Discover postsExplore captivating content and diverse perspectives on our Discover page. Uncover fresh ideas and engage in meaningful conversations
အာ-ဏာ-ရှင် ဟစ်တလာ မုန်းတဲ့ ဟာသမင်းသား ချာလီချက်ပလင်
ပညာလည်းရှိ၊ ငွေလည်းရှိ...
ဒါပေမယ့် နှလုံးသားက မရှိဘူးဆို အားလုံးအလကားပဲ။
လူ့တန်ဖိုးကို နားလည်ဖို့…
ဒီစာ လေးကို ဆုံးအောင်သာ ဖတ်ကြည့်လိုက်ပါပါ။
💭❤️
ပညာတွေတတ်ပြီး အကောင်းအဆိုးကို မခွဲခြားနိုင်ရင် အလကားပါပဲ။
ငွေကြေးချမ်းသာပြီး အတ္တတွေကြီးကာ ကိုယ့်အိတ်ထဲပဲ ထည့်ဖို့ ကြိုးစားနေရင်လည်း အလကားပါပဲ။
အတွေးအခေါ် ဘယ်လောက်မြင့်မြင့် စာနာနားလည်ပေးတတ်တဲ့ နှလုံံးသားမရှိရင် အလကားပါပဲ။
ရုပ်ရည် ဘယ်လောက်ချောချော
လူတစ်ယောက်ကို လူလို့မမြင်တတ်ရင် အလကားပါပဲ။
အသိပညာ ဘယ်လောက်ရှိရှိ
တစ်ခြားသူပြောတဲ့စကားကို
တန်ဖိုးမထားတတ်ရင် အလကားပါပဲ။
အလုပ်တွေ ဘယ်လောက်ပဲ ကြိုးစား ကြိုးစား ရိုးသားမှု မရှိရင် အလကားပါပဲ။
ဘယ်လောက်ပဲ တော်နေပါစေ
ကိုယ်ချင်းစာစိတ်မရှိရင် အလကားပါပဲ။
ဘယ်လောက်ပဲ လူကောင်းတစ်ယောက်လို ကြွေးကြော်နေပါစေ သူများမျက်ရည်ပါတဲ့ ထမင်းကိုစားနေရင် အလကားပါပဲ။
အမှန်တရားကို ဘယ်လောက်ပဲလက်ခံတယ်ပြောပြော ကိုယ်မှားနေတာကို ထောက်ပြဆွေးနွေးတာ
မကြိုက်ရင် အလကားပါပဲ။
တကယ်တော့
လူ့တန်ဖိုးဆိုတာ ထက်မြက်တဲ့
ခေါင်း မဟုတ်ပါဘူး။
တခြားသူတွေအပေါ် ကြင်နာတတ်တဲ့ နှလုံးသား...
ဂရုစိုက်နားထောင်ပေးတတ်တဲ့ စာနာတတ်တဲ့ နား...
ပေးကမ်းကူညီတတ်တဲ့ လက်တစ်စုံ...
အကောင်းမြင်တတ်ပြီး အမြင်ကြည်လင်တဲ့ မျက်စိနဲ့...
အပြောချိုပြီး မုသားနည်းတဲ့ ပါးစပ်တို့ပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
ဘာလို့လဲဆိုတော့
လူတော်တွေ ဘယ်လောက်များများ
လူကောင်းဆိုတာ မရှိခဲ့ရင်
အမှန်တရားတွေ ပျောက်ကွယ်လာပြီး
လူ့ပတ်ဝန်းကျင်လည်း ငြိမ်းချမ်းမှု
သာယာမှုတွေ ပျောက်ဆုံးလာပါလိမ့်မယ်။
#crd_to_owner_with_respect
တဖက်က စိတ်ခုအောင်လုပ်ရင်
ဘာမှဆက်မပြောတော့ပဲ
တိတ်ဆိတ်သွားတတ်တဲ့အကျင့်တစ်ခု ကျွန်မမှာရှိတယ်။
ဘဝမှာ မုန်းတဲ့လူရယ်လို့ သက်သက်မရှိပေမယ့်...
ဘဝမှာ မပတ်သက်ချင်တဲ့လူတွေတော့ ရှိတယ်။
တစ်ဖက်လူအပေါ်ဘယ်လောက်ပဲကောင်းပြနေပါစေ...
အကြောင်းတွေသိတော့
တချို့စိတ်ဓာတ်လေးတွေကို ရွံ့မုန်းမိတယ်။
သူတို့ဆက်ဆံတဲ့အတိုင်း
ပြန်ဆက်ဆံတော့
ပြန်ပြုံးပြနိုင်သူက ရှားတယ်လေ။
ဒါကြောင့်
တချို့ကိုစိတ်ရင်းနဲ့ပေါင်းတယ်။
တချို့ကိုကျတော့ အပေါ်ယံပဲပေါင်းတော့တယ်။
#credit
ထူးထူးဆန်းဆန်း ဟာသဆန်ဆန် သေဆုံးခဲ့သူများ 😂
သူတောင်းစားတစ်ယောက်ဟာ
စျေးတစ်ခုရဲ့ရှေ့မှာ ထိုင်ပြီးတောင်းနေတယ်။
သူက သူအနားက ဖြတ်သွားတဲ့
စျေးသွား စျေးလာတိုင်းကို
" သနားကြပါ ခင်ဗျာ ၊ သနားကြပါ ၊
အစ်ကိုကြီးတို့ အစ်မကြီးတို့ ပေးမှ ကမ်းမှ
စားရတဲ့ ဘဝပါ "
ဆိုပြီး ညောင်နာနာအသံနဲ့
တောင်းရမ်း နေပါသတဲ့။
ဒီအချိန်မှာ စျေးကိုလာတဲ့
သူဌေးကြီး တစ်ယောက်က
သူတောင်းစားကို မြင်သွားတယ်။
ခြေကောင်း လက်ကောင်းနဲ့
သန်သန်မာမာ ဖြစ်ပါလျက်
တောင်းစားနေတဲ့ သူတောင်းစားကို
ပညာပေး ဆုံးမဦးမှပါလို့ တွေးလိုက်ပြီး
သူတောင်းစား ရှိတဲ့ဆီကို သွားတယ်။
ပြီးတဲ့အခါ သူတောင်းစားကို ပြောတယ်။
" မင်းမှာ ခြေတွေ လက်တွေလည်း
ကောင်းပါလျက်
လူကလည်း အရွယ်ကောင်း ဖြစ်ပြီး
သန်သန်မာမာ ရှိပါလျက်
တောင်းစားနေတာ မရှက်ဘူးလားကွ "
သူဌေးကြီးက ဒီလိုမေးတဲ့အခါ
သူတောင်းစားက ပြန်ဖြေတယ်။
" မရှက်ပါဘူးခင်ဗျာ ၊
သူတောင်းစား လုပ်ကတည်းက
ရှက်ကြောဖြတ်ပြီး မျက်နှာပြောင်ပြောင်
တောင်းနေတာမို့ ထူးပြီး ရှက်မနေတော့ပါဘူး "
လို့ ပြန်ဖြေပါသတဲ့။
သူဌေးကြီးကလည်း မလျော့သေးပါဘူး။
" မရှက်တတ်တာတော့ ဟုတ်ပါပြီ "
" ဒါပေမဲ့ ယောကျ်ားဆိုတာ
မာနတော့ ရှိသင့်တာပေါ့ကွ ၊
ဟိုမှာ ကြည့်လိုက်စမ်း " ဟု ဆိုကာ
ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာရှိတဲ့ ပုရွက်ဆိတ်အုံတစ်ခုကို
လက်ညှိုးထိုးကာ ပြလိုက်သည်။
" မင်းတွေ့လား ၊ တိရိစ္ဆာန်ဖြစ်တဲ့
ပုရွက်ဆိတ်တွေ တောင် သူတို့စားဖို့
သူတို့ဘာသာ ရှာဖွေနိုင်ကြတယ်ကွ "
" သူတို့ကို မြင်တော့ သန်မာတဲ့
ယောကျ်ားကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး
ကိုယ်တိုင် ရှာဖွေမစားပဲ တောင်းစားနေတာ
မင်းရဲ့ ယောကျ်ားမာနကို မထိခိုက်ဘူးလား "
" ယောကျ်ားဆိုတာ မာနရှိရတယ်ကွ ၊
အကောင်သေးသေး ပုရွတ်ဆိတ်တောင်
သူ့အစာ သူကိုယ်တိုင် ရှာစားနိုင်သေးရင်
မင်းက ဘာလို့တောင်းစားနေတာလဲ "
" မင်း ယောကျ်ား မဟုတ်ဘူးလား ၊
မာနဆိုတာ မရှိတော့ဘူးလား "
လို့ သူဌေးကြီးက သူတောင်းစားရဲ့
ရင်ကို ထိစေမဲ့ စကားလုံးတွေ
တောက်လျောက် လွှတ်တော့
သူတောင်းစား မျက်ရည်ဝဲသွားသည်။
" ဟုတ်တယ် ခင်ဗျား ပြောတာမှန်တယ် ၊
ဒီပုရွက်ဆိတ်တွေက ကျနော့်ရဲ့မာနကို
ထိခိုက်စေတယ် "
" သူတို့ကို မြင်တိုင်း တောင်းစားနေမိတာကို
သိမ်ငယ်လာတယ် "
" ဒီတော့ နောက်နေ့ကစ
ကျနော် ပြောင်းလဲတော့မယ် ၊
ကျနော် ပြောင်းလဲတော့မယ် "
သူတောင်းစားရဲ့ စကားကိုကြားတော့
သူဌေးကြီး ဝမ်းသာသွားသည်။
" ကောင်းတယ်ကွာ ၊ မင်းအခုလို
အသိတရား ရသွားတာ ငါဝမ်းသာတယ် "
" အလုပ်တွေ ဘာတွေ လိုရင် ငါ့ကိုပြော
ငါ့မှာ စက်ရုံတွေ အများကြီးပဲ ၊
မင်းကို ငါကူညီနိုင်တယ် "
လို့ပြောလိုက်ပြီး လိပ်စာကဒ်တစ်ခုကို
ပေးကာ ထွက်လာခဲ့တော့သည်။
သူဌေးကြီးရဲ့ ရင်ထဲမှာတော့
ပီတိတွေ ဖြာလို့ပေါ့။
ဒါပေမဲ့ သူတောင်းစားက သူဌေးကြီးကို
ဆက်သွယ် မလာခဲ့ပါဘူး။
ရက်တော်တော် ကြာတဲ့အထိ
ဆက်သွယ် မလာတဲ့အခါ
သူဌေးကြီး နေမထိ ထိုင်မသာ ဖြစ်လာတယ်။
ဒါနဲ့ သူဌေးကြီးဟာ သူတောင်းစားရှိရာ
စျေးဆီကို သွားပြီး ရှာတယ်။
ဒါပေမဲ့ သူနဲ့ သူတောင်းစား ဆုံခဲ့ရာ
နေရာမှာ သူတောင်းစားကို မတွေ့ရတော့။
သူဌေးကြီး ဒီလိုတွေးလိုက်မိတယ်။
သူတောင်းစားဟာ သူ့ဆီကတောင်
အကူအညီ မတောင်းခဲ့ပဲ
သူ့ဘဝ သူကျောင်းနေပြီလို့
တွေးမိကာ ပိုပြီး ကျေနပ်နေမိတာပေါ့။
သူဌေးကြီးဟာ ကျေနပ်ပီတိစိတ် အပြည့်နဲ့
ပြန်အလာ စျေးကနေ ထွက်လိုက်ယုံပဲ
ရှိသေးချိန်မှာ
" သနားကြပါ ခင်ဗျာ ၊ အစ်ကိုကြီး
အစ်မကြီးတို့ ပေးမှ ကမ်းမှ စားရမဲ့ဘဝပါ "
ဆိုတဲ့ သူတောင်းစားရဲ့ ညောင်နာနာ
အသံကို ကြားလိုက်ရလေတော့၏။
သူဌေးကြီးလည်း အသံလာရာ
ကြည့်လိုက်တဲ့ အခါ သူနဲ့တွေ့ခဲ့တဲ့
သူတောင်းစားမှ သူတောင်းစားအစစ်။
ဒါနဲ့သူဌေးကြီးလည် စိတ်တိုသွားပြီး
သူတောင်းစားဆီကို သွားတယ်။
သူတောင်းစားကလည်း သူဌေးကြီးကို
မှတ်မိနေဟန် ပြုံးပြပါတယ်။
" မင်းပြောတော့ ပုရွက်ဆိတ်တွေက
မင်းရဲ့ မာနကို ထိခိုက်စေခဲ့လို့
ပြောင်းလဲ တော့မယ် ဆိုကွ "
" အခုကျတော့ တောင်းစားမြဲ တောင်းစား
နေတုန်းပါလား "
ဒီအခါ သူတောင်းစားက သူဌေးကြီးကို
ဒီလို ပြန်ဖြေခဲ့တယ်။
" ဟုတ်တယ်လေ ၊
ပုရွက်ဆိတ်တွေ မြင်တိုင်း
ကျုပ်မာနကို ထိပါးနေလို့
မမြင်ရတဲ့ နေရာကို
ကျုပ်ပြောင်းလဲ လိုက်ပြီလေ "
" အခု နေရာက ပုရွက်ဆိတ်တွေလည်း
မမြင်ရတော့ဘူး ၊ ပုရွက်ဆိတ်တွေ
မမြင်ရတော့ ကျုပ်မာနလည်း
ထိခိုက်စရာ မရှိတော့ဘူး မဟုတ်လား "
ဆိုပြီး ပြန်ဖြေလိုက်ပါတော့တယ်။
သူဌေးကြီးလည်း " ကောင်းကွာ " ဟုသာ
ရေရွတ်လိုက်မိလေတော့၏။
**** သင်ခန်းစာ ****
ကိုယ်တိုင် ပြောင်းလဲလိုစိတ် မရှိသူတို့အား
ပြောင်းလဲပေးရန် မကြိုးစားပါနှင့် ။
သူတောင်းစားတစ်ယောက်ဟာ
စျေးတစ်ခုရဲ့ရှေ့မှာ ထိုင်ပြီးတောင်းနေတယ်။
သူက သူအနားက ဖြတ်သွားတဲ့
စျေးသွား စျေးလာတိုင်းကို
" သနားကြပါ ခင်ဗျာ ၊ သနားကြပါ ၊
အစ်ကိုကြီးတို့ အစ်မကြီးတို့ ပေးမှ ကမ်းမှ
စားရတဲ့ ဘဝပါ "
ဆိုပြီး ညောင်နာနာအသံနဲ့
တောင်းရမ်း နေပါသတဲ့။
ဒီအချိန်မှာ စျေးကိုလာတဲ့
သူဌေးကြီး တစ်ယောက်က
သူတောင်းစားကို မြင်သွားတယ်။
ခြေကောင်း လက်ကောင်းနဲ့
သန်သန်မာမာ ဖြစ်ပါလျက်
တောင်းစားနေတဲ့ သူတောင်းစားကို
ပညာပေး ဆုံးမဦးမှပါလို့ တွေးလိုက်ပြီး
သူတောင်းစား ရှိတဲ့ဆီကို သွားတယ်။
ပြီးတဲ့အခါ သူတောင်းစားကို ပြောတယ်။
" မင်းမှာ ခြေတွေ လက်တွေလည်း
ကောင်းပါလျက်
လူကလည်း အရွယ်ကောင်း ဖြစ်ပြီး
သန်သန်မာမာ ရှိပါလျက်
တောင်းစားနေတာ မရှက်ဘူးလားကွ "
သူဌေးကြီးက ဒီလိုမေးတဲ့အခါ
သူတောင်းစားက ပြန်ဖြေတယ်။
" မရှက်ပါဘူးခင်ဗျာ ၊
သူတောင်းစား လုပ်ကတည်းက
ရှက်ကြောဖြတ်ပြီး မျက်နှာပြောင်ပြောင်
တောင်းနေတာမို့ ထူးပြီး ရှက်မနေတော့ပါဘူး "
လို့ ပြန်ဖြေပါသတဲ့။
သူဌေးကြီးကလည်း မလျော့သေးပါဘူး။
" မရှက်တတ်တာတော့ ဟုတ်ပါပြီ "
" ဒါပေမဲ့ ယောကျ်ားဆိုတာ
မာနတော့ ရှိသင့်တာပေါ့ကွ ၊
ဟိုမှာ ကြည့်လိုက်စမ်း " ဟု ဆိုကာ
ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာရှိတဲ့ ပုရွက်ဆိတ်အုံတစ်ခုကို
လက်ညှိုးထိုးကာ ပြလိုက်သည်။
" မင်းတွေ့လား ၊ တိရိစ္ဆာန်ဖြစ်တဲ့
ပုရွက်ဆိတ်တွေ တောင် သူတို့စားဖို့
သူတို့ဘာသာ ရှာဖွေနိုင်ကြတယ်ကွ "
" သူတို့ကို မြင်တော့ သန်မာတဲ့
ယောကျ်ားကြီးတစ်ယောက်ဖြစ်ပြီး
ကိုယ်တိုင် ရှာဖွေမစားပဲ တောင်းစားနေတာ
မင်းရဲ့ ယောကျ်ားမာနကို မထိခိုက်ဘူးလား "
" ယောကျ်ားဆိုတာ မာနရှိရတယ်ကွ ၊
အကောင်သေးသေး ပုရွတ်ဆိတ်တောင်
သူ့အစာ သူကိုယ်တိုင် ရှာစားနိုင်သေးရင်
မင်းက ဘာလို့တောင်းစားနေတာလဲ "
" မင်း ယောကျ်ား မဟုတ်ဘူးလား ၊
မာနဆိုတာ မရှိတော့ဘူးလား "
လို့ သူဌေးကြီးက သူတောင်းစားရဲ့
ရင်ကို ထိစေမဲ့ စကားလုံးတွေ
တောက်လျောက် လွှတ်တော့
သူတောင်းစား မျက်ရည်ဝဲသွားသည်။
" ဟုတ်တယ် ခင်ဗျား ပြောတာမှန်တယ် ၊
ဒီပုရွက်ဆိတ်တွေက ကျနော့်ရဲ့မာနကို
ထိခိုက်စေတယ် "
" သူတို့ကို မြင်တိုင်း တောင်းစားနေမိတာကို
သိမ်ငယ်လာတယ် "
" ဒီတော့ နောက်နေ့ကစ
ကျနော် ပြောင်းလဲတော့မယ် ၊
ကျနော် ပြောင်းလဲတော့မယ် "
သူတောင်းစားရဲ့ စကားကိုကြားတော့
သူဌေးကြီး ဝမ်းသာသွားသည်။
" ကောင်းတယ်ကွာ ၊ မင်းအခုလို
အသိတရား ရသွားတာ ငါဝမ်းသာတယ် "
" အလုပ်တွေ ဘာတွေ လိုရင် ငါ့ကိုပြော
ငါ့မှာ စက်ရုံတွေ အများကြီးပဲ ၊
မင်းကို ငါကူညီနိုင်တယ် "
လို့ပြောလိုက်ပြီး လိပ်စာကဒ်တစ်ခုကို
ပေးကာ ထွက်လာခဲ့တော့သည်။
သူဌေးကြီးရဲ့ ရင်ထဲမှာတော့
ပီတိတွေ ဖြာလို့ပေါ့။
ဒါပေမဲ့ သူတောင်းစားက သူဌေးကြီးကို
ဆက်သွယ် မလာခဲ့ပါဘူး။
ရက်တော်တော် ကြာတဲ့အထိ
ဆက်သွယ် မလာတဲ့အခါ
သူဌေးကြီး နေမထိ ထိုင်မသာ ဖြစ်လာတယ်။
ဒါနဲ့ သူဌေးကြီးဟာ သူတောင်းစားရှိရာ
စျေးဆီကို သွားပြီး ရှာတယ်။
ဒါပေမဲ့ သူနဲ့ သူတောင်းစား ဆုံခဲ့ရာ
နေရာမှာ သူတောင်းစားကို မတွေ့ရတော့။
သူဌေးကြီး ဒီလိုတွေးလိုက်မိတယ်။
သူတောင်းစားဟာ သူ့ဆီကတောင်
အကူအညီ မတောင်းခဲ့ပဲ
သူ့ဘဝ သူကျောင်းနေပြီလို့
တွေးမိကာ ပိုပြီး ကျေနပ်နေမိတာပေါ့။
သူဌေးကြီးဟာ ကျေနပ်ပီတိစိတ် အပြည့်နဲ့
ပြန်အလာ စျေးကနေ ထွက်လိုက်ယုံပဲ
ရှိသေးချိန်မှာ
" သနားကြပါ ခင်ဗျာ ၊ အစ်ကိုကြီး
အစ်မကြီးတို့ ပေးမှ ကမ်းမှ စားရမဲ့ဘဝပါ "
ဆိုတဲ့ သူတောင်းစားရဲ့ ညောင်နာနာ
အသံကို ကြားလိုက်ရလေတော့၏။
သူဌေးကြီးလည်း အသံလာရာ
ကြည့်လိုက်တဲ့ အခါ သူနဲ့တွေ့ခဲ့တဲ့
သူတောင်းစားမှ သူတောင်းစားအစစ်။
ဒါနဲ့သူဌေးကြီးလည် စိတ်တိုသွားပြီး
သူတောင်းစားဆီကို သွားတယ်။
သူတောင်းစားကလည်း သူဌေးကြီးကို
မှတ်မိနေဟန် ပြုံးပြပါတယ်။
" မင်းပြောတော့ ပုရွက်ဆိတ်တွေက
မင်းရဲ့ မာနကို ထိခိုက်စေခဲ့လို့
ပြောင်းလဲ တော့မယ် ဆိုကွ "
" အခုကျတော့ တောင်းစားမြဲ တောင်းစား
နေတုန်းပါလား "
ဒီအခါ သူတောင်းစားက သူဌေးကြီးကို
ဒီလို ပြန်ဖြေခဲ့တယ်။
" ဟုတ်တယ်လေ ၊
ပုရွက်ဆိတ်တွေ မြင်တိုင်း
ကျုပ်မာနကို ထိပါးနေလို့
မမြင်ရတဲ့ နေရာကို
ကျုပ်ပြောင်းလဲ လိုက်ပြီလေ "
" အခု နေရာက ပုရွက်ဆိတ်တွေလည်း
မမြင်ရတော့ဘူး ၊ ပုရွက်ဆိတ်တွေ
မမြင်ရတော့ ကျုပ်မာနလည်း
ထိခိုက်စရာ မရှိတော့ဘူး မဟုတ်လား "
ဆိုပြီး ပြန်ဖြေလိုက်ပါတော့တယ်။
သူဌေးကြီးလည်း " ကောင်းကွာ " ဟုသာ
ရေရွတ်လိုက်မိလေတော့၏။
**** သင်ခန်းစာ ****
ကိုယ်တိုင် ပြောင်းလဲလိုစိတ် မရှိသူတို့အား
ပြောင်းလဲပေးရန် မကြိုးစားပါနှင့် ။
မဖြေရှင်းနိုင်သေးတဲ့ သမိုင်းပဟေဠိ ၅ ခု
အနံ့တောင်ရှုရဖို့ မလွယ်တဲ့ ဈေးအကြီးဆုံး အ...(၅)ရက်
မသေခင်သိထားသင့်တဲ့ပစ္စည်းတွေရဲ့အသုံး၀င်ပုံများ
Best Hydraulic Press Compilation: Satisfying Crushes & Surprising Results | REUPLOAD