#ဆက်ရန်ရှိ

ကလိုရိုပလက်စ်က သက်ရှိသမိုင်းမှာ တစ်ကြိမ်တည်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ အနီရောင် အယ်လဂျီ၊ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီနဲ့ သူက ဆင်းသက်တဲ့ အပင်တွေအားလုံးရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေ က အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ် ဘိုးအေကြီးရဲ့ တိုက်ရိုက် အဆက်အနွယ်တွေပါ။ အခုလို ဒုတိယ အဆင့် မွေးစား တာကျတော့ ပရိုးတစ်များစွာက အနီရောင် အယ်လဂျီကို စင်ပြိုင် အကြိမ်ကြိမ် မွေးစားခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့ရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက မွေးစားတဲ့ အချိန်နဲ့ အဆင့်တွေ မတူဘဲ အမြှေးပါး (၃)ခု ဖြစ်လိုဖြစ်၊ (၄) ခုဖြစ်လိုဖြစ်၊ ဆဲလ်ဝတ်ဆံယောင် ရှိသူက ရှိ၊ မရှိသူက မရှိနဲ့ အမျိုးစုံ ဖြစ်နေတာပေါ့။
ဒုတိယအဆင့် သဟဇီဝနပြုခြင်းကြောင့် ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာဟာ အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲနဲ့ အယ်လဂျီကဲ့သို့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့ခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ဟက်ထရိုကွန့် (heterokont)၊ ဒိုင်ယာတွန် (diatom)၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် (cryptomonad)၊ ကော်ကိုလစ်သိုဖော (coccolithophore)တွေ ပါဝင်ပါတယ်။ ဟက်ထရိုကွန့်ထဲမှာ ကျွန်တော်တို့ အညိုရောင် ရေမှော် (brown algae) လို့ သိကြတဲ့ "kelp" တွေလည်း ပါပါတယ်။ ဒါကြောင့် အညိုရောင် ရေမှော်ဟာ အနီရောင် အယ်လဂျီကို တဆင့်မွေးစားထားတဲ့ "အယ်လဂျီ"အတုသာ ဖြစ်ပါတယ်။ (ပုံ ၃ ကို ရှုပါ။)
တချို့ကလည်း အနီရောင် အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို အလားတူ မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ယူဂလီးနား (euglena) နဲ့ ကလိုရာရက်ခနီယိုဖိုက် (chlorarachniophyte) မျိုးနွယ်တွေ ပါဝင်ပါတယ်။
ဒါပဲလားဆိုတော့ မပြီးသေးပါဘူး။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် (dinoflagellate) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ်မျိုးနွယ်မှာ တတိယအဆင့် သဟဇီဝနဖြစ်စဉ် (tertiary endosymbiosis) တောင် ရှိပါတယ်။ အဲဒါက စာရှုသူတွေ မှန်းကြည့်လို့ရလောက်ပါပြီ။ ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပြီးသား ပရိုးတစ်ကို ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်က ဝါးမျိုပြီး ကလိုရိုပလက်စ်ကို မွေးစားလိုက်တာပါ။ ဝါးမျိုခံရတဲ့သူက ဒိုင်ယာတွန်၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် စသဖြင့် ဒုတိယအဆင့်ထဲက မျိုးနွယ်အစုံ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ (ပုံ ၄ ကို ရှုပါ။)
တကယ်တော့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပါတယ်။ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတဲ့ မျိုးနွယ်တွေရှိသလို၊ အနီရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ တတိယ အဆင့် မွေးစားတဲ့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်တချို့ဆိုရင် သူတို့မှာ ဒုတိယ အဆင့် မွေးစားပြီးသား ကလိုရိုပလက်စ် ရှိနှင့်ရက်သားနဲ့ အဲဒါကို စွန့်လွှတ်ပြီး တတိယ အဆင့် မွေးစားတာကို ဆက်သုံးစွဲကြပါတယ်။
ဘယ်နှဆင့်ပဲ သုံးစွဲသည် ဖြစ်စေ၊ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည်ရဲ့ ဆက်နွယ်ပုံက အတူတူပါပဲ။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ ယူကယ်ရီယုတ် ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တခုဖြစ်ပြီး အိမ်ရှင်အတွက် အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းဆိုတဲ့ အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ဘက်တီးရီးယား အမွေကို ပေးပါတယ်။ အဲဒီ့စွမ်းရည်ကို ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာက လိုချင်ကြပါတယ်။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် တချို့ဆိုရင် ကိုယ်ပိုင် ကလိုရိုပလက်စ်ကို စွန့်လွှတ်လိုက်ပေမယ့် သူတို့ရဲ့ မျိုးဆက်သစ်တွေက ပြန်တောင့်တကြတယ်။ သူတို့စားတဲ့ သားကောင်တွေဆီက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို ချက်ချင်းစားမပစ်ဘဲ သည်အတိုင်းထားပါတယ်။ အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက သူတို့နဲ့ ပြည့်ပြည့်ဝဝ သဟဇီဝနမပြုထားတာကြောင့်၊ ထပ်တော့ မပွားနိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ချို့ယွင်းပြီး သေမသွားခင်အထိတော့ အိမ်ရှင် အတွက် အကျိုးရှိလိုက်တာပေါ့လေ။ ဒီအပြုအမူကို ကလက်ပတိုပလက်စတီ (kleptoplasty) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ “ကလိုရိုပလက်စ်ကို ခိုးယူခြင်း” လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတယ်။
ကလိုရိုပလက်စ်တွေရဲ့ အခန်းကဏ္ဍက အပင်နဲ့ အယ်လဂျီမှာတင် ရပ်သွားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ရဲ့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းကို သတ္တဝါတွေကတောင် လိုချင်ကြတယ်။
အမြင်သာဆုံးက သန္တာကျောက်တန်းကို ပြုလုပ်တဲ့ သန္တာကောင်တွေပါ။ သူတို့ရဲ့ ဆဲလ်တွေမှာ အဝါရောင် ပရိုးတစ်တွေ ထည့်မွေးထားကြတယ်။ အဲဒီ့ “ဇူဇန်သဲလေး” (zooxanthellae, အဓိပ္ပာယ် = အဝါရောင်ကောင်လေးများ) တွေကြောင့် သန္တာတွေက အရောင်စုံပြီး လှနေတာပါ။ (ပုံ ၅ ကို ရှုပါ။) ဒီဆက်နွယ်မှုက အပြန်အလှန် အကျိုးပြုရုံသာဖြစ်ပြီး၊ ကလိုရိုပလက်စ် ကဲ့သို့ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည် အပြည့်အဝ ပေါင်းစည်းထားတာ မဟုတ်ပါ။ ဇူဇန်သဲလေးမှာ ကိုယ်ပိုင် ဆဲလ်အင်္ဂါရပ် အပြည့်အစုံ ရှိပါတယ်။ ဥတုပူနွေးလာလို့ သန္တာတွေ အရောင်ကျွတ်တယ်ဆိုတာ အဲဒီ့ ဇူဇန်သဲလေးတွေ သန္တာကို စွန့်ခွာသွားလို့ ဖြစ်ပါတယ်။
-----
ဆက်စပ်ဖတ်ရှုစရာ -
သန္တာ အရောင်ကျွတ်ခြင်း အကြောင်းကို Our Planet စာအုပ် ဘာသာပြန် "ကျွန်ုပ်တို့ ကမ္ဘာစာမူ" ထဲက "ကမ်းရိုးတန်းပင်လယ်များ" အခန်းမှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...
-----
အီလိုင်စီယာ (Elysia) လို့ခေါ်တဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ တစ်မျိုးကလည်း သူတို့စားတဲ့ အယ်လဂျီထဲက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို စုဆောင်းပြီး အူနံရံပေါ်မှာ ဖြန့်ကျက် ထားရှိပါတယ်။ (ပုံ ၆ ကို ရှုပါ။) ပက်ကျိကိုယ်ထဲမှာ ကလိုရိုပလက်စ် က အသစ်ထပ်မပွားနိုင်တာကြောင့် ဒီပက်ကျိက ကလိုရိုပလက်စ် သူခိုးတစ်မျိုးသာ ဖြစ်တယ်။
ဒါပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ ဒီအန်အေမှာ ကလိုရိုပလက်စ်ရဲ့ ဂျင်းန် တချို့တောင် ရောက်နေနှင့်ပါပြီ။ ကလိုရိုပလက်စ်ကို ထပ်မပွားစေနိုင်ပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ အူနံရံက ကလိုရိုပလက်စ် ရှင်သန်ဖို့ လိုတဲ့ ပရိုတင်းတွေ ထုတ်ပေးပြီး ရှိပြီးသားတွေကိုတော့ ကြာရှည်ခံအောင် လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်နဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ အီလိုင်စီယာရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ် ခိုးယူခြင်း ဖြစ်စဉ် ကိုယ်တိုင်က သဟဇီဝနပြုခြင်းရဲ့ ကနဦး အဆင့် ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။


#ဆက်ရန်ရှိ

image

#ဆက်ရန်ရှိ

ကလိုရိုပလက်စ်က သက်ရှိသမိုင်းမှာ တစ်ကြိမ်တည်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ အနီရောင် အယ်လဂျီ၊ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီနဲ့ သူက ဆင်းသက်တဲ့ အပင်တွေအားလုံးရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေ က အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ် ဘိုးအေကြီးရဲ့ တိုက်ရိုက် အဆက်အနွယ်တွေပါ။ အခုလို ဒုတိယ အဆင့် မွေးစား တာကျတော့ ပရိုးတစ်များစွာက အနီရောင် အယ်လဂျီကို စင်ပြိုင် အကြိမ်ကြိမ် မွေးစားခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့ရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက မွေးစားတဲ့ အချိန်နဲ့ အဆင့်တွေ မတူဘဲ အမြှေးပါး (၃)ခု ဖြစ်လိုဖြစ်၊ (၄) ခုဖြစ်လိုဖြစ်၊ ဆဲလ်ဝတ်ဆံယောင် ရှိသူက ရှိ၊ မရှိသူက မရှိနဲ့ အမျိုးစုံ ဖြစ်နေတာပေါ့။
ဒုတိယအဆင့် သဟဇီဝနပြုခြင်းကြောင့် ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာဟာ အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲနဲ့ အယ်လဂျီကဲ့သို့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့ခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ဟက်ထရိုကွန့် (heterokont)၊ ဒိုင်ယာတွန် (diatom)၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် (cryptomonad)၊ ကော်ကိုလစ်သိုဖော (coccolithophore)တွေ ပါဝင်ပါတယ်။ ဟက်ထရိုကွန့်ထဲမှာ ကျွန်တော်တို့ အညိုရောင် ရေမှော် (brown algae) လို့ သိကြတဲ့ "kelp" တွေလည်း ပါပါတယ်။ ဒါကြောင့် အညိုရောင် ရေမှော်ဟာ အနီရောင် အယ်လဂျီကို တဆင့်မွေးစားထားတဲ့ "အယ်လဂျီ"အတုသာ ဖြစ်ပါတယ်။ (ပုံ ၃ ကို ရှုပါ။)
တချို့ကလည်း အနီရောင် အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို အလားတူ မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ယူဂလီးနား (euglena) နဲ့ ကလိုရာရက်ခနီယိုဖိုက် (chlorarachniophyte) မျိုးနွယ်တွေ ပါဝင်ပါတယ်။
ဒါပဲလားဆိုတော့ မပြီးသေးပါဘူး။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် (dinoflagellate) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ်မျိုးနွယ်မှာ တတိယအဆင့် သဟဇီဝနဖြစ်စဉ် (tertiary endosymbiosis) တောင် ရှိပါတယ်။ အဲဒါက စာရှုသူတွေ မှန်းကြည့်လို့ရလောက်ပါပြီ။ ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပြီးသား ပရိုးတစ်ကို ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်က ဝါးမျိုပြီး ကလိုရိုပလက်စ်ကို မွေးစားလိုက်တာပါ။ ဝါးမျိုခံရတဲ့သူက ဒိုင်ယာတွန်၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် စသဖြင့် ဒုတိယအဆင့်ထဲက မျိုးနွယ်အစုံ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ (ပုံ ၄ ကို ရှုပါ။)
တကယ်တော့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပါတယ်။ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတဲ့ မျိုးနွယ်တွေရှိသလို၊ အနီရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ တတိယ အဆင့် မွေးစားတဲ့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်တချို့ဆိုရင် သူတို့မှာ ဒုတိယ အဆင့် မွေးစားပြီးသား ကလိုရိုပလက်စ် ရှိနှင့်ရက်သားနဲ့ အဲဒါကို စွန့်လွှတ်ပြီး တတိယ အဆင့် မွေးစားတာကို ဆက်သုံးစွဲကြပါတယ်။
ဘယ်နှဆင့်ပဲ သုံးစွဲသည် ဖြစ်စေ၊ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည်ရဲ့ ဆက်နွယ်ပုံက အတူတူပါပဲ။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ ယူကယ်ရီယုတ် ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တခုဖြစ်ပြီး အိမ်ရှင်အတွက် အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းဆိုတဲ့ အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ဘက်တီးရီးယား အမွေကို ပေးပါတယ်။ အဲဒီ့စွမ်းရည်ကို ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာက လိုချင်ကြပါတယ်။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် တချို့ဆိုရင် ကိုယ်ပိုင် ကလိုရိုပလက်စ်ကို စွန့်လွှတ်လိုက်ပေမယ့် သူတို့ရဲ့ မျိုးဆက်သစ်တွေက ပြန်တောင့်တကြတယ်။ သူတို့စားတဲ့ သားကောင်တွေဆီက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို ချက်ချင်းစားမပစ်ဘဲ သည်အတိုင်းထားပါတယ်။ အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက သူတို့နဲ့ ပြည့်ပြည့်ဝဝ သဟဇီဝနမပြုထားတာကြောင့်၊ ထပ်တော့ မပွားနိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ချို့ယွင်းပြီး သေမသွားခင်အထိတော့ အိမ်ရှင် အတွက် အကျိုးရှိလိုက်တာပေါ့လေ။ ဒီအပြုအမူကို ကလက်ပတိုပလက်စတီ (kleptoplasty) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ “ကလိုရိုပလက်စ်ကို ခိုးယူခြင်း” လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတယ်။
ကလိုရိုပလက်စ်တွေရဲ့ အခန်းကဏ္ဍက အပင်နဲ့ အယ်လဂျီမှာတင် ရပ်သွားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ရဲ့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းကို သတ္တဝါတွေကတောင် လိုချင်ကြတယ်။
အမြင်သာဆုံးက သန္တာကျောက်တန်းကို ပြုလုပ်တဲ့ သန္တာကောင်တွေပါ။ သူတို့ရဲ့ ဆဲလ်တွေမှာ အဝါရောင် ပရိုးတစ်တွေ ထည့်မွေးထားကြတယ်။ အဲဒီ့ “ဇူဇန်သဲလေး” (zooxanthellae, အဓိပ္ပာယ် = အဝါရောင်ကောင်လေးများ) တွေကြောင့် သန္တာတွေက အရောင်စုံပြီး လှနေတာပါ။ (ပုံ ၅ ကို ရှုပါ။) ဒီဆက်နွယ်မှုက အပြန်အလှန် အကျိုးပြုရုံသာဖြစ်ပြီး၊ ကလိုရိုပလက်စ် ကဲ့သို့ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည် အပြည့်အဝ ပေါင်းစည်းထားတာ မဟုတ်ပါ။ ဇူဇန်သဲလေးမှာ ကိုယ်ပိုင် ဆဲလ်အင်္ဂါရပ် အပြည့်အစုံ ရှိပါတယ်။ ဥတုပူနွေးလာလို့ သန္တာတွေ အရောင်ကျွတ်တယ်ဆိုတာ အဲဒီ့ ဇူဇန်သဲလေးတွေ သန္တာကို စွန့်ခွာသွားလို့ ဖြစ်ပါတယ်။
-----
ဆက်စပ်ဖတ်ရှုစရာ -
သန္တာ အရောင်ကျွတ်ခြင်း အကြောင်းကို Our Planet စာအုပ် ဘာသာပြန် "ကျွန်ုပ်တို့ ကမ္ဘာစာမူ" ထဲက "ကမ်းရိုးတန်းပင်လယ်များ" အခန်းမှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...
-----
အီလိုင်စီယာ (Elysia) လို့ခေါ်တဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ တစ်မျိုးကလည်း သူတို့စားတဲ့ အယ်လဂျီထဲက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို စုဆောင်းပြီး အူနံရံပေါ်မှာ ဖြန့်ကျက် ထားရှိပါတယ်။ (ပုံ ၆ ကို ရှုပါ။) ပက်ကျိကိုယ်ထဲမှာ ကလိုရိုပလက်စ် က အသစ်ထပ်မပွားနိုင်တာကြောင့် ဒီပက်ကျိက ကလိုရိုပလက်စ် သူခိုးတစ်မျိုးသာ ဖြစ်တယ်။
ဒါပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ ဒီအန်အေမှာ ကလိုရိုပလက်စ်ရဲ့ ဂျင်းန် တချို့တောင် ရောက်နေနှင့်ပါပြီ။ ကလိုရိုပလက်စ်ကို ထပ်မပွားစေနိုင်ပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ အူနံရံက ကလိုရိုပလက်စ် ရှင်သန်ဖို့ လိုတဲ့ ပရိုတင်းတွေ ထုတ်ပေးပြီး ရှိပြီးသားတွေကိုတော့ ကြာရှည်ခံအောင် လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်နဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ အီလိုင်စီယာရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ် ခိုးယူခြင်း ဖြစ်စဉ် ကိုယ်တိုင်က သဟဇီဝနပြုခြင်းရဲ့ ကနဦး အဆင့် ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။


#ဆက်ရန်ရှိ

image

#ဆက်ရန်ရှိ

ကလိုရိုပလက်စ်က သက်ရှိသမိုင်းမှာ တစ်ကြိမ်တည်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ အနီရောင် အယ်လဂျီ၊ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီနဲ့ သူက ဆင်းသက်တဲ့ အပင်တွေအားလုံးရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေ က အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ် ဘိုးအေကြီးရဲ့ တိုက်ရိုက် အဆက်အနွယ်တွေပါ။ အခုလို ဒုတိယ အဆင့် မွေးစား တာကျတော့ ပရိုးတစ်များစွာက အနီရောင် အယ်လဂျီကို စင်ပြိုင် အကြိမ်ကြိမ် မွေးစားခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့ရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက မွေးစားတဲ့ အချိန်နဲ့ အဆင့်တွေ မတူဘဲ အမြှေးပါး (၃)ခု ဖြစ်လိုဖြစ်၊ (၄) ခုဖြစ်လိုဖြစ်၊ ဆဲလ်ဝတ်ဆံယောင် ရှိသူက ရှိ၊ မရှိသူက မရှိနဲ့ အမျိုးစုံ ဖြစ်နေတာပေါ့။
ဒုတိယအဆင့် သဟဇီဝနပြုခြင်းကြောင့် ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာဟာ အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲနဲ့ အယ်လဂျီကဲ့သို့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့ခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ဟက်ထရိုကွန့် (heterokont)၊ ဒိုင်ယာတွန် (diatom)၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် (cryptomonad)၊ ကော်ကိုလစ်သိုဖော (coccolithophore)တွေ ပါဝင်ပါတယ်။ ဟက်ထရိုကွန့်ထဲမှာ ကျွန်တော်တို့ အညိုရောင် ရေမှော် (brown algae) လို့ သိကြတဲ့ "kelp" တွေလည်း ပါပါတယ်။ ဒါကြောင့် အညိုရောင် ရေမှော်ဟာ အနီရောင် အယ်လဂျီကို တဆင့်မွေးစားထားတဲ့ "အယ်လဂျီ"အတုသာ ဖြစ်ပါတယ်။ (ပုံ ၃ ကို ရှုပါ။)
တချို့ကလည်း အနီရောင် အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို အလားတူ မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ယူဂလီးနား (euglena) နဲ့ ကလိုရာရက်ခနီယိုဖိုက် (chlorarachniophyte) မျိုးနွယ်တွေ ပါဝင်ပါတယ်။
ဒါပဲလားဆိုတော့ မပြီးသေးပါဘူး။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် (dinoflagellate) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ်မျိုးနွယ်မှာ တတိယအဆင့် သဟဇီဝနဖြစ်စဉ် (tertiary endosymbiosis) တောင် ရှိပါတယ်။ အဲဒါက စာရှုသူတွေ မှန်းကြည့်လို့ရလောက်ပါပြီ။ ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပြီးသား ပရိုးတစ်ကို ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်က ဝါးမျိုပြီး ကလိုရိုပလက်စ်ကို မွေးစားလိုက်တာပါ။ ဝါးမျိုခံရတဲ့သူက ဒိုင်ယာတွန်၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် စသဖြင့် ဒုတိယအဆင့်ထဲက မျိုးနွယ်အစုံ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ (ပုံ ၄ ကို ရှုပါ။)
တကယ်တော့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပါတယ်။ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတဲ့ မျိုးနွယ်တွေရှိသလို၊ အနီရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ တတိယ အဆင့် မွေးစားတဲ့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်တချို့ဆိုရင် သူတို့မှာ ဒုတိယ အဆင့် မွေးစားပြီးသား ကလိုရိုပလက်စ် ရှိနှင့်ရက်သားနဲ့ အဲဒါကို စွန့်လွှတ်ပြီး တတိယ အဆင့် မွေးစားတာကို ဆက်သုံးစွဲကြပါတယ်။
ဘယ်နှဆင့်ပဲ သုံးစွဲသည် ဖြစ်စေ၊ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည်ရဲ့ ဆက်နွယ်ပုံက အတူတူပါပဲ။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ ယူကယ်ရီယုတ် ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တခုဖြစ်ပြီး အိမ်ရှင်အတွက် အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းဆိုတဲ့ အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ဘက်တီးရီးယား အမွေကို ပေးပါတယ်။ အဲဒီ့စွမ်းရည်ကို ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာက လိုချင်ကြပါတယ်။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် တချို့ဆိုရင် ကိုယ်ပိုင် ကလိုရိုပလက်စ်ကို စွန့်လွှတ်လိုက်ပေမယ့် သူတို့ရဲ့ မျိုးဆက်သစ်တွေက ပြန်တောင့်တကြတယ်။ သူတို့စားတဲ့ သားကောင်တွေဆီက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို ချက်ချင်းစားမပစ်ဘဲ သည်အတိုင်းထားပါတယ်။ အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက သူတို့နဲ့ ပြည့်ပြည့်ဝဝ သဟဇီဝနမပြုထားတာကြောင့်၊ ထပ်တော့ မပွားနိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ချို့ယွင်းပြီး သေမသွားခင်အထိတော့ အိမ်ရှင် အတွက် အကျိုးရှိလိုက်တာပေါ့လေ။ ဒီအပြုအမူကို ကလက်ပတိုပလက်စတီ (kleptoplasty) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ “ကလိုရိုပလက်စ်ကို ခိုးယူခြင်း” လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတယ်။
ကလိုရိုပလက်စ်တွေရဲ့ အခန်းကဏ္ဍက အပင်နဲ့ အယ်လဂျီမှာတင် ရပ်သွားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ရဲ့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းကို သတ္တဝါတွေကတောင် လိုချင်ကြတယ်။
အမြင်သာဆုံးက သန္တာကျောက်တန်းကို ပြုလုပ်တဲ့ သန္တာကောင်တွေပါ။ သူတို့ရဲ့ ဆဲလ်တွေမှာ အဝါရောင် ပရိုးတစ်တွေ ထည့်မွေးထားကြတယ်။ အဲဒီ့ “ဇူဇန်သဲလေး” (zooxanthellae, အဓိပ္ပာယ် = အဝါရောင်ကောင်လေးများ) တွေကြောင့် သန္တာတွေက အရောင်စုံပြီး လှနေတာပါ။ (ပုံ ၅ ကို ရှုပါ။) ဒီဆက်နွယ်မှုက အပြန်အလှန် အကျိုးပြုရုံသာဖြစ်ပြီး၊ ကလိုရိုပလက်စ် ကဲ့သို့ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည် အပြည့်အဝ ပေါင်းစည်းထားတာ မဟုတ်ပါ။ ဇူဇန်သဲလေးမှာ ကိုယ်ပိုင် ဆဲလ်အင်္ဂါရပ် အပြည့်အစုံ ရှိပါတယ်။ ဥတုပူနွေးလာလို့ သန္တာတွေ အရောင်ကျွတ်တယ်ဆိုတာ အဲဒီ့ ဇူဇန်သဲလေးတွေ သန္တာကို စွန့်ခွာသွားလို့ ဖြစ်ပါတယ်။
-----
ဆက်စပ်ဖတ်ရှုစရာ -
သန္တာ အရောင်ကျွတ်ခြင်း အကြောင်းကို Our Planet စာအုပ် ဘာသာပြန် "ကျွန်ုပ်တို့ ကမ္ဘာစာမူ" ထဲက "ကမ်းရိုးတန်းပင်လယ်များ" အခန်းမှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...
-----
အီလိုင်စီယာ (Elysia) လို့ခေါ်တဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ တစ်မျိုးကလည်း သူတို့စားတဲ့ အယ်လဂျီထဲက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို စုဆောင်းပြီး အူနံရံပေါ်မှာ ဖြန့်ကျက် ထားရှိပါတယ်။ (ပုံ ၆ ကို ရှုပါ။) ပက်ကျိကိုယ်ထဲမှာ ကလိုရိုပလက်စ် က အသစ်ထပ်မပွားနိုင်တာကြောင့် ဒီပက်ကျိက ကလိုရိုပလက်စ် သူခိုးတစ်မျိုးသာ ဖြစ်တယ်။
ဒါပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ ဒီအန်အေမှာ ကလိုရိုပလက်စ်ရဲ့ ဂျင်းန် တချို့တောင် ရောက်နေနှင့်ပါပြီ။ ကလိုရိုပလက်စ်ကို ထပ်မပွားစေနိုင်ပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ အူနံရံက ကလိုရိုပလက်စ် ရှင်သန်ဖို့ လိုတဲ့ ပရိုတင်းတွေ ထုတ်ပေးပြီး ရှိပြီးသားတွေကိုတော့ ကြာရှည်ခံအောင် လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်နဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ အီလိုင်စီယာရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ် ခိုးယူခြင်း ဖြစ်စဉ် ကိုယ်တိုင်က သဟဇီဝနပြုခြင်းရဲ့ ကနဦး အဆင့် ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။


#ဆက်ရန်ရှိ

image

#ဆက်ရန်ရှိ

ကလိုရိုပလက်စ်က သက်ရှိသမိုင်းမှာ တစ်ကြိမ်တည်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ အနီရောင် အယ်လဂျီ၊ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီနဲ့ သူက ဆင်းသက်တဲ့ အပင်တွေအားလုံးရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေ က အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ် ဘိုးအေကြီးရဲ့ တိုက်ရိုက် အဆက်အနွယ်တွေပါ။ အခုလို ဒုတိယ အဆင့် မွေးစား တာကျတော့ ပရိုးတစ်များစွာက အနီရောင် အယ်လဂျီကို စင်ပြိုင် အကြိမ်ကြိမ် မွေးစားခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့ရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက မွေးစားတဲ့ အချိန်နဲ့ အဆင့်တွေ မတူဘဲ အမြှေးပါး (၃)ခု ဖြစ်လိုဖြစ်၊ (၄) ခုဖြစ်လိုဖြစ်၊ ဆဲလ်ဝတ်ဆံယောင် ရှိသူက ရှိ၊ မရှိသူက မရှိနဲ့ အမျိုးစုံ ဖြစ်နေတာပေါ့။
ဒုတိယအဆင့် သဟဇီဝနပြုခြင်းကြောင့် ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာဟာ အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲနဲ့ အယ်လဂျီကဲ့သို့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့ခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ဟက်ထရိုကွန့် (heterokont)၊ ဒိုင်ယာတွန် (diatom)၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် (cryptomonad)၊ ကော်ကိုလစ်သိုဖော (coccolithophore)တွေ ပါဝင်ပါတယ်။ ဟက်ထရိုကွန့်ထဲမှာ ကျွန်တော်တို့ အညိုရောင် ရေမှော် (brown algae) လို့ သိကြတဲ့ "kelp" တွေလည်း ပါပါတယ်။ ဒါကြောင့် အညိုရောင် ရေမှော်ဟာ အနီရောင် အယ်လဂျီကို တဆင့်မွေးစားထားတဲ့ "အယ်လဂျီ"အတုသာ ဖြစ်ပါတယ်။ (ပုံ ၃ ကို ရှုပါ။)
တချို့ကလည်း အနီရောင် အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို အလားတူ မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ယူဂလီးနား (euglena) နဲ့ ကလိုရာရက်ခနီယိုဖိုက် (chlorarachniophyte) မျိုးနွယ်တွေ ပါဝင်ပါတယ်။
ဒါပဲလားဆိုတော့ မပြီးသေးပါဘူး။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် (dinoflagellate) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ်မျိုးနွယ်မှာ တတိယအဆင့် သဟဇီဝနဖြစ်စဉ် (tertiary endosymbiosis) တောင် ရှိပါတယ်။ အဲဒါက စာရှုသူတွေ မှန်းကြည့်လို့ရလောက်ပါပြီ။ ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပြီးသား ပရိုးတစ်ကို ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်က ဝါးမျိုပြီး ကလိုရိုပလက်စ်ကို မွေးစားလိုက်တာပါ။ ဝါးမျိုခံရတဲ့သူက ဒိုင်ယာတွန်၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် စသဖြင့် ဒုတိယအဆင့်ထဲက မျိုးနွယ်အစုံ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ (ပုံ ၄ ကို ရှုပါ။)
တကယ်တော့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပါတယ်။ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတဲ့ မျိုးနွယ်တွေရှိသလို၊ အနီရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ တတိယ အဆင့် မွေးစားတဲ့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်တချို့ဆိုရင် သူတို့မှာ ဒုတိယ အဆင့် မွေးစားပြီးသား ကလိုရိုပလက်စ် ရှိနှင့်ရက်သားနဲ့ အဲဒါကို စွန့်လွှတ်ပြီး တတိယ အဆင့် မွေးစားတာကို ဆက်သုံးစွဲကြပါတယ်။
ဘယ်နှဆင့်ပဲ သုံးစွဲသည် ဖြစ်စေ၊ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည်ရဲ့ ဆက်နွယ်ပုံက အတူတူပါပဲ။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ ယူကယ်ရီယုတ် ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တခုဖြစ်ပြီး အိမ်ရှင်အတွက် အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းဆိုတဲ့ အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ဘက်တီးရီးယား အမွေကို ပေးပါတယ်။ အဲဒီ့စွမ်းရည်ကို ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာက လိုချင်ကြပါတယ်။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် တချို့ဆိုရင် ကိုယ်ပိုင် ကလိုရိုပလက်စ်ကို စွန့်လွှတ်လိုက်ပေမယ့် သူတို့ရဲ့ မျိုးဆက်သစ်တွေက ပြန်တောင့်တကြတယ်။ သူတို့စားတဲ့ သားကောင်တွေဆီက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို ချက်ချင်းစားမပစ်ဘဲ သည်အတိုင်းထားပါတယ်။ အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက သူတို့နဲ့ ပြည့်ပြည့်ဝဝ သဟဇီဝနမပြုထားတာကြောင့်၊ ထပ်တော့ မပွားနိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ချို့ယွင်းပြီး သေမသွားခင်အထိတော့ အိမ်ရှင် အတွက် အကျိုးရှိလိုက်တာပေါ့လေ။ ဒီအပြုအမူကို ကလက်ပတိုပလက်စတီ (kleptoplasty) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ “ကလိုရိုပလက်စ်ကို ခိုးယူခြင်း” လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတယ်။
ကလိုရိုပလက်စ်တွေရဲ့ အခန်းကဏ္ဍက အပင်နဲ့ အယ်လဂျီမှာတင် ရပ်သွားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ရဲ့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းကို သတ္တဝါတွေကတောင် လိုချင်ကြတယ်။
အမြင်သာဆုံးက သန္တာကျောက်တန်းကို ပြုလုပ်တဲ့ သန္တာကောင်တွေပါ။ သူတို့ရဲ့ ဆဲလ်တွေမှာ အဝါရောင် ပရိုးတစ်တွေ ထည့်မွေးထားကြတယ်။ အဲဒီ့ “ဇူဇန်သဲလေး” (zooxanthellae, အဓိပ္ပာယ် = အဝါရောင်ကောင်လေးများ) တွေကြောင့် သန္တာတွေက အရောင်စုံပြီး လှနေတာပါ။ (ပုံ ၅ ကို ရှုပါ။) ဒီဆက်နွယ်မှုက အပြန်အလှန် အကျိုးပြုရုံသာဖြစ်ပြီး၊ ကလိုရိုပလက်စ် ကဲ့သို့ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည် အပြည့်အဝ ပေါင်းစည်းထားတာ မဟုတ်ပါ။ ဇူဇန်သဲလေးမှာ ကိုယ်ပိုင် ဆဲလ်အင်္ဂါရပ် အပြည့်အစုံ ရှိပါတယ်။ ဥတုပူနွေးလာလို့ သန္တာတွေ အရောင်ကျွတ်တယ်ဆိုတာ အဲဒီ့ ဇူဇန်သဲလေးတွေ သန္တာကို စွန့်ခွာသွားလို့ ဖြစ်ပါတယ်။
-----
ဆက်စပ်ဖတ်ရှုစရာ -
သန္တာ အရောင်ကျွတ်ခြင်း အကြောင်းကို Our Planet စာအုပ် ဘာသာပြန် "ကျွန်ုပ်တို့ ကမ္ဘာစာမူ" ထဲက "ကမ်းရိုးတန်းပင်လယ်များ" အခန်းမှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...
-----
အီလိုင်စီယာ (Elysia) လို့ခေါ်တဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ တစ်မျိုးကလည်း သူတို့စားတဲ့ အယ်လဂျီထဲက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို စုဆောင်းပြီး အူနံရံပေါ်မှာ ဖြန့်ကျက် ထားရှိပါတယ်။ (ပုံ ၆ ကို ရှုပါ။) ပက်ကျိကိုယ်ထဲမှာ ကလိုရိုပလက်စ် က အသစ်ထပ်မပွားနိုင်တာကြောင့် ဒီပက်ကျိက ကလိုရိုပလက်စ် သူခိုးတစ်မျိုးသာ ဖြစ်တယ်။
ဒါပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ ဒီအန်အေမှာ ကလိုရိုပလက်စ်ရဲ့ ဂျင်းန် တချို့တောင် ရောက်နေနှင့်ပါပြီ။ ကလိုရိုပလက်စ်ကို ထပ်မပွားစေနိုင်ပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ အူနံရံက ကလိုရိုပလက်စ် ရှင်သန်ဖို့ လိုတဲ့ ပရိုတင်းတွေ ထုတ်ပေးပြီး ရှိပြီးသားတွေကိုတော့ ကြာရှည်ခံအောင် လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်နဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ အီလိုင်စီယာရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ် ခိုးယူခြင်း ဖြစ်စဉ် ကိုယ်တိုင်က သဟဇီဝနပြုခြင်းရဲ့ ကနဦး အဆင့် ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။


#ဆက်ရန်ရှိ

image

#ဆက်ရန်ရှိ

ကလိုရိုပလက်စ်က သက်ရှိသမိုင်းမှာ တစ်ကြိမ်တည်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ အနီရောင် အယ်လဂျီ၊ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီနဲ့ သူက ဆင်းသက်တဲ့ အပင်တွေအားလုံးရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေ က အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ် ဘိုးအေကြီးရဲ့ တိုက်ရိုက် အဆက်အနွယ်တွေပါ။ အခုလို ဒုတိယ အဆင့် မွေးစား တာကျတော့ ပရိုးတစ်များစွာက အနီရောင် အယ်လဂျီကို စင်ပြိုင် အကြိမ်ကြိမ် မွေးစားခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့ရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက မွေးစားတဲ့ အချိန်နဲ့ အဆင့်တွေ မတူဘဲ အမြှေးပါး (၃)ခု ဖြစ်လိုဖြစ်၊ (၄) ခုဖြစ်လိုဖြစ်၊ ဆဲလ်ဝတ်ဆံယောင် ရှိသူက ရှိ၊ မရှိသူက မရှိနဲ့ အမျိုးစုံ ဖြစ်နေတာပေါ့။
ဒုတိယအဆင့် သဟဇီဝနပြုခြင်းကြောင့် ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာဟာ အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲနဲ့ အယ်လဂျီကဲ့သို့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့ခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ဟက်ထရိုကွန့် (heterokont)၊ ဒိုင်ယာတွန် (diatom)၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် (cryptomonad)၊ ကော်ကိုလစ်သိုဖော (coccolithophore)တွေ ပါဝင်ပါတယ်။ ဟက်ထရိုကွန့်ထဲမှာ ကျွန်တော်တို့ အညိုရောင် ရေမှော် (brown algae) လို့ သိကြတဲ့ "kelp" တွေလည်း ပါပါတယ်။ ဒါကြောင့် အညိုရောင် ရေမှော်ဟာ အနီရောင် အယ်လဂျီကို တဆင့်မွေးစားထားတဲ့ "အယ်လဂျီ"အတုသာ ဖြစ်ပါတယ်။ (ပုံ ၃ ကို ရှုပါ။)
တချို့ကလည်း အနီရောင် အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို အလားတူ မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ယူဂလီးနား (euglena) နဲ့ ကလိုရာရက်ခနီယိုဖိုက် (chlorarachniophyte) မျိုးနွယ်တွေ ပါဝင်ပါတယ်။
ဒါပဲလားဆိုတော့ မပြီးသေးပါဘူး။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် (dinoflagellate) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ်မျိုးနွယ်မှာ တတိယအဆင့် သဟဇီဝနဖြစ်စဉ် (tertiary endosymbiosis) တောင် ရှိပါတယ်။ အဲဒါက စာရှုသူတွေ မှန်းကြည့်လို့ရလောက်ပါပြီ။ ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပြီးသား ပရိုးတစ်ကို ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်က ဝါးမျိုပြီး ကလိုရိုပလက်စ်ကို မွေးစားလိုက်တာပါ။ ဝါးမျိုခံရတဲ့သူက ဒိုင်ယာတွန်၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် စသဖြင့် ဒုတိယအဆင့်ထဲက မျိုးနွယ်အစုံ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ (ပုံ ၄ ကို ရှုပါ။)
တကယ်တော့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပါတယ်။ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတဲ့ မျိုးနွယ်တွေရှိသလို၊ အနီရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ တတိယ အဆင့် မွေးစားတဲ့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်တချို့ဆိုရင် သူတို့မှာ ဒုတိယ အဆင့် မွေးစားပြီးသား ကလိုရိုပလက်စ် ရှိနှင့်ရက်သားနဲ့ အဲဒါကို စွန့်လွှတ်ပြီး တတိယ အဆင့် မွေးစားတာကို ဆက်သုံးစွဲကြပါတယ်။
ဘယ်နှဆင့်ပဲ သုံးစွဲသည် ဖြစ်စေ၊ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည်ရဲ့ ဆက်နွယ်ပုံက အတူတူပါပဲ။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ ယူကယ်ရီယုတ် ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တခုဖြစ်ပြီး အိမ်ရှင်အတွက် အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းဆိုတဲ့ အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ဘက်တီးရီးယား အမွေကို ပေးပါတယ်။ အဲဒီ့စွမ်းရည်ကို ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာက လိုချင်ကြပါတယ်။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် တချို့ဆိုရင် ကိုယ်ပိုင် ကလိုရိုပလက်စ်ကို စွန့်လွှတ်လိုက်ပေမယ့် သူတို့ရဲ့ မျိုးဆက်သစ်တွေက ပြန်တောင့်တကြတယ်။ သူတို့စားတဲ့ သားကောင်တွေဆီက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို ချက်ချင်းစားမပစ်ဘဲ သည်အတိုင်းထားပါတယ်။ အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက သူတို့နဲ့ ပြည့်ပြည့်ဝဝ သဟဇီဝနမပြုထားတာကြောင့်၊ ထပ်တော့ မပွားနိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ချို့ယွင်းပြီး သေမသွားခင်အထိတော့ အိမ်ရှင် အတွက် အကျိုးရှိလိုက်တာပေါ့လေ။ ဒီအပြုအမူကို ကလက်ပတိုပလက်စတီ (kleptoplasty) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ “ကလိုရိုပလက်စ်ကို ခိုးယူခြင်း” လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတယ်။
ကလိုရိုပလက်စ်တွေရဲ့ အခန်းကဏ္ဍက အပင်နဲ့ အယ်လဂျီမှာတင် ရပ်သွားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ရဲ့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းကို သတ္တဝါတွေကတောင် လိုချင်ကြတယ်။
အမြင်သာဆုံးက သန္တာကျောက်တန်းကို ပြုလုပ်တဲ့ သန္တာကောင်တွေပါ။ သူတို့ရဲ့ ဆဲလ်တွေမှာ အဝါရောင် ပရိုးတစ်တွေ ထည့်မွေးထားကြတယ်။ အဲဒီ့ “ဇူဇန်သဲလေး” (zooxanthellae, အဓိပ္ပာယ် = အဝါရောင်ကောင်လေးများ) တွေကြောင့် သန္တာတွေက အရောင်စုံပြီး လှနေတာပါ။ (ပုံ ၅ ကို ရှုပါ။) ဒီဆက်နွယ်မှုက အပြန်အလှန် အကျိုးပြုရုံသာဖြစ်ပြီး၊ ကလိုရိုပလက်စ် ကဲ့သို့ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည် အပြည့်အဝ ပေါင်းစည်းထားတာ မဟုတ်ပါ။ ဇူဇန်သဲလေးမှာ ကိုယ်ပိုင် ဆဲလ်အင်္ဂါရပ် အပြည့်အစုံ ရှိပါတယ်။ ဥတုပူနွေးလာလို့ သန္တာတွေ အရောင်ကျွတ်တယ်ဆိုတာ အဲဒီ့ ဇူဇန်သဲလေးတွေ သန္တာကို စွန့်ခွာသွားလို့ ဖြစ်ပါတယ်။
-----
ဆက်စပ်ဖတ်ရှုစရာ -
သန္တာ အရောင်ကျွတ်ခြင်း အကြောင်းကို Our Planet စာအုပ် ဘာသာပြန် "ကျွန်ုပ်တို့ ကမ္ဘာစာမူ" ထဲက "ကမ်းရိုးတန်းပင်လယ်များ" အခန်းမှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...
-----
အီလိုင်စီယာ (Elysia) လို့ခေါ်တဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ တစ်မျိုးကလည်း သူတို့စားတဲ့ အယ်လဂျီထဲက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို စုဆောင်းပြီး အူနံရံပေါ်မှာ ဖြန့်ကျက် ထားရှိပါတယ်။ (ပုံ ၆ ကို ရှုပါ။) ပက်ကျိကိုယ်ထဲမှာ ကလိုရိုပလက်စ် က အသစ်ထပ်မပွားနိုင်တာကြောင့် ဒီပက်ကျိက ကလိုရိုပလက်စ် သူခိုးတစ်မျိုးသာ ဖြစ်တယ်။
ဒါပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ ဒီအန်အေမှာ ကလိုရိုပလက်စ်ရဲ့ ဂျင်းန် တချို့တောင် ရောက်နေနှင့်ပါပြီ။ ကလိုရိုပလက်စ်ကို ထပ်မပွားစေနိုင်ပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ အူနံရံက ကလိုရိုပလက်စ် ရှင်သန်ဖို့ လိုတဲ့ ပရိုတင်းတွေ ထုတ်ပေးပြီး ရှိပြီးသားတွေကိုတော့ ကြာရှည်ခံအောင် လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်နဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ အီလိုင်စီယာရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ် ခိုးယူခြင်း ဖြစ်စဉ် ကိုယ်တိုင်က သဟဇီဝနပြုခြင်းရဲ့ ကနဦး အဆင့် ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။


#ဆက်ရန်ရှိ

image

#ဆက်ရန်ရှိ

ကလိုရိုပလက်စ်က သက်ရှိသမိုင်းမှာ တစ်ကြိမ်တည်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ အနီရောင် အယ်လဂျီ၊ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီနဲ့ သူက ဆင်းသက်တဲ့ အပင်တွေအားလုံးရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေ က အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ် ဘိုးအေကြီးရဲ့ တိုက်ရိုက် အဆက်အနွယ်တွေပါ။ အခုလို ဒုတိယ အဆင့် မွေးစား တာကျတော့ ပရိုးတစ်များစွာက အနီရောင် အယ်လဂျီကို စင်ပြိုင် အကြိမ်ကြိမ် မွေးစားခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့ရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက မွေးစားတဲ့ အချိန်နဲ့ အဆင့်တွေ မတူဘဲ အမြှေးပါး (၃)ခု ဖြစ်လိုဖြစ်၊ (၄) ခုဖြစ်လိုဖြစ်၊ ဆဲလ်ဝတ်ဆံယောင် ရှိသူက ရှိ၊ မရှိသူက မရှိနဲ့ အမျိုးစုံ ဖြစ်နေတာပေါ့။
ဒုတိယအဆင့် သဟဇီဝနပြုခြင်းကြောင့် ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာဟာ အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲနဲ့ အယ်လဂျီကဲ့သို့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့ခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ဟက်ထရိုကွန့် (heterokont)၊ ဒိုင်ယာတွန် (diatom)၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် (cryptomonad)၊ ကော်ကိုလစ်သိုဖော (coccolithophore)တွေ ပါဝင်ပါတယ်။ ဟက်ထရိုကွန့်ထဲမှာ ကျွန်တော်တို့ အညိုရောင် ရေမှော် (brown algae) လို့ သိကြတဲ့ "kelp" တွေလည်း ပါပါတယ်။ ဒါကြောင့် အညိုရောင် ရေမှော်ဟာ အနီရောင် အယ်လဂျီကို တဆင့်မွေးစားထားတဲ့ "အယ်လဂျီ"အတုသာ ဖြစ်ပါတယ်။ (ပုံ ၃ ကို ရှုပါ။)
တချို့ကလည်း အနီရောင် အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို အလားတူ မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ယူဂလီးနား (euglena) နဲ့ ကလိုရာရက်ခနီယိုဖိုက် (chlorarachniophyte) မျိုးနွယ်တွေ ပါဝင်ပါတယ်။
ဒါပဲလားဆိုတော့ မပြီးသေးပါဘူး။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် (dinoflagellate) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ်မျိုးနွယ်မှာ တတိယအဆင့် သဟဇီဝနဖြစ်စဉ် (tertiary endosymbiosis) တောင် ရှိပါတယ်။ အဲဒါက စာရှုသူတွေ မှန်းကြည့်လို့ရလောက်ပါပြီ။ ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပြီးသား ပရိုးတစ်ကို ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်က ဝါးမျိုပြီး ကလိုရိုပလက်စ်ကို မွေးစားလိုက်တာပါ။ ဝါးမျိုခံရတဲ့သူက ဒိုင်ယာတွန်၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် စသဖြင့် ဒုတိယအဆင့်ထဲက မျိုးနွယ်အစုံ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ (ပုံ ၄ ကို ရှုပါ။)
တကယ်တော့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပါတယ်။ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတဲ့ မျိုးနွယ်တွေရှိသလို၊ အနီရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ တတိယ အဆင့် မွေးစားတဲ့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်တချို့ဆိုရင် သူတို့မှာ ဒုတိယ အဆင့် မွေးစားပြီးသား ကလိုရိုပလက်စ် ရှိနှင့်ရက်သားနဲ့ အဲဒါကို စွန့်လွှတ်ပြီး တတိယ အဆင့် မွေးစားတာကို ဆက်သုံးစွဲကြပါတယ်။
ဘယ်နှဆင့်ပဲ သုံးစွဲသည် ဖြစ်စေ၊ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည်ရဲ့ ဆက်နွယ်ပုံက အတူတူပါပဲ။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ ယူကယ်ရီယုတ် ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တခုဖြစ်ပြီး အိမ်ရှင်အတွက် အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းဆိုတဲ့ အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ဘက်တီးရီးယား အမွေကို ပေးပါတယ်။ အဲဒီ့စွမ်းရည်ကို ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာက လိုချင်ကြပါတယ်။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် တချို့ဆိုရင် ကိုယ်ပိုင် ကလိုရိုပလက်စ်ကို စွန့်လွှတ်လိုက်ပေမယ့် သူတို့ရဲ့ မျိုးဆက်သစ်တွေက ပြန်တောင့်တကြတယ်။ သူတို့စားတဲ့ သားကောင်တွေဆီက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို ချက်ချင်းစားမပစ်ဘဲ သည်အတိုင်းထားပါတယ်။ အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက သူတို့နဲ့ ပြည့်ပြည့်ဝဝ သဟဇီဝနမပြုထားတာကြောင့်၊ ထပ်တော့ မပွားနိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ချို့ယွင်းပြီး သေမသွားခင်အထိတော့ အိမ်ရှင် အတွက် အကျိုးရှိလိုက်တာပေါ့လေ။ ဒီအပြုအမူကို ကလက်ပတိုပလက်စတီ (kleptoplasty) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ “ကလိုရိုပလက်စ်ကို ခိုးယူခြင်း” လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတယ်။
ကလိုရိုပလက်စ်တွေရဲ့ အခန်းကဏ္ဍက အပင်နဲ့ အယ်လဂျီမှာတင် ရပ်သွားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ရဲ့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းကို သတ္တဝါတွေကတောင် လိုချင်ကြတယ်။
အမြင်သာဆုံးက သန္တာကျောက်တန်းကို ပြုလုပ်တဲ့ သန္တာကောင်တွေပါ။ သူတို့ရဲ့ ဆဲလ်တွေမှာ အဝါရောင် ပရိုးတစ်တွေ ထည့်မွေးထားကြတယ်။ အဲဒီ့ “ဇူဇန်သဲလေး” (zooxanthellae, အဓိပ္ပာယ် = အဝါရောင်ကောင်လေးများ) တွေကြောင့် သန္တာတွေက အရောင်စုံပြီး လှနေတာပါ။ (ပုံ ၅ ကို ရှုပါ။) ဒီဆက်နွယ်မှုက အပြန်အလှန် အကျိုးပြုရုံသာဖြစ်ပြီး၊ ကလိုရိုပလက်စ် ကဲ့သို့ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည် အပြည့်အဝ ပေါင်းစည်းထားတာ မဟုတ်ပါ။ ဇူဇန်သဲလေးမှာ ကိုယ်ပိုင် ဆဲလ်အင်္ဂါရပ် အပြည့်အစုံ ရှိပါတယ်။ ဥတုပူနွေးလာလို့ သန္တာတွေ အရောင်ကျွတ်တယ်ဆိုတာ အဲဒီ့ ဇူဇန်သဲလေးတွေ သန္တာကို စွန့်ခွာသွားလို့ ဖြစ်ပါတယ်။
-----
ဆက်စပ်ဖတ်ရှုစရာ -
သန္တာ အရောင်ကျွတ်ခြင်း အကြောင်းကို Our Planet စာအုပ် ဘာသာပြန် "ကျွန်ုပ်တို့ ကမ္ဘာစာမူ" ထဲက "ကမ်းရိုးတန်းပင်လယ်များ" အခန်းမှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...
-----
အီလိုင်စီယာ (Elysia) လို့ခေါ်တဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ တစ်မျိုးကလည်း သူတို့စားတဲ့ အယ်လဂျီထဲက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို စုဆောင်းပြီး အူနံရံပေါ်မှာ ဖြန့်ကျက် ထားရှိပါတယ်။ (ပုံ ၆ ကို ရှုပါ။) ပက်ကျိကိုယ်ထဲမှာ ကလိုရိုပလက်စ် က အသစ်ထပ်မပွားနိုင်တာကြောင့် ဒီပက်ကျိက ကလိုရိုပလက်စ် သူခိုးတစ်မျိုးသာ ဖြစ်တယ်။
ဒါပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ ဒီအန်အေမှာ ကလိုရိုပလက်စ်ရဲ့ ဂျင်းန် တချို့တောင် ရောက်နေနှင့်ပါပြီ။ ကလိုရိုပလက်စ်ကို ထပ်မပွားစေနိုင်ပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ အူနံရံက ကလိုရိုပလက်စ် ရှင်သန်ဖို့ လိုတဲ့ ပရိုတင်းတွေ ထုတ်ပေးပြီး ရှိပြီးသားတွေကိုတော့ ကြာရှည်ခံအောင် လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်နဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ အီလိုင်စီယာရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ် ခိုးယူခြင်း ဖြစ်စဉ် ကိုယ်တိုင်က သဟဇီဝနပြုခြင်းရဲ့ ကနဦး အဆင့် ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။


#ဆက်ရန်ရှိ

image

#ဆက်ရန်ရှိ

ကလိုရိုပလက်စ်က သက်ရှိသမိုင်းမှာ တစ်ကြိမ်တည်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ အနီရောင် အယ်လဂျီ၊ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီနဲ့ သူက ဆင်းသက်တဲ့ အပင်တွေအားလုံးရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေ က အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ် ဘိုးအေကြီးရဲ့ တိုက်ရိုက် အဆက်အနွယ်တွေပါ။ အခုလို ဒုတိယ အဆင့် မွေးစား တာကျတော့ ပရိုးတစ်များစွာက အနီရောင် အယ်လဂျီကို စင်ပြိုင် အကြိမ်ကြိမ် မွေးစားခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့ရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက မွေးစားတဲ့ အချိန်နဲ့ အဆင့်တွေ မတူဘဲ အမြှေးပါး (၃)ခု ဖြစ်လိုဖြစ်၊ (၄) ခုဖြစ်လိုဖြစ်၊ ဆဲလ်ဝတ်ဆံယောင် ရှိသူက ရှိ၊ မရှိသူက မရှိနဲ့ အမျိုးစုံ ဖြစ်နေတာပေါ့။
ဒုတိယအဆင့် သဟဇီဝနပြုခြင်းကြောင့် ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာဟာ အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲနဲ့ အယ်လဂျီကဲ့သို့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့ခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ဟက်ထရိုကွန့် (heterokont)၊ ဒိုင်ယာတွန် (diatom)၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် (cryptomonad)၊ ကော်ကိုလစ်သိုဖော (coccolithophore)တွေ ပါဝင်ပါတယ်။ ဟက်ထရိုကွန့်ထဲမှာ ကျွန်တော်တို့ အညိုရောင် ရေမှော် (brown algae) လို့ သိကြတဲ့ "kelp" တွေလည်း ပါပါတယ်။ ဒါကြောင့် အညိုရောင် ရေမှော်ဟာ အနီရောင် အယ်လဂျီကို တဆင့်မွေးစားထားတဲ့ "အယ်လဂျီ"အတုသာ ဖြစ်ပါတယ်။ (ပုံ ၃ ကို ရှုပါ။)
တချို့ကလည်း အနီရောင် အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို အလားတူ မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ယူဂလီးနား (euglena) နဲ့ ကလိုရာရက်ခနီယိုဖိုက် (chlorarachniophyte) မျိုးနွယ်တွေ ပါဝင်ပါတယ်။
ဒါပဲလားဆိုတော့ မပြီးသေးပါဘူး။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် (dinoflagellate) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ်မျိုးနွယ်မှာ တတိယအဆင့် သဟဇီဝနဖြစ်စဉ် (tertiary endosymbiosis) တောင် ရှိပါတယ်။ အဲဒါက စာရှုသူတွေ မှန်းကြည့်လို့ရလောက်ပါပြီ။ ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပြီးသား ပရိုးတစ်ကို ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်က ဝါးမျိုပြီး ကလိုရိုပလက်စ်ကို မွေးစားလိုက်တာပါ။ ဝါးမျိုခံရတဲ့သူက ဒိုင်ယာတွန်၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် စသဖြင့် ဒုတိယအဆင့်ထဲက မျိုးနွယ်အစုံ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ (ပုံ ၄ ကို ရှုပါ။)
တကယ်တော့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပါတယ်။ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတဲ့ မျိုးနွယ်တွေရှိသလို၊ အနီရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ တတိယ အဆင့် မွေးစားတဲ့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်တချို့ဆိုရင် သူတို့မှာ ဒုတိယ အဆင့် မွေးစားပြီးသား ကလိုရိုပလက်စ် ရှိနှင့်ရက်သားနဲ့ အဲဒါကို စွန့်လွှတ်ပြီး တတိယ အဆင့် မွေးစားတာကို ဆက်သုံးစွဲကြပါတယ်။
ဘယ်နှဆင့်ပဲ သုံးစွဲသည် ဖြစ်စေ၊ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည်ရဲ့ ဆက်နွယ်ပုံက အတူတူပါပဲ။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ ယူကယ်ရီယုတ် ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တခုဖြစ်ပြီး အိမ်ရှင်အတွက် အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းဆိုတဲ့ အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ဘက်တီးရီးယား အမွေကို ပေးပါတယ်။ အဲဒီ့စွမ်းရည်ကို ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာက လိုချင်ကြပါတယ်။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် တချို့ဆိုရင် ကိုယ်ပိုင် ကလိုရိုပလက်စ်ကို စွန့်လွှတ်လိုက်ပေမယ့် သူတို့ရဲ့ မျိုးဆက်သစ်တွေက ပြန်တောင့်တကြတယ်။ သူတို့စားတဲ့ သားကောင်တွေဆီက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို ချက်ချင်းစားမပစ်ဘဲ သည်အတိုင်းထားပါတယ်။ အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက သူတို့နဲ့ ပြည့်ပြည့်ဝဝ သဟဇီဝနမပြုထားတာကြောင့်၊ ထပ်တော့ မပွားနိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ချို့ယွင်းပြီး သေမသွားခင်အထိတော့ အိမ်ရှင် အတွက် အကျိုးရှိလိုက်တာပေါ့လေ။ ဒီအပြုအမူကို ကလက်ပတိုပလက်စတီ (kleptoplasty) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ “ကလိုရိုပလက်စ်ကို ခိုးယူခြင်း” လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတယ်။
ကလိုရိုပလက်စ်တွေရဲ့ အခန်းကဏ္ဍက အပင်နဲ့ အယ်လဂျီမှာတင် ရပ်သွားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ရဲ့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းကို သတ္တဝါတွေကတောင် လိုချင်ကြတယ်။
အမြင်သာဆုံးက သန္တာကျောက်တန်းကို ပြုလုပ်တဲ့ သန္တာကောင်တွေပါ။ သူတို့ရဲ့ ဆဲလ်တွေမှာ အဝါရောင် ပရိုးတစ်တွေ ထည့်မွေးထားကြတယ်။ အဲဒီ့ “ဇူဇန်သဲလေး” (zooxanthellae, အဓိပ္ပာယ် = အဝါရောင်ကောင်လေးများ) တွေကြောင့် သန္တာတွေက အရောင်စုံပြီး လှနေတာပါ။ (ပုံ ၅ ကို ရှုပါ။) ဒီဆက်နွယ်မှုက အပြန်အလှန် အကျိုးပြုရုံသာဖြစ်ပြီး၊ ကလိုရိုပလက်စ် ကဲ့သို့ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည် အပြည့်အဝ ပေါင်းစည်းထားတာ မဟုတ်ပါ။ ဇူဇန်သဲလေးမှာ ကိုယ်ပိုင် ဆဲလ်အင်္ဂါရပ် အပြည့်အစုံ ရှိပါတယ်။ ဥတုပူနွေးလာလို့ သန္တာတွေ အရောင်ကျွတ်တယ်ဆိုတာ အဲဒီ့ ဇူဇန်သဲလေးတွေ သန္တာကို စွန့်ခွာသွားလို့ ဖြစ်ပါတယ်။
-----
ဆက်စပ်ဖတ်ရှုစရာ -
သန္တာ အရောင်ကျွတ်ခြင်း အကြောင်းကို Our Planet စာအုပ် ဘာသာပြန် "ကျွန်ုပ်တို့ ကမ္ဘာစာမူ" ထဲက "ကမ်းရိုးတန်းပင်လယ်များ" အခန်းမှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...
-----
အီလိုင်စီယာ (Elysia) လို့ခေါ်တဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ တစ်မျိုးကလည်း သူတို့စားတဲ့ အယ်လဂျီထဲက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို စုဆောင်းပြီး အူနံရံပေါ်မှာ ဖြန့်ကျက် ထားရှိပါတယ်။ (ပုံ ၆ ကို ရှုပါ။) ပက်ကျိကိုယ်ထဲမှာ ကလိုရိုပလက်စ် က အသစ်ထပ်မပွားနိုင်တာကြောင့် ဒီပက်ကျိက ကလိုရိုပလက်စ် သူခိုးတစ်မျိုးသာ ဖြစ်တယ်။
ဒါပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ ဒီအန်အေမှာ ကလိုရိုပလက်စ်ရဲ့ ဂျင်းန် တချို့တောင် ရောက်နေနှင့်ပါပြီ။ ကလိုရိုပလက်စ်ကို ထပ်မပွားစေနိုင်ပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ အူနံရံက ကလိုရိုပလက်စ် ရှင်သန်ဖို့ လိုတဲ့ ပရိုတင်းတွေ ထုတ်ပေးပြီး ရှိပြီးသားတွေကိုတော့ ကြာရှည်ခံအောင် လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်နဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ အီလိုင်စီယာရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ် ခိုးယူခြင်း ဖြစ်စဉ် ကိုယ်တိုင်က သဟဇီဝနပြုခြင်းရဲ့ ကနဦး အဆင့် ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။


#ဆက်ရန်ရှိ

image

#ဆက်ရန်ရှိ

ကလိုရိုပလက်စ်က သက်ရှိသမိုင်းမှာ တစ်ကြိမ်တည်း ဖြစ်ပေါ်ခဲ့ပြီး၊ အနီရောင် အယ်လဂျီ၊ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီနဲ့ သူက ဆင်းသက်တဲ့ အပင်တွေအားလုံးရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေ က အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ် ဘိုးအေကြီးရဲ့ တိုက်ရိုက် အဆက်အနွယ်တွေပါ။ အခုလို ဒုတိယ အဆင့် မွေးစား တာကျတော့ ပရိုးတစ်များစွာက အနီရောင် အယ်လဂျီကို စင်ပြိုင် အကြိမ်ကြိမ် မွေးစားခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် သူတို့ရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက မွေးစားတဲ့ အချိန်နဲ့ အဆင့်တွေ မတူဘဲ အမြှေးပါး (၃)ခု ဖြစ်လိုဖြစ်၊ (၄) ခုဖြစ်လိုဖြစ်၊ ဆဲလ်ဝတ်ဆံယောင် ရှိသူက ရှိ၊ မရှိသူက မရှိနဲ့ အမျိုးစုံ ဖြစ်နေတာပေါ့။
ဒုတိယအဆင့် သဟဇီဝနပြုခြင်းကြောင့် ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာဟာ အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲနဲ့ အယ်လဂျီကဲ့သို့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့ခွင့်ရခဲ့ပါတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ဟက်ထရိုကွန့် (heterokont)၊ ဒိုင်ယာတွန် (diatom)၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် (cryptomonad)၊ ကော်ကိုလစ်သိုဖော (coccolithophore)တွေ ပါဝင်ပါတယ်။ ဟက်ထရိုကွန့်ထဲမှာ ကျွန်တော်တို့ အညိုရောင် ရေမှော် (brown algae) လို့ သိကြတဲ့ "kelp" တွေလည်း ပါပါတယ်။ ဒါကြောင့် အညိုရောင် ရေမှော်ဟာ အနီရောင် အယ်လဂျီကို တဆင့်မွေးစားထားတဲ့ "အယ်လဂျီ"အတုသာ ဖြစ်ပါတယ်။ (ပုံ ၃ ကို ရှုပါ။)
တချို့ကလည်း အနီရောင် အယ်လဂျီ မဟုတ်ဘဲ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို အလားတူ မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ အဲဒီ့ထဲမှာ ယူဂလီးနား (euglena) နဲ့ ကလိုရာရက်ခနီယိုဖိုက် (chlorarachniophyte) မျိုးနွယ်တွေ ပါဝင်ပါတယ်။
ဒါပဲလားဆိုတော့ မပြီးသေးပါဘူး။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် (dinoflagellate) ခေါ်တဲ့ ပရိုးတစ်မျိုးနွယ်မှာ တတိယအဆင့် သဟဇီဝနဖြစ်စဉ် (tertiary endosymbiosis) တောင် ရှိပါတယ်။ အဲဒါက စာရှုသူတွေ မှန်းကြည့်လို့ရလောက်ပါပြီ။ ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပြီးသား ပရိုးတစ်ကို ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်က ဝါးမျိုပြီး ကလိုရိုပလက်စ်ကို မွေးစားလိုက်တာပါ။ ဝါးမျိုခံရတဲ့သူက ဒိုင်ယာတွန်၊ ခရစ်ပတိုမိုနတ် စသဖြင့် ဒုတိယအဆင့်ထဲက မျိုးနွယ်အစုံ ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။ (ပုံ ၄ ကို ရှုပါ။)
တကယ်တော့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် ကိုယ်တိုင်ကလည်း ဒုတိယအဆင့် မွေးစားပါတယ်။ အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတဲ့ မျိုးနွယ်တွေရှိသလို၊ အနီရောင် အယ်လဂျီကို မွေးစားတာလည်း ရှိတယ်။ တတိယ အဆင့် မွေးစားတဲ့ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်တချို့ဆိုရင် သူတို့မှာ ဒုတိယ အဆင့် မွေးစားပြီးသား ကလိုရိုပလက်စ် ရှိနှင့်ရက်သားနဲ့ အဲဒါကို စွန့်လွှတ်ပြီး တတိယ အဆင့် မွေးစားတာကို ဆက်သုံးစွဲကြပါတယ်။
ဘယ်နှဆင့်ပဲ သုံးစွဲသည် ဖြစ်စေ၊ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည်ရဲ့ ဆက်နွယ်ပုံက အတူတူပါပဲ။ ကလိုရိုပလက်စ်ဟာ ယူကယ်ရီယုတ် ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် တခုဖြစ်ပြီး အိမ်ရှင်အတွက် အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းဆိုတဲ့ အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့ ဘက်တီးရီးယား အမွေကို ပေးပါတယ်။ အဲဒီ့စွမ်းရည်ကို ပရိုးတစ် အဏုဇီဝများစွာက လိုချင်ကြပါတယ်။ ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ် တချို့ဆိုရင် ကိုယ်ပိုင် ကလိုရိုပလက်စ်ကို စွန့်လွှတ်လိုက်ပေမယ့် သူတို့ရဲ့ မျိုးဆက်သစ်တွေက ပြန်တောင့်တကြတယ်။ သူတို့စားတဲ့ သားကောင်တွေဆီက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို ချက်ချင်းစားမပစ်ဘဲ သည်အတိုင်းထားပါတယ်။ အဲဒီ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေက သူတို့နဲ့ ပြည့်ပြည့်ဝဝ သဟဇီဝနမပြုထားတာကြောင့်၊ ထပ်တော့ မပွားနိုင်ဘူး။ ဒါပေမယ့် ချို့ယွင်းပြီး သေမသွားခင်အထိတော့ အိမ်ရှင် အတွက် အကျိုးရှိလိုက်တာပေါ့လေ။ ဒီအပြုအမူကို ကလက်ပတိုပလက်စတီ (kleptoplasty) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ “ကလိုရိုပလက်စ်ကို ခိုးယူခြင်း” လို့ အဓိပ္ပာယ်ရတယ်။
ကလိုရိုပလက်စ်တွေရဲ့ အခန်းကဏ္ဍက အပင်နဲ့ အယ်လဂျီမှာတင် ရပ်သွားတာ မဟုတ်ပါဘူး။ သူတို့ရဲ့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းကို သတ္တဝါတွေကတောင် လိုချင်ကြတယ်။
အမြင်သာဆုံးက သန္တာကျောက်တန်းကို ပြုလုပ်တဲ့ သန္တာကောင်တွေပါ။ သူတို့ရဲ့ ဆဲလ်တွေမှာ အဝါရောင် ပရိုးတစ်တွေ ထည့်မွေးထားကြတယ်။ အဲဒီ့ “ဇူဇန်သဲလေး” (zooxanthellae, အဓိပ္ပာယ် = အဝါရောင်ကောင်လေးများ) တွေကြောင့် သန္တာတွေက အရောင်စုံပြီး လှနေတာပါ။ (ပုံ ၅ ကို ရှုပါ။) ဒီဆက်နွယ်မှုက အပြန်အလှန် အကျိုးပြုရုံသာဖြစ်ပြီး၊ ကလိုရိုပလက်စ် ကဲ့သို့ အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည် အပြည့်အဝ ပေါင်းစည်းထားတာ မဟုတ်ပါ။ ဇူဇန်သဲလေးမှာ ကိုယ်ပိုင် ဆဲလ်အင်္ဂါရပ် အပြည့်အစုံ ရှိပါတယ်။ ဥတုပူနွေးလာလို့ သန္တာတွေ အရောင်ကျွတ်တယ်ဆိုတာ အဲဒီ့ ဇူဇန်သဲလေးတွေ သန္တာကို စွန့်ခွာသွားလို့ ဖြစ်ပါတယ်။
-----
ဆက်စပ်ဖတ်ရှုစရာ -
သန္တာ အရောင်ကျွတ်ခြင်း အကြောင်းကို Our Planet စာအုပ် ဘာသာပြန် "ကျွန်ုပ်တို့ ကမ္ဘာစာမူ" ထဲက "ကမ်းရိုးတန်းပင်လယ်များ" အခန်းမှာ ဖတ်ရှုနိုင်ပါတယ်။
https://kyawzwarlynnpublicatio....ns.wordpress.com/...
-----
အီလိုင်စီယာ (Elysia) လို့ခေါ်တဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ တစ်မျိုးကလည်း သူတို့စားတဲ့ အယ်လဂျီထဲက ကလိုရိုပလက်စ်တွေကို စုဆောင်းပြီး အူနံရံပေါ်မှာ ဖြန့်ကျက် ထားရှိပါတယ်။ (ပုံ ၆ ကို ရှုပါ။) ပက်ကျိကိုယ်ထဲမှာ ကလိုရိုပလက်စ် က အသစ်ထပ်မပွားနိုင်တာကြောင့် ဒီပက်ကျိက ကလိုရိုပလက်စ် သူခိုးတစ်မျိုးသာ ဖြစ်တယ်။
ဒါပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ ဒီအန်အေမှာ ကလိုရိုပလက်စ်ရဲ့ ဂျင်းန် တချို့တောင် ရောက်နေနှင့်ပါပြီ။ ကလိုရိုပလက်စ်ကို ထပ်မပွားစေနိုင်ပေမယ့် ပက်ကျိရဲ့ အူနံရံက ကလိုရိုပလက်စ် ရှင်သန်ဖို့ လိုတဲ့ ပရိုတင်းတွေ ထုတ်ပေးပြီး ရှိပြီးသားတွေကိုတော့ ကြာရှည်ခံအောင် လုပ်ပေးနိုင်ပါတယ်။ ဒါကြောင့် ဒိုင်နိုဖလက်ဂျယ်လိတ်နဲ့ ပင်လယ်ပက်ကျိ အီလိုင်စီယာရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ် ခိုးယူခြင်း ဖြစ်စဉ် ကိုယ်တိုင်က သဟဇီဝနပြုခြင်းရဲ့ ကနဦး အဆင့် ဖြစ်ကောင်း ဖြစ်နိုင်ပါတယ်။


#ဆက်ရန်ရှိ

imageimage
+5

#ဆက်ရန်ရှိ

တဆင့်ခံ ရောက်ရှိလာတဲ့ ရေညှိဧည့်သည်များ | ဒုတိယအဆင့် မွေးစားခံရတဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်
-----
~ Kyaw Zwar Lynn
ယူကယ်ရီယုတ် သက်ရှိဟာ ဘက်တီးရီးယားကို မိမိဆဲလ်အတွင်းမှာ ခေါ်ယူ မွေးစားရာကနေ မိုက်တိုခွန်ဒြီယွန် (mitochondrion) နဲ့ ကလိုရိုပလက်စ် (chloroplast) ဖြစ်လာပါတယ်။ အဲဒီ့ ဖြစ်စဉ်ကို ဆဲလ်အတွင်း သဟဇီဝနပြုခြင်း (endosymbiosis) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ အဲဒီ့အကြောင်းကို ရှေ့က ပို့စ်မှာ ဆွေးနွေးဖော်ပြခဲ့ပါတယ်။
ရှေးဦး ယူကယ်ရီယုတ် တစ်မျိုးက ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယား (စိမ်းပြာရေညှိ) ကို မွေးစားလိုက်ရာကနေ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားက "ကလိုရိုပလက်စ်" ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် အဖြစ် ရုပ်ပျက်သွားပါတယ်။ အဲဒီ့ ယူကယ်ရီယုတ် ကလည်း သူမွေးထားတဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်ရဲ့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းကို အမွေရလိုက်တယ်ပေါ့။
-----
ဆက်စပ်ဖတ်ရှုစရာ -
မိုက်တိုခွန်ဒြီယွန်နဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်ရဲ့ မူလအစ | ဆဲလ်အတွင်း သဟဇီဝန ဖြစ်စဉ် နဲ့ မိတ်ဆက်ခြင်း
https://web.facebook.com/myanm....arastronomy/posts/pf
-----
အဲဒါက အယ်လဂျီ (algae) လို့ ခေါ်တဲ့ ရေညှိတစ်မျိုးရဲ့ မူလအစပါပဲ။ ရေညှိလို့ချည်း ဗမာလို ပြောရင်၊ အဓိပ္ပာယ်က သိပ်မသဲကွဲတဲ့အတွက် အနည်းငယ် ရှင်းလင်းချင်ပါတယ်။ ကျောက်တုံးတွေပေါ်မှာ ကပ်ပေါက်တဲ့ ကုန်းပေါ်နေ စိုစိစိ အပင်တစ်မျိုးကိုလည်း ရေညှိ လို့ ခေါ်တယ်။ အင်္ဂလိပ်လိုတော့ မော့စ် (moss) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ပင်လယ်ရေထဲမှာ ပေါက်တဲ့ အပင်နဲ့ တူတဲ့ ရေညှိတွေကိုကျတော့ “ရေမှော်” လို့ ခေါ်ကြတယ်။ ရေကန်တွေမှာ နောက်ကျိကျိ အညှိတက်တဲ့ အစိမ်းရောင် အမျှင်တွေကိုလည်း ရေညှိလို့ ခေါ်တာပါပဲ။ အယ်လဂျီ ရေညှိလို့ ပြောလိုက်ရင်တော့ အပင်မဟုတ်ဘဲ အလင်းရောင်နဲ့ အစာချက်နိုင်တဲ့ ယူကယ်ရီယုတ်တွေကို ခေါ်တာပါ။ ဆဲလ် တစ်လုံးစီ ထီးတည်းနေတာလည်း ရှိတယ်။ အရွက်၊ ပင်စည်နဲ့ ကုပ်တွယ်မြစ်တွေရှိလို့ အပင်နဲ့တောင် မှားနိုင်တဲ့ အယ်လဂျီတွေလည်း ရှိပါတယ်။ သူတို့ကိုတော့ ခုနက ပြောသလို "ရေမှော်” လို့ သုံးနှုန်းပါတယ်။
ဒါဖြင့် ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားကလည်း ရေမှာ အညှိတက်တာပဲ မဟုတ်လား။ သူ့ကိုလည်း စိမ်းပြာရေညှိလို့ ခေါ်တယ် မဟုတ်လား။ သဘာဝတ္ထပညာရှင်တွေက သူ့ကိုလည်း တချိန်တုန်းက အယ်လဂျီ ရေညှိရယ်လို့ “ရောချ”ခဲ့ကြတယ်။ သူ့ကို ၂၀ရာစုအစပိုင်းကျတော့မှ အယ်လဂျီ မဟုတ်ကြောင်း၊ ဘက်တီးရီးယား တစ်မျိုးသာ ဖြစ်ကြောင်း တိတိကျကျ မျိုးခွဲသတ်မှတ်လိုက်တာပါ။ အဲဒီ့ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားကပဲ ကျန်တဲ့ ယူကယ်ရီယုတ် အယ်လဂျီ အားလုံးအတွက် ကလိုရိုပလက်စ်ကို ဆဲလ်အတွင်း သဟဇီဝနပြုခြင်း အားဖြင့် အမွေပေးခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။
ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်သန်း ၂,၅၀၀ ခန့်က ပေါ်ပေါက်ခဲ့ပြီး၊ သူ့ကို ယူကယ်ရီယုတ်က မွေးစားတာက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်သန်း ၂,၀၀၀ ခန့်ကပါ။ ကလိုရိုပလက်စ် ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ ယူကယ်ရီယုတ်ကို အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီ (green algae) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ အဲဒီ့ထဲက မျိုးနွယ်တချို့က ဆင့်ကဲပြောင်းလဲရင်းနဲ့ အနီရောင် အယ်လဂျီ (red algae) မျိုးနွယ် ထွက်ပေါ်လာပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်က ကလိုရိုဖီး အပြင် တခြား အနီရောင်ခြယ်တွေ ရှိလို့ သူတို့တွေ အနီရောင် ဖြစ်နေတာပါ။
ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်က ဆန်းကျယ်ပါတယ်။ ယူကယ်ရီယုတ်က ဘက်တီးရီးယားကို မွေးစားပြီး ကလိုရိုပလက်စ် ဖန်တီးလို့ အားမရသေးပါဘူး။ ကိုယ်တိုင်က ယူကယ်ရီယုတ် ဖြစ်နေတဲ့ အနီရောင် အယ်လဂျီဟာ တခြား ယူကယ်ရီယုတ် များစွာက တဆင့် ပြန်မွေးစားတာကိုလည်း ခံရပါတယ်။
ဆဲလ်တလုံးချင်းစီနေတဲ့ တခြား ယူကယ်ရီယုတ် (တနည်းအားဖြင့် ပရိုးတစ် - protist) တွေက အစားကျူးတဲ့ အဏုဇီဝတွေပါ။ သူတို့ဟာ ဘက်တီးရီးယားကိုသာ မမွေးစားထားရင် ကိုယ်တိုင် အစာချက်နိုင်စွမ်း မရှိလို့၊ ဘက်တီးရီးယားတွေ၊ သူတို့ထက် အရွယ်ငယ်တဲ့ တခြား ယူကယ်ရီယုတ်တွေကို ဝါးမျိုစားသောက်ပါတယ်။ ပရိုးတစ် လောကဟာ ကြီးနိုင်ငယ်ညှင်းဖြစ်ပြီး ကြမ်းတမ်း ခက်ထန်ပါတယ်။ ပရိုးတစ် တချို့က အနီရောင် အယ်လဂျီကို စားမိမှာလည်း မလွဲဧကန်ပါပဲ။ ကလိုရိုပလက်စ်တုန်းကလိုပဲပေါ့။ တချို့က မိမိ ဝါးမျိုတဲ့ အယ်လဂျီ ကို မချေဖျက်ဘဲ ဆက် မွေးထားဖြစ်သွားတဲ့အခါ သူတို့ချင်း မိတ်ဆွေ ဖြစ်လာတယ်။ (ပုံ ၁ ကို ရှုပါ။)
ပရိုးတစ်က မိမိမွေးစားထားတဲ့ အယ်လဂျီဆီကနေ သကြားအာဟာရတွေကို ခံစားခွင့်ရတယ်။ အယ်လဂျီ ကလည်း ပရိုးတစ်က အမဲလိုက် စားသောက်ပြီး၊ စွန့်ပစ်တဲ့ နိုက်ထရိုဂျင်ကို မြေဆီဩဇာ အဖြစ် သုံးစွဲခွင့် ရသလို၊ တခြား ပရိုးတစ်တွေက ရန်ပြုမှာကိုလည်း ကာကွယ်ပြီးသား ဖြစ်သွားပါတယ်။
အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည်လေးဟာ မျိုးဆက်တွေ များစွာ အဲဒီ့အတိုင်း ဖြတ်သန်းလာပြီးတဲ့အခါ ဧည့်သည် အယ်လဂျီ ထဲက ဆဲလ်ဝတ်ဆံ နဲ့ မိုက်တိုခွန်ဒြီယွန်အပါအဝင် အင်္ဂါရပ်များစွာကို တစ်စစ ဆုံးရှုံးသွားလိုက်တာ၊ အနီရောင် ကလိုရိုပလက်စ် တခုပဲ ကျန်တော့တဲ့ အထိပါပဲ။ ဒီဖြစ်စဉ်မှာ ယူကယ်ရီယုတ် တစ်မျိုးက ကလိုရိုပလက်စ် ရှိပြီးသား တခြား ယူကယ်ရီယုတ်ကို နောက်တဆင့် မွေးစားလိုက်တာ ဖြစ်လို့၊ ဒုတိယအဆင့် သဟဇီဝနဖြစ်စဉ် (secondary endosymbiosis) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ သူတို့တွေမှာ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်ရဲ့ သဲလွန်စတချို့လည်း ကျန်ရစ်ပါတယ်။
ဒုတိယအဆင့် မွေးစားတဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေမှာ အဆီအမြှေးပါး (၄) ခုအထိ ရှိပါတယ်။ အတွင်းဘက် အကျဆုံး နှစ်ခုက ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားရဲ့ နဂိုအမြှေးပါးနှစ်ခုပေါ့။ အတွင်းဘက်က ရေရင် တတိယမြောက် အမြှေးပါးက အခု မွေးစားခံရမယ့် အနီရောင်အယ်လဂျီရဲ့ ဆဲလ်အမြှေးပါးပေါ့။ စတုတ္ထမြောက် (အပြင်ဘက်ဆုံး) အမြှေးပါးကကျတော့ အနီရောင် အယ်လဂျီကို ဒုတိယတဆင့် ဝါးမျိုးမွေးစားလိုက်တဲ့ ပရိုးတစ် ရဲ့ ဝါးမျိုးအမြှေးပါးပေါ့။ တချို့မှာတော့ တတိယ နဲ့ စတုတ္ထ အမြှေးပါးတွေကို စွန့်လွှတ်လိုက်တဲ့အတွက် အမြှေးပါးက (၃) ခု သို့မဟုတ် (၂) ခုပဲ ရှိပါတယ်။
ကလိုရိုပလက်စ်တချို့ကျတော့ ဘေးမှာ နျူကလီယိုမော့ဖ် (nucleomorph) ခေါ် ဆဲလ်ဝတ်ဆံယောင် တစ်ခု ရှိပါတယ်။ အဲဒါက အနီရောင် အယ်လဂျီရဲ့ အပြည့်အဝ မစွန့်လွှတ်သေးတဲ့ ဆဲလ်ဝတ်ဆံ လက်ကျန်လေးပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ (ပုံ ၂ ကို ရှုပါ။)

#ဆက်ရန်ရှိ

image

#ဆက်ရန်ရှိ

တဆင့်ခံ ရောက်ရှိလာတဲ့ ရေညှိဧည့်သည်များ | ဒုတိယအဆင့် မွေးစားခံရတဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်
-----
~ Kyaw Zwar Lynn
ယူကယ်ရီယုတ် သက်ရှိဟာ ဘက်တီးရီးယားကို မိမိဆဲလ်အတွင်းမှာ ခေါ်ယူ မွေးစားရာကနေ မိုက်တိုခွန်ဒြီယွန် (mitochondrion) နဲ့ ကလိုရိုပလက်စ် (chloroplast) ဖြစ်လာပါတယ်။ အဲဒီ့ ဖြစ်စဉ်ကို ဆဲလ်အတွင်း သဟဇီဝနပြုခြင်း (endosymbiosis) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ အဲဒီ့အကြောင်းကို ရှေ့က ပို့စ်မှာ ဆွေးနွေးဖော်ပြခဲ့ပါတယ်။
ရှေးဦး ယူကယ်ရီယုတ် တစ်မျိုးက ဆိုင်ယန်နို ဘက်တီးရီးယား (စိမ်းပြာရေညှိ) ကို မွေးစားလိုက်ရာကနေ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားက "ကလိုရိုပလက်စ်" ဆဲလ်အင်္ဂါနုပ် အဖြစ် ရုပ်ပျက်သွားပါတယ်။ အဲဒီ့ ယူကယ်ရီယုတ် ကလည်း သူမွေးထားတဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်ရဲ့ အလင်းမှီ အစာစုဖွဲ့နိုင်စွမ်းကို အမွေရလိုက်တယ်ပေါ့။
-----
ဆက်စပ်ဖတ်ရှုစရာ -
မိုက်တိုခွန်ဒြီယွန်နဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်ရဲ့ မူလအစ | ဆဲလ်အတွင်း သဟဇီဝန ဖြစ်စဉ် နဲ့ မိတ်ဆက်ခြင်း
https://web.facebook.com/myanm....arastronomy/posts/pf
-----
အဲဒါက အယ်လဂျီ (algae) လို့ ခေါ်တဲ့ ရေညှိတစ်မျိုးရဲ့ မူလအစပါပဲ။ ရေညှိလို့ချည်း ဗမာလို ပြောရင်၊ အဓိပ္ပာယ်က သိပ်မသဲကွဲတဲ့အတွက် အနည်းငယ် ရှင်းလင်းချင်ပါတယ်။ ကျောက်တုံးတွေပေါ်မှာ ကပ်ပေါက်တဲ့ ကုန်းပေါ်နေ စိုစိစိ အပင်တစ်မျိုးကိုလည်း ရေညှိ လို့ ခေါ်တယ်။ အင်္ဂလိပ်လိုတော့ မော့စ် (moss) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ ပင်လယ်ရေထဲမှာ ပေါက်တဲ့ အပင်နဲ့ တူတဲ့ ရေညှိတွေကိုကျတော့ “ရေမှော်” လို့ ခေါ်ကြတယ်။ ရေကန်တွေမှာ နောက်ကျိကျိ အညှိတက်တဲ့ အစိမ်းရောင် အမျှင်တွေကိုလည်း ရေညှိလို့ ခေါ်တာပါပဲ။ အယ်လဂျီ ရေညှိလို့ ပြောလိုက်ရင်တော့ အပင်မဟုတ်ဘဲ အလင်းရောင်နဲ့ အစာချက်နိုင်တဲ့ ယူကယ်ရီယုတ်တွေကို ခေါ်တာပါ။ ဆဲလ် တစ်လုံးစီ ထီးတည်းနေတာလည်း ရှိတယ်။ အရွက်၊ ပင်စည်နဲ့ ကုပ်တွယ်မြစ်တွေရှိလို့ အပင်နဲ့တောင် မှားနိုင်တဲ့ အယ်လဂျီတွေလည်း ရှိပါတယ်။ သူတို့ကိုတော့ ခုနက ပြောသလို "ရေမှော်” လို့ သုံးနှုန်းပါတယ်။
ဒါဖြင့် ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားကလည်း ရေမှာ အညှိတက်တာပဲ မဟုတ်လား။ သူ့ကိုလည်း စိမ်းပြာရေညှိလို့ ခေါ်တယ် မဟုတ်လား။ သဘာဝတ္ထပညာရှင်တွေက သူ့ကိုလည်း တချိန်တုန်းက အယ်လဂျီ ရေညှိရယ်လို့ “ရောချ”ခဲ့ကြတယ်။ သူ့ကို ၂၀ရာစုအစပိုင်းကျတော့မှ အယ်လဂျီ မဟုတ်ကြောင်း၊ ဘက်တီးရီးယား တစ်မျိုးသာ ဖြစ်ကြောင်း တိတိကျကျ မျိုးခွဲသတ်မှတ်လိုက်တာပါ။ အဲဒီ့ ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားကပဲ ကျန်တဲ့ ယူကယ်ရီယုတ် အယ်လဂျီ အားလုံးအတွက် ကလိုရိုပလက်စ်ကို ဆဲလ်အတွင်း သဟဇီဝနပြုခြင်း အားဖြင့် အမွေပေးခဲ့တာ ဖြစ်ပါတယ်။
ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်သန်း ၂,၅၀၀ ခန့်က ပေါ်ပေါက်ခဲ့ပြီး၊ သူ့ကို ယူကယ်ရီယုတ်က မွေးစားတာက လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်သန်း ၂,၀၀၀ ခန့်ကပါ။ ကလိုရိုပလက်စ် ပိုင်ဆိုင်ထားတဲ့ ယူကယ်ရီယုတ်ကို အစိမ်းရောင် အယ်လဂျီ (green algae) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ အဲဒီ့ထဲက မျိုးနွယ်တချို့က ဆင့်ကဲပြောင်းလဲရင်းနဲ့ အနီရောင် အယ်လဂျီ (red algae) မျိုးနွယ် ထွက်ပေါ်လာပါတယ်။ သူတို့ရဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်က ကလိုရိုဖီး အပြင် တခြား အနီရောင်ခြယ်တွေ ရှိလို့ သူတို့တွေ အနီရောင် ဖြစ်နေတာပါ။
ဆင့်ကဲဖြစ်စဉ်က ဆန်းကျယ်ပါတယ်။ ယူကယ်ရီယုတ်က ဘက်တီးရီးယားကို မွေးစားပြီး ကလိုရိုပလက်စ် ဖန်တီးလို့ အားမရသေးပါဘူး။ ကိုယ်တိုင်က ယူကယ်ရီယုတ် ဖြစ်နေတဲ့ အနီရောင် အယ်လဂျီဟာ တခြား ယူကယ်ရီယုတ် များစွာက တဆင့် ပြန်မွေးစားတာကိုလည်း ခံရပါတယ်။
ဆဲလ်တလုံးချင်းစီနေတဲ့ တခြား ယူကယ်ရီယုတ် (တနည်းအားဖြင့် ပရိုးတစ် - protist) တွေက အစားကျူးတဲ့ အဏုဇီဝတွေပါ။ သူတို့ဟာ ဘက်တီးရီးယားကိုသာ မမွေးစားထားရင် ကိုယ်တိုင် အစာချက်နိုင်စွမ်း မရှိလို့၊ ဘက်တီးရီးယားတွေ၊ သူတို့ထက် အရွယ်ငယ်တဲ့ တခြား ယူကယ်ရီယုတ်တွေကို ဝါးမျိုစားသောက်ပါတယ်။ ပရိုးတစ် လောကဟာ ကြီးနိုင်ငယ်ညှင်းဖြစ်ပြီး ကြမ်းတမ်း ခက်ထန်ပါတယ်။ ပရိုးတစ် တချို့က အနီရောင် အယ်လဂျီကို စားမိမှာလည်း မလွဲဧကန်ပါပဲ။ ကလိုရိုပလက်စ်တုန်းကလိုပဲပေါ့။ တချို့က မိမိ ဝါးမျိုတဲ့ အယ်လဂျီ ကို မချေဖျက်ဘဲ ဆက် မွေးထားဖြစ်သွားတဲ့အခါ သူတို့ချင်း မိတ်ဆွေ ဖြစ်လာတယ်။ (ပုံ ၁ ကို ရှုပါ။)
ပရိုးတစ်က မိမိမွေးစားထားတဲ့ အယ်လဂျီဆီကနေ သကြားအာဟာရတွေကို ခံစားခွင့်ရတယ်။ အယ်လဂျီ ကလည်း ပရိုးတစ်က အမဲလိုက် စားသောက်ပြီး၊ စွန့်ပစ်တဲ့ နိုက်ထရိုဂျင်ကို မြေဆီဩဇာ အဖြစ် သုံးစွဲခွင့် ရသလို၊ တခြား ပရိုးတစ်တွေက ရန်ပြုမှာကိုလည်း ကာကွယ်ပြီးသား ဖြစ်သွားပါတယ်။
အိမ်ရှင်နဲ့ ဧည့်သည်လေးဟာ မျိုးဆက်တွေ များစွာ အဲဒီ့အတိုင်း ဖြတ်သန်းလာပြီးတဲ့အခါ ဧည့်သည် အယ်လဂျီ ထဲက ဆဲလ်ဝတ်ဆံ နဲ့ မိုက်တိုခွန်ဒြီယွန်အပါအဝင် အင်္ဂါရပ်များစွာကို တစ်စစ ဆုံးရှုံးသွားလိုက်တာ၊ အနီရောင် ကလိုရိုပလက်စ် တခုပဲ ကျန်တော့တဲ့ အထိပါပဲ။ ဒီဖြစ်စဉ်မှာ ယူကယ်ရီယုတ် တစ်မျိုးက ကလိုရိုပလက်စ် ရှိပြီးသား တခြား ယူကယ်ရီယုတ်ကို နောက်တဆင့် မွေးစားလိုက်တာ ဖြစ်လို့၊ ဒုတိယအဆင့် သဟဇီဝနဖြစ်စဉ် (secondary endosymbiosis) လို့ ခေါ်ပါတယ်။ သူတို့တွေမှာ အဲဒီ့ဖြစ်စဉ်ရဲ့ သဲလွန်စတချို့လည်း ကျန်ရစ်ပါတယ်။
ဒုတိယအဆင့် မွေးစားတဲ့ ကလိုရိုပလက်စ်တွေမှာ အဆီအမြှေးပါး (၄) ခုအထိ ရှိပါတယ်။ အတွင်းဘက် အကျဆုံး နှစ်ခုက ဆိုင်ယန်နိုဘက်တီးရီးယားရဲ့ နဂိုအမြှေးပါးနှစ်ခုပေါ့။ အတွင်းဘက်က ရေရင် တတိယမြောက် အမြှေးပါးက အခု မွေးစားခံရမယ့် အနီရောင်အယ်လဂျီရဲ့ ဆဲလ်အမြှေးပါးပေါ့။ စတုတ္ထမြောက် (အပြင်ဘက်ဆုံး) အမြှေးပါးကကျတော့ အနီရောင် အယ်လဂျီကို ဒုတိယတဆင့် ဝါးမျိုးမွေးစားလိုက်တဲ့ ပရိုးတစ် ရဲ့ ဝါးမျိုးအမြှေးပါးပေါ့။ တချို့မှာတော့ တတိယ နဲ့ စတုတ္ထ အမြှေးပါးတွေကို စွန့်လွှတ်လိုက်တဲ့အတွက် အမြှေးပါးက (၃) ခု သို့မဟုတ် (၂) ခုပဲ ရှိပါတယ်။
ကလိုရိုပလက်စ်တချို့ကျတော့ ဘေးမှာ နျူကလီယိုမော့ဖ် (nucleomorph) ခေါ် ဆဲလ်ဝတ်ဆံယောင် တစ်ခု ရှိပါတယ်။ အဲဒါက အနီရောင် အယ်လဂျီရဲ့ အပြည့်အဝ မစွန့်လွှတ်သေးတဲ့ ဆဲလ်ဝတ်ဆံ လက်ကျန်လေးပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ (ပုံ ၂ ကို ရှုပါ။)

#ဆက်ရန်ရှိ

image