတော့ အဲဒီ့ရဲ့ လေးဆကျော် ရှိနေပါသေးတယ်။ (ပုံ ၇ ကို ရှုပါ။)
ခရိုမက်တိုဖောနဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်က ဆင်းသက်ခဲ့တဲ့ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယား အမျိုးအစားလည်း မတူပါဘူး။ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားက အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့အခါ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို သကြား အဖြစ် ချက်လုပ် ပါတယ်။ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်က ကာဘောက်ဇီဆုမ်း (carboxysome) လို့ ခေါ်တဲ့ အဆီပူဖောင်းတွေထဲမှာ ဖြစ်ပေါ် တာပါ။ ကာဘောက်ဇီဆုမ်းက အယ်လဖာ (alpha) နဲ့ ဘီတာ (beta) ဆိုတဲ့ မူကွဲ နှစ်မျိုးရှိပြီး၊ ပါဝင်ဖွဲ့စည်းတဲ့ အင်ဇိုင်းတွေလည်း မတူပါ။ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို ဖမ်းပေးတဲ့ ရူဘစ်စကို (Rubisco) အင်ဇိုင်းလည်း အမျိုးအစား မတူပါ။ ဒါကြောင့် အဲဒီ့မူကွဲနှစ်မျိုးကို အခြေခံပြီး ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားမှာ အယ်လဖာနဲ့ ဘီတာ မျိုးနွယ်ဆိုပြီး ရှိပါတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်က ဘီတာ မျိုးနွယ်ကနေ ဆင်းသက်တာပါ။ ခရိုမက်တိုဖော ကျတော့ အယ်လဖာ မျိုးနွယ်ကလို့ သိရပါတယ်။ ခရိုမက်တိုဖောဟာ သဟဇီဝန ခရီးလမ်းတဝက်မှာ ရောက်နေတဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်တာကြောင့် သိပ္ပံပညာရှင်တွေက သူတို့ကို ကလိုရိုပလက်စ်နဲ့ စင်ပြိုင် သာဓကတစ်ရပ် အနေနဲ့ အထူး စိတ်ဝင်စားကြပါတယ်။
-----
ထပ်တိုး ဖတ်ရှုစရာ -
ပရိုးတစ် သက်ရှိတွေရဲ့ လက္ခဏာရပ်တွေ ဖြစ်ပေါ်ပုံကို ကျွန်တော့် စာမူရဲ့ အခန်း (၁၄) မှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
အခန်း (၁၄) ‘လိင်သဘာဝနှင့် ပရိုးတစ်လောက’
ယူကယ်ရီယုတ် ကြန်အင်လက္ခဏာသစ်များ – ပရိုတာရိုဇိုးဝစ် မဟာကပ် အလယ်ပိုင်းနှင့် နှောင်းပိုင်း
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...

#end

နောက်ဆုံး အံ့ဩစရာ တစ်ခုကို ဖော်ပြပါဦးမယ်။ ယူကယ်ရီယုတ် မျိုးနွယ်က ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားကို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၂,၀၀၀မှာတုန်းက တစ်ကြိမ်သာ မွေးစားဖူးတယ်လို့ မကြာသေးခင်ကထိ ကျွန်တော်တို့ ထင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပေါ်လင်နဲလား (Paulinella) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ် တစ်မျိုးက ခြွင်းချက်ပါ။ သူ့မှာ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တစ်ခု ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါက ကလိုရိုပလက်စ်ကို မဟုတ်တာပါ။ ဒီ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကို ခရိုမက်တိုဖော (chromatophore) သို့မဟုတ် ဆိုင်ယန်နဲလ် (cyanelle) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ပေါ်လင်နဲလားက လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၁၄၀ ခန့်မှာ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယား တမျိုးကို မွေးစားလိုက်ရာကနေ အဲဒီ့ ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်လာတာပါ။ ကလိုရိုပလက်စ်ထက် များစွာ နောက်ကျတာမပြောနဲ့၊ ဒိုင်နိုဆောတွေ ထဲက စတက်ဂိုဆောရတ် (Stegosaurus) ထက်တောင် နှစ် ၁၅သန်းလောက် နောက်ကျပါသေးတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ သဟဇီဝနဖြစ်စဉ်ထဲမှာ မိမိရဲ့ ဂျင်းန်တွေကို အိမ်ရှင် ယူကယ်ရီယုတ်ရဲ့ ဆဲလ်ဝတ်ဆံထဲကို နေရာ ရွှေ့ခဲ့ပါတယ်။ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယားမှာ ဂျင်းန် ထောင်ကျော် ရှိပေမယ့် ကလိုရိုပလက်စ် ဖြစ်လာတဲ့ အခါ ဂျင်းန် ၁၂၀ ခန့်သာ ကျန်ပါတော့တယ်။ အခု ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကတော့ အဲဒီ့ရဲ့ လေးဆကျော် ရှိနေပါသေးတယ်။ (ပုံ ၇ ကို ရှုပါ။)
ခရိုမက်တိုဖောနဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်က ဆင်းသက်ခဲ့တဲ့ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယား အမျိုးအစားလည်း မတူပါဘူး။ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားက အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့အခါ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို သကြား အဖြစ် ချက်လုပ် ပါတယ်။ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်က ကာဘောက်ဇီဆုမ်း (carboxysome) လို့ ခေါ်တဲ့ အဆီပူဖောင်းတွေထဲမှာ ဖြစ်ပေါ် တာပါ။ ကာဘောက်ဇီဆုမ်းက အယ်လဖာ (alpha) နဲ့ ဘီတာ (beta) ဆိုတဲ့ မူကွဲ နှစ်မျိုးရှိပြီး၊ ပါဝင်ဖွဲ့စည်းတဲ့ အင်ဇိုင်းတွေလည်း မတူပါ။ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို ဖမ်းပေးတဲ့ ရူဘစ်စကို (Rubisco) အင်ဇိုင်းလည်း အမျိုးအစား မတူပါ။ ဒါကြောင့် အဲဒီ့မူကွဲနှစ်မျိုးကို အခြေခံပြီး ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားမှာ အယ်လဖာနဲ့ ဘီတာ မျိုးနွယ်ဆိုပြီး ရှိပါတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်က ဘီတာ မျိုးနွယ်ကနေ ဆင်းသက်တာပါ။ ခရိုမက်တိုဖော ကျတော့ အယ်လဖာ မျိုးနွယ်ကလို့ သိရပါတယ်။ ခရိုမက်တိုဖောဟာ သဟဇီဝန ခရီးလမ်းတဝက်မှာ ရောက်နေတဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်တာကြောင့် သိပ္ပံပညာရှင်တွေက သူတို့ကို ကလိုရိုပလက်စ်နဲ့ စင်ပြိုင် သာဓကတစ်ရပ် အနေနဲ့ အထူး စိတ်ဝင်စားကြပါတယ်။
-----
ထပ်တိုး ဖတ်ရှုစရာ -
ပရိုးတစ် သက်ရှိတွေရဲ့ လက္ခဏာရပ်တွေ ဖြစ်ပေါ်ပုံကို ကျွန်တော့် စာမူရဲ့ အခန်း (၁၄) မှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
အခန်း (၁၄) ‘လိင်သဘာဝနှင့် ပရိုးတစ်လောက’
ယူကယ်ရီယုတ် ကြန်အင်လက္ခဏာသစ်များ – ပရိုတာရိုဇိုးဝစ် မဟာကပ် အလယ်ပိုင်းနှင့် နှောင်းပိုင်း
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...

#end

နောက်ဆုံး အံ့ဩစရာ တစ်ခုကို ဖော်ပြပါဦးမယ်။ ယူကယ်ရီယုတ် မျိုးနွယ်က ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားကို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၂,၀၀၀မှာတုန်းက တစ်ကြိမ်သာ မွေးစားဖူးတယ်လို့ မကြာသေးခင်ကထိ ကျွန်တော်တို့ ထင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပေါ်လင်နဲလား (Paulinella) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ် တစ်မျိုးက ခြွင်းချက်ပါ။ သူ့မှာ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တစ်ခု ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါက ကလိုရိုပလက်စ်ကို မဟုတ်တာပါ။ ဒီ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကို ခရိုမက်တိုဖော (chromatophore) သို့မဟုတ် ဆိုင်ယန်နဲလ် (cyanelle) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ပေါ်လင်နဲလားက လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၁၄၀ ခန့်မှာ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယား တမျိုးကို မွေးစားလိုက်ရာကနေ အဲဒီ့ ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်လာတာပါ။ ကလိုရိုပလက်စ်ထက် များစွာ နောက်ကျတာမပြောနဲ့၊ ဒိုင်နိုဆောတွေ ထဲက စတက်ဂိုဆောရတ် (Stegosaurus) ထက်တောင် နှစ် ၁၅သန်းလောက် နောက်ကျပါသေးတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ သဟဇီဝနဖြစ်စဉ်ထဲမှာ မိမိရဲ့ ဂျင်းန်တွေကို အိမ်ရှင် ယူကယ်ရီယုတ်ရဲ့ ဆဲလ်ဝတ်ဆံထဲကို နေရာ ရွှေ့ခဲ့ပါတယ်။ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယားမှာ ဂျင်းန် ထောင်ကျော် ရှိပေမယ့် ကလိုရိုပလက်စ် ဖြစ်လာတဲ့ အခါ ဂျင်းန် ၁၂၀ ခန့်သာ ကျန်ပါတော့တယ်။ အခု ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကတော့ အဲဒီ့ရဲ့ လေးဆကျော် ရှိနေပါသေးတယ်။ (ပုံ ၇ ကို ရှုပါ။)
ခရိုမက်တိုဖောနဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်က ဆင်းသက်ခဲ့တဲ့ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယား အမျိုးအစားလည်း မတူပါဘူး။ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားက အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့အခါ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို သကြား အဖြစ် ချက်လုပ် ပါတယ်။ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်က ကာဘောက်ဇီဆုမ်း (carboxysome) လို့ ခေါ်တဲ့ အဆီပူဖောင်းတွေထဲမှာ ဖြစ်ပေါ် တာပါ။ ကာဘောက်ဇီဆုမ်းက အယ်လဖာ (alpha) နဲ့ ဘီတာ (beta) ဆိုတဲ့ မူကွဲ နှစ်မျိုးရှိပြီး၊ ပါဝင်ဖွဲ့စည်းတဲ့ အင်ဇိုင်းတွေလည်း မတူပါ။ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို ဖမ်းပေးတဲ့ ရူဘစ်စကို (Rubisco) အင်ဇိုင်းလည်း အမျိုးအစား မတူပါ။ ဒါကြောင့် အဲဒီ့မူကွဲနှစ်မျိုးကို အခြေခံပြီး ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားမှာ အယ်လဖာနဲ့ ဘီတာ မျိုးနွယ်ဆိုပြီး ရှိပါတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်က ဘီတာ မျိုးနွယ်ကနေ ဆင်းသက်တာပါ။ ခရိုမက်တိုဖော ကျတော့ အယ်လဖာ မျိုးနွယ်ကလို့ သိရပါတယ်။ ခရိုမက်တိုဖောဟာ သဟဇီဝန ခရီးလမ်းတဝက်မှာ ရောက်နေတဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်တာကြောင့် သိပ္ပံပညာရှင်တွေက သူတို့ကို ကလိုရိုပလက်စ်နဲ့ စင်ပြိုင် သာဓကတစ်ရပ် အနေနဲ့ အထူး စိတ်ဝင်စားကြပါတယ်။
-----
ထပ်တိုး ဖတ်ရှုစရာ -
ပရိုးတစ် သက်ရှိတွေရဲ့ လက္ခဏာရပ်တွေ ဖြစ်ပေါ်ပုံကို ကျွန်တော့် စာမူရဲ့ အခန်း (၁၄) မှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
အခန်း (၁၄) ‘လိင်သဘာဝနှင့် ပရိုးတစ်လောက’
ယူကယ်ရီယုတ် ကြန်အင်လက္ခဏာသစ်များ – ပရိုတာရိုဇိုးဝစ် မဟာကပ် အလယ်ပိုင်းနှင့် နှောင်းပိုင်း
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...

#end

နောက်ဆုံး အံ့ဩစရာ တစ်ခုကို ဖော်ပြပါဦးမယ်။ ယူကယ်ရီယုတ် မျိုးနွယ်က ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားကို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၂,၀၀၀မှာတုန်းက တစ်ကြိမ်သာ မွေးစားဖူးတယ်လို့ မကြာသေးခင်ကထိ ကျွန်တော်တို့ ထင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပေါ်လင်နဲလား (Paulinella) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ် တစ်မျိုးက ခြွင်းချက်ပါ။ သူ့မှာ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တစ်ခု ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါက ကလိုရိုပလက်စ်ကို မဟုတ်တာပါ။ ဒီ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကို ခရိုမက်တိုဖော (chromatophore) သို့မဟုတ် ဆိုင်ယန်နဲလ် (cyanelle) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ပေါ်လင်နဲလားက လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၁၄၀ ခန့်မှာ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယား တမျိုးကို မွေးစားလိုက်ရာကနေ အဲဒီ့ ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်လာတာပါ။ ကလိုရိုပလက်စ်ထက် များစွာ နောက်ကျတာမပြောနဲ့၊ ဒိုင်နိုဆောတွေ ထဲက စတက်ဂိုဆောရတ် (Stegosaurus) ထက်တောင် နှစ် ၁၅သန်းလောက် နောက်ကျပါသေးတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ သဟဇီဝနဖြစ်စဉ်ထဲမှာ မိမိရဲ့ ဂျင်းန်တွေကို အိမ်ရှင် ယူကယ်ရီယုတ်ရဲ့ ဆဲလ်ဝတ်ဆံထဲကို နေရာ ရွှေ့ခဲ့ပါတယ်။ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယားမှာ ဂျင်းန် ထောင်ကျော် ရှိပေမယ့် ကလိုရိုပလက်စ် ဖြစ်လာတဲ့ အခါ ဂျင်းန် ၁၂၀ ခန့်သာ ကျန်ပါတော့တယ်။ အခု ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကတော့ အဲဒီ့ရဲ့ လေးဆကျော် ရှိနေပါသေးတယ်။ (ပုံ ၇ ကို ရှုပါ။)
ခရိုမက်တိုဖောနဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်က ဆင်းသက်ခဲ့တဲ့ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယား အမျိုးအစားလည်း မတူပါဘူး။ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားက အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့အခါ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို သကြား အဖြစ် ချက်လုပ် ပါတယ်။ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်က ကာဘောက်ဇီဆုမ်း (carboxysome) လို့ ခေါ်တဲ့ အဆီပူဖောင်းတွေထဲမှာ ဖြစ်ပေါ် တာပါ။ ကာဘောက်ဇီဆုမ်းက အယ်လဖာ (alpha) နဲ့ ဘီတာ (beta) ဆိုတဲ့ မူကွဲ နှစ်မျိုးရှိပြီး၊ ပါဝင်ဖွဲ့စည်းတဲ့ အင်ဇိုင်းတွေလည်း မတူပါ။ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို ဖမ်းပေးတဲ့ ရူဘစ်စကို (Rubisco) အင်ဇိုင်းလည်း အမျိုးအစား မတူပါ။ ဒါကြောင့် အဲဒီ့မူကွဲနှစ်မျိုးကို အခြေခံပြီး ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားမှာ အယ်လဖာနဲ့ ဘီတာ မျိုးနွယ်ဆိုပြီး ရှိပါတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်က ဘီတာ မျိုးနွယ်ကနေ ဆင်းသက်တာပါ။ ခရိုမက်တိုဖော ကျတော့ အယ်လဖာ မျိုးနွယ်ကလို့ သိရပါတယ်။ ခရိုမက်တိုဖောဟာ သဟဇီဝန ခရီးလမ်းတဝက်မှာ ရောက်နေတဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်တာကြောင့် သိပ္ပံပညာရှင်တွေက သူတို့ကို ကလိုရိုပလက်စ်နဲ့ စင်ပြိုင် သာဓကတစ်ရပ် အနေနဲ့ အထူး စိတ်ဝင်စားကြပါတယ်။
-----
ထပ်တိုး ဖတ်ရှုစရာ -
ပရိုးတစ် သက်ရှိတွေရဲ့ လက္ခဏာရပ်တွေ ဖြစ်ပေါ်ပုံကို ကျွန်တော့် စာမူရဲ့ အခန်း (၁၄) မှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
အခန်း (၁၄) ‘လိင်သဘာဝနှင့် ပရိုးတစ်လောက’
ယူကယ်ရီယုတ် ကြန်အင်လက္ခဏာသစ်များ – ပရိုတာရိုဇိုးဝစ် မဟာကပ် အလယ်ပိုင်းနှင့် နှောင်းပိုင်း
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...

#end

နောက်ဆုံး အံ့ဩစရာ တစ်ခုကို ဖော်ပြပါဦးမယ်။ ယူကယ်ရီယုတ် မျိုးနွယ်က ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားကို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၂,၀၀၀မှာတုန်းက တစ်ကြိမ်သာ မွေးစားဖူးတယ်လို့ မကြာသေးခင်ကထိ ကျွန်တော်တို့ ထင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပေါ်လင်နဲလား (Paulinella) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ် တစ်မျိုးက ခြွင်းချက်ပါ။ သူ့မှာ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တစ်ခု ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါက ကလိုရိုပလက်စ်ကို မဟုတ်တာပါ။ ဒီ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကို ခရိုမက်တိုဖော (chromatophore) သို့မဟုတ် ဆိုင်ယန်နဲလ် (cyanelle) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ပေါ်လင်နဲလားက လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၁၄၀ ခန့်မှာ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယား တမျိုးကို မွေးစားလိုက်ရာကနေ အဲဒီ့ ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်လာတာပါ။ ကလိုရိုပလက်စ်ထက် များစွာ နောက်ကျတာမပြောနဲ့၊ ဒိုင်နိုဆောတွေ ထဲက စတက်ဂိုဆောရတ် (Stegosaurus) ထက်တောင် နှစ် ၁၅သန်းလောက် နောက်ကျပါသေးတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ သဟဇီဝနဖြစ်စဉ်ထဲမှာ မိမိရဲ့ ဂျင်းန်တွေကို အိမ်ရှင် ယူကယ်ရီယုတ်ရဲ့ ဆဲလ်ဝတ်ဆံထဲကို နေရာ ရွှေ့ခဲ့ပါတယ်။ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယားမှာ ဂျင်းန် ထောင်ကျော် ရှိပေမယ့် ကလိုရိုပလက်စ် ဖြစ်လာတဲ့ အခါ ဂျင်းန် ၁၂၀ ခန့်သာ ကျန်ပါတော့တယ်။ အခု ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကတော့ အဲဒီ့ရဲ့ လေးဆကျော် ရှိနေပါသေးတယ်။ (ပုံ ၇ ကို ရှုပါ။)
ခရိုမက်တိုဖောနဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်က ဆင်းသက်ခဲ့တဲ့ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယား အမျိုးအစားလည်း မတူပါဘူး။ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားက အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့အခါ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို သကြား အဖြစ် ချက်လုပ် ပါတယ်။ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်က ကာဘောက်ဇီဆုမ်း (carboxysome) လို့ ခေါ်တဲ့ အဆီပူဖောင်းတွေထဲမှာ ဖြစ်ပေါ် တာပါ။ ကာဘောက်ဇီဆုမ်းက အယ်လဖာ (alpha) နဲ့ ဘီတာ (beta) ဆိုတဲ့ မူကွဲ နှစ်မျိုးရှိပြီး၊ ပါဝင်ဖွဲ့စည်းတဲ့ အင်ဇိုင်းတွေလည်း မတူပါ။ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို ဖမ်းပေးတဲ့ ရူဘစ်စကို (Rubisco) အင်ဇိုင်းလည်း အမျိုးအစား မတူပါ။ ဒါကြောင့် အဲဒီ့မူကွဲနှစ်မျိုးကို အခြေခံပြီး ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားမှာ အယ်လဖာနဲ့ ဘီတာ မျိုးနွယ်ဆိုပြီး ရှိပါတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်က ဘီတာ မျိုးနွယ်ကနေ ဆင်းသက်တာပါ။ ခရိုမက်တိုဖော ကျတော့ အယ်လဖာ မျိုးနွယ်ကလို့ သိရပါတယ်။ ခရိုမက်တိုဖောဟာ သဟဇီဝန ခရီးလမ်းတဝက်မှာ ရောက်နေတဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်တာကြောင့် သိပ္ပံပညာရှင်တွေက သူတို့ကို ကလိုရိုပလက်စ်နဲ့ စင်ပြိုင် သာဓကတစ်ရပ် အနေနဲ့ အထူး စိတ်ဝင်စားကြပါတယ်။
-----
ထပ်တိုး ဖတ်ရှုစရာ -
ပရိုးတစ် သက်ရှိတွေရဲ့ လက္ခဏာရပ်တွေ ဖြစ်ပေါ်ပုံကို ကျွန်တော့် စာမူရဲ့ အခန်း (၁၄) မှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
အခန်း (၁၄) ‘လိင်သဘာဝနှင့် ပရိုးတစ်လောက’
ယူကယ်ရီယုတ် ကြန်အင်လက္ခဏာသစ်များ – ပရိုတာရိုဇိုးဝစ် မဟာကပ် အလယ်ပိုင်းနှင့် နှောင်းပိုင်း
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...

#end

နောက်ဆုံး အံ့ဩစရာ တစ်ခုကို ဖော်ပြပါဦးမယ်။ ယူကယ်ရီယုတ် မျိုးနွယ်က ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားကို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၂,၀၀၀မှာတုန်းက တစ်ကြိမ်သာ မွေးစားဖူးတယ်လို့ မကြာသေးခင်ကထိ ကျွန်တော်တို့ ထင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပေါ်လင်နဲလား (Paulinella) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ် တစ်မျိုးက ခြွင်းချက်ပါ။ သူ့မှာ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တစ်ခု ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါက ကလိုရိုပလက်စ်ကို မဟုတ်တာပါ။ ဒီ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကို ခရိုမက်တိုဖော (chromatophore) သို့မဟုတ် ဆိုင်ယန်နဲလ် (cyanelle) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ပေါ်လင်နဲလားက လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၁၄၀ ခန့်မှာ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယား တမျိုးကို မွေးစားလိုက်ရာကနေ အဲဒီ့ ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်လာတာပါ။ ကလိုရိုပလက်စ်ထက် များစွာ နောက်ကျတာမပြောနဲ့၊ ဒိုင်နိုဆောတွေ ထဲက စတက်ဂိုဆောရတ် (Stegosaurus) ထက်တောင် နှစ် ၁၅သန်းလောက် နောက်ကျပါသေးတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ သဟဇီဝနဖြစ်စဉ်ထဲမှာ မိမိရဲ့ ဂျင်းန်တွေကို အိမ်ရှင် ယူကယ်ရီယုတ်ရဲ့ ဆဲလ်ဝတ်ဆံထဲကို နေရာ ရွှေ့ခဲ့ပါတယ်။ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယားမှာ ဂျင်းန် ထောင်ကျော် ရှိပေမယ့် ကလိုရိုပလက်စ် ဖြစ်လာတဲ့ အခါ ဂျင်းန် ၁၂၀ ခန့်သာ ကျန်ပါတော့တယ်။ အခု ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကတော့ အဲဒီ့ရဲ့ လေးဆကျော် ရှိနေပါသေးတယ်။ (ပုံ ၇ ကို ရှုပါ။)
ခရိုမက်တိုဖောနဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်က ဆင်းသက်ခဲ့တဲ့ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယား အမျိုးအစားလည်း မတူပါဘူး။ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားက အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့အခါ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို သကြား အဖြစ် ချက်လုပ် ပါတယ်။ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်က ကာဘောက်ဇီဆုမ်း (carboxysome) လို့ ခေါ်တဲ့ အဆီပူဖောင်းတွေထဲမှာ ဖြစ်ပေါ် တာပါ။ ကာဘောက်ဇီဆုမ်းက အယ်လဖာ (alpha) နဲ့ ဘီတာ (beta) ဆိုတဲ့ မူကွဲ နှစ်မျိုးရှိပြီး၊ ပါဝင်ဖွဲ့စည်းတဲ့ အင်ဇိုင်းတွေလည်း မတူပါ။ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို ဖမ်းပေးတဲ့ ရူဘစ်စကို (Rubisco) အင်ဇိုင်းလည်း အမျိုးအစား မတူပါ။ ဒါကြောင့် အဲဒီ့မူကွဲနှစ်မျိုးကို အခြေခံပြီး ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားမှာ အယ်လဖာနဲ့ ဘီတာ မျိုးနွယ်ဆိုပြီး ရှိပါတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်က ဘီတာ မျိုးနွယ်ကနေ ဆင်းသက်တာပါ။ ခရိုမက်တိုဖော ကျတော့ အယ်လဖာ မျိုးနွယ်ကလို့ သိရပါတယ်။ ခရိုမက်တိုဖောဟာ သဟဇီဝန ခရီးလမ်းတဝက်မှာ ရောက်နေတဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်တာကြောင့် သိပ္ပံပညာရှင်တွေက သူတို့ကို ကလိုရိုပလက်စ်နဲ့ စင်ပြိုင် သာဓကတစ်ရပ် အနေနဲ့ အထူး စိတ်ဝင်စားကြပါတယ်။
-----
ထပ်တိုး ဖတ်ရှုစရာ -
ပရိုးတစ် သက်ရှိတွေရဲ့ လက္ခဏာရပ်တွေ ဖြစ်ပေါ်ပုံကို ကျွန်တော့် စာမူရဲ့ အခန်း (၁၄) မှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
အခန်း (၁၄) ‘လိင်သဘာဝနှင့် ပရိုးတစ်လောက’
ယူကယ်ရီယုတ် ကြန်အင်လက္ခဏာသစ်များ – ပရိုတာရိုဇိုးဝစ် မဟာကပ် အလယ်ပိုင်းနှင့် နှောင်းပိုင်း
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...

#end

နောက်ဆုံး အံ့ဩစရာ တစ်ခုကို ဖော်ပြပါဦးမယ်။ ယူကယ်ရီယုတ် မျိုးနွယ်က ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားကို လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၂,၀၀၀မှာတုန်းက တစ်ကြိမ်သာ မွေးစားဖူးတယ်လို့ မကြာသေးခင်ကထိ ကျွန်တော်တို့ ထင်ခဲ့ပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ပေါ်လင်နဲလား (Paulinella) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ် တစ်မျိုးက ခြွင်းချက်ပါ။ သူ့မှာ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တစ်ခု ရှိပါတယ်။ ဒါပေမယ့် အဲဒါက ကလိုရိုပလက်စ်ကို မဟုတ်တာပါ။ ဒီ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကို ခရိုမက်တိုဖော (chromatophore) သို့မဟုတ် ဆိုင်ယန်နဲလ် (cyanelle) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ပေါ်လင်နဲလားက လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်သန်း ၁၄၀ ခန့်မှာ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယား တမျိုးကို မွေးစားလိုက်ရာကနေ အဲဒီ့ ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်လာတာပါ။ ကလိုရိုပလက်စ်ထက် များစွာ နောက်ကျတာမပြောနဲ့၊ ဒိုင်နိုဆောတွေ ထဲက စတက်ဂိုဆောရတ် (Stegosaurus) ထက်တောင် နှစ် ၁၅သန်းလောက် နောက်ကျပါသေးတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ သဟဇီဝနဖြစ်စဉ်ထဲမှာ မိမိရဲ့ ဂျင်းန်တွေကို အိမ်ရှင် ယူကယ်ရီယုတ်ရဲ့ ဆဲလ်ဝတ်ဆံထဲကို နေရာ ရွှေ့ခဲ့ပါတယ်။ ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယားမှာ ဂျင်းန် ထောင်ကျော် ရှိပေမယ့် ကလိုရိုပလက်စ် ဖြစ်လာတဲ့ အခါ ဂျင်းန် ၁၂၀ ခန့်သာ ကျန်ပါတော့တယ်။ အခု ခရိုမက်တိုဖော ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ်ကတော့ အဲဒီ့ရဲ့ လေးဆကျော် ရှိနေပါသေးတယ်။ (ပုံ ၇ ကို ရှုပါ။)
ခရိုမက်တိုဖောနဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်က ဆင်းသက်ခဲ့တဲ့ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယား အမျိုးအစားလည်း မတူပါဘူး။ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားက အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့တဲ့အခါ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို သကြား အဖြစ် ချက်လုပ် ပါတယ်။ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်က ကာဘောက်ဇီဆုမ်း (carboxysome) လို့ ခေါ်တဲ့ အဆီပူဖောင်းတွေထဲမှာ ဖြစ်ပေါ် တာပါ။ ကာဘောက်ဇီဆုမ်းက အယ်လဖာ (alpha) နဲ့ ဘီတာ (beta) ဆိုတဲ့ မူကွဲ နှစ်မျိုးရှိပြီး၊ ပါဝင်ဖွဲ့စည်းတဲ့ အင်ဇိုင်းတွေလည်း မတူပါ။ ကာဘွန်ဒိုင်အောက်ဆိုဒ်ကို ဖမ်းပေးတဲ့ ရူဘစ်စကို (Rubisco) အင်ဇိုင်းလည်း အမျိုးအစား မတူပါ။ ဒါကြောင့် အဲဒီ့မူကွဲနှစ်မျိုးကို အခြေခံပြီး ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားမှာ အယ်လဖာနဲ့ ဘီတာ မျိုးနွယ်ဆိုပြီး ရှိပါတယ်။ ကလိုရိုပလက်စ်က ဘီတာ မျိုးနွယ်ကနေ ဆင်းသက်တာပါ။ ခရိုမက်တိုဖော ကျတော့ အယ်လဖာ မျိုးနွယ်ကလို့ သိရပါတယ်။ ခရိုမက်တိုဖောဟာ သဟဇီဝန ခရီးလမ်းတဝက်မှာ ရောက်နေတဲ့ ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် ဖြစ်တာကြောင့် သိပ္ပံပညာရှင်တွေက သူတို့ကို ကလိုရိုပလက်စ်နဲ့ စင်ပြိုင် သာဓကတစ်ရပ် အနေနဲ့ အထူး စိတ်ဝင်စားကြပါတယ်။
-----
ထပ်တိုး ဖတ်ရှုစရာ -
ပရိုးတစ် သက်ရှိတွေရဲ့ လက္ခဏာရပ်တွေ ဖြစ်ပေါ်ပုံကို ကျွန်တော့် စာမူရဲ့ အခန်း (၁၄) မှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
အခန်း (၁၄) ‘လိင်သဘာဝနှင့် ပရိုးတစ်လောက’
ယူကယ်ရီယုတ် ကြန်အင်လက္ခဏာသစ်များ – ပရိုတာရိုဇိုးဝစ် မဟာကပ် အလယ်ပိုင်းနှင့် နှောင်းပိုင်း
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...