#အီကြာကွေး လုပ်နည်းလေးပါ လိုအပ်ရင် Save ထားပါ😋😋
‌တရုတ်အစားအစာတမျိုးဖြစ်တဲ့အီကြာကွေးကိုစင်္ကာပူမလေးရှားမှာလည်းနေရာတိုင်းမှာရောင်းချထားတာတွေ့နိုင်ပါတယ်။ပဲနို့နဲ့လိုက်ဖက်တဲ့မနက်ခင်းစာလည်ြး ဖစ်ပါတယ်။
အီကြာကွေးလုပ်နည်းကတေ ယာက်နဲ့တယောက်မတူတဲ့လုပ်နည်းတွေရှိပါတယ်။အိမ်ရှင်မများမိမိအိမ်သားတွေကိုသန့်ရှင်းလတ်ဆတ်စွာလုပ်ကျွေးနိုင်ဖို့မိရိုးဖလာလုပ်လာတဲ့နည်းကိုမျှဝေပေးလိုက်ပါတယ်။
ပါဝင်ပစ္စည်း (ပုံပါ၁၅ချောင်းစာ)
********
ဂျုံ - ၅၀၀ ဂရမ်
ရေ သို့ နွားနို့ - ၃၅၀ ml
ဆား - လ္ဘက်ဇွန်း တစ်ဇွန်း
သကြား - ၃ ဇွန်း စားပွဲဇွန်း
ဆီ - ၂ဇွန်း စားပွဲဇွန်း
Yeast - လ္ဘက်ဇွန်းတဝက်
Baking powder - လ္ဘက်ဇွန်းတဇွန်း
ကြက်ဥ - တစ်လုံး
ပြင်ဆင်ပြုလုပ်ပုံ
***********
1.ခွက်တခုတွင်နွားနို့ကိုခပ်နွေးနွေးအပူပေးပြီးyeastထည့်ကာဖျော်ထားပါ။
ဇလုံတခုတွင်ပါဝင်ဂျုံဆားသကြားကြက်ဥဆီbakingpowderတို့ကိုထည့်ပြီးသမအောင်မွေပေးပါ။နို့နွေးနွေးနှင့်yeastရောစပ်ထားသည်ကိုထည့်ပြီးသမအောင်မွေပေးပါ။
ဂျုံသားများဟာအလွန်ပျော့နေရပါ့မယ်
❀ ဤအဆင့်တွင်ပလပ်စတစ်ဖြင့်အုပ်ပြီးရေခဲသေတ္တာတွင်တညနှပ်ထားပြီးကျန်အဆင့်များကိုမနက်ကြော်ခါနည်းအချိန်မှသာဆက်လုပ်နိုင်သည်။2.ပြီးလျှင်ဂျုံသားအားလုံးကိုစားပွဲပေါ်တင်ကာလက်ဖြင့်ဖိချေပြီးရေခြောက်လာသည်ထိ၁၅မိနစ်ခန့်နှယ်ပေးပါ။
❀ ❀ အီကြာကွေးပြုလုပ်ရာမှာအရေးကြီးဆုံးအချက်ကဂျုံနှယ်တဲ့အချိန်ဖြစ်ပါတယ်။3.ရေခြောက်ပြီးလက်တွင်မကပ်စားပွဲတွင်မကပ်တော့သောအနေထားရပါကဂျုံဖြူးပြီးလေးထောင့်အနေခေါက်ကာရေစိုဖန့်ဖန့်အဝတ်သို့မဟုတ်ပလပ်စတစ်ဖြင့်အုပ်ပြီးမိနစ် ၃၀ မှ ၄၅ မိနစ်ထိအပွခံထားပါ။4.လိုအပ်သောအပွအနေထားရပါကစားပွဲတွင်ဂျုံမှုန့်ဖြူးကာခေါက်ထားသောလေးထောင့်အနေထားအတိုင်းအောက်ဘက်မှလက်လျိုပြီးလိုအပ်သောအထူအနေထားထိဆွဲဖြန့်ပေးပါ။အထူးအပါးညီအောင်ဖြန့်ပါ။လိုအပ်ပါက၁၀မိနစ်ခန့်ပြန်ပွအောင်ထားပါ၊ 5.အပေါ်ယံမျက်နှာပြင်မခြောက်အောင်အဝတ်ပါးအုပ်ထားပါ။ကြော်ရန်ဆီအိုးအဆင်သင့်တည်ထားပါ။6.ဆီပူပါကဖြန့်ထားသောဂျုံကိုတစ်လက္မအကျယ်ခန့်ဖြတ်ပေးပါ။ဖြတ်ပြီးသားဂျုံကိုအလယ်မှထပ်ပိုင်းပိုင်းကာတစ်ပိုင်းကိုရေစွတ်ပေးပြီးကျန်တပိုင်းကိုအပေါ်မှထပ်တင်ပေးပါ။အရှည်ပြုလုပ်လိုပါကနှစ်ချောင်းထပ်ပါ။ပြီးလျှင်ခေါက်ဆွဲစားသောတူဖြင့်ထပ်ထားသောဂျုံသားကိုအပေါ်မှဖိပေးပါ။ပြီးလျှင်လက်ဖြင့်ကိုင်ပြီးမိမိလိုချင်သောအရှည်အနေထားထိသာသာဆွဲပြီးဆီပူထည့်ချကြော်ပါ။7.ဆီပူထည်းချကြော်စဉ်တူဖြင့်မုန့်ကိုပွလာစေရန်လှုပ်ခပ်ထိုးဆွပေးရပါမယ်။ရွှေဝါရောင်ရသည်ထိကြော်ပြီဆယ်ယူဆီစစ်ကာပူပူနွေနွေးသုံးဆောင်နိုင်ပါပြီ။
❀ ရာသီဥတုအရမ်းမပူပြင်းပါကညတွင်နယ်ထားပြီးအပွခံထားကာမနက်မှပြန်နယ်အပွခံကာပြုလုပ်နိုင်ပါတယ်။
❀ ရေခဲသေတ္တာအလွန်မအေးသောအထပ်တွင်လည်းထားနိုင်ပြီးကျန်လုပ်နည်းအဆင့်များအားလုံးတူတူပင်ဖြစ်ပါတယ်။

#ငါးသေတ္တာ ကို စားမြိန်အောင် ဒီလို #ငါးပိချက် လေး ချက်စားကြည့်ပါ 😋😋
(ထမင်းကုန် တို့စရာဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေကို မြန်မြန်ကုန်စေတဲ့ အရသာရှိပြီး ထမင်းမြိန်တဲ့ ဟင်းတစ်မျိုးပါ) 😋
ပြုလုပ်နည်း.......
* ဒယ်အိုးကို မီးဖိုပေါ်တင်ပြီး ဆီအနည်းငယ်ထည့်ပါ။
* နှုတ်နှုတ်ဆိတ်ထားတဲ့ ကြက်သွန်ဖြူ ၅၀ ဂရမ်ကို ထည့်ပြီး
မွှေးလာတဲ့အထိ ဆီသတ်ပါ။
* ပါးပါးလှီးထားတဲ့ ကြက်သွန်နီ ၅၀ ဂရမ်ကို ထည့်ပြီး
နှစ်မျိုးလုံးကို မွှေးပြီး ရွှေဝါရောင်သန်းလာတဲ့အထိ
အတူတူဆီသတ်ပါ။
* ငါးသေတ္တာ ၂ ဘူး ထည့်ပြီး အားလုံးရောသမအောင်မွှေပြီး
ငါးသေတ္တာတွေကို ကြေသွားအောင် ချေပေးပါ။
* ပြီးရင် ပါဝင်ပစ္စည်းများအားလုံးကို ထည့်ပါ။
- မန်ကျည်းမှည့်အနှစ် စားပွဲဇွန်း ၂ ဇွန်း
- ငရုတ်သီးမှုန့် စားပွဲဇွန်း ၂ ဇွန်း
- ငါးငံပြာရည် စားပွဲဇွန်း ၁ ဇွန်း
- သကြားဖြူ စားပွဲဇွန်း ၁ ဇွန်း
- အချိုမှုန့် လက်ဖက်ရည်ဇွန်းတစ်ဝက်
* ပါဝင်ပစ္စည်းအားလုံးကို မီးအေးအေးလေးနဲ့
သမအောင် ရောမွှေပါ။
* အရသာမြည်းကြည့်ပြီး လိုအပ်တာကို ထပ်ထည့်နိုင်ပါတယ်။
* ငါးပိချက်အနှစ်ရအောင် မီးအေးအေးလေးနဲ့
ပိုပြီးပျစ်လာအောင် ခနလောက် တည်ထားပေးပါ။
* သံပရာရည် စားပွဲဇွန်း ၁ ဇွန်း
(ဒါမှမဟုတ် နှစ်သက်ရာပမာဏ) ထည့်နိုင်ပါသည်။
* နှစ်သက်ရာ ငရုပ်သီးအစိမ်း/အနီတောင့် အနည်းငယ်ထည့်ပါ။
ပြီးရင် ပန်းကန်လုံးထဲ ခပ်ထည့်ပြီး ပူပူနွေးနွေးထမင်းဖြူနဲ့ လတ်ဆတ်တဲ့ ခရမ်းချဉ်သီး၊ သခွားသီး၊ နံနံပင် ဒါမှမဟုတ် နှစ်သက်ရာ တို့စရာ ဟင်းသီးဟင်းရွက်တွေနဲ့ တွဲဖက်စားသုံးနိုင်ပါတယ်။
အရမ်းလိုက်ဖက်ပြီး အရသာရှိပါတယ်။
ထမင်းအိုးက ကုန်ပြန်ပြီး.........!😁

#ကြက်သားတုမ်ယမ်းချက်နည်း
ချဥ်စပ်မွှေးလေးနဲ့ သောက်လို့အရမ်းကောင်းတဲ့ဟင်းရည်လေး
ကြက်ဥကြော််လေးနဲ့ တအားလိုက်သောလေး
ချက်ရတာလည်း အရမ်းလွယ်တဲ့ဟင်းလေး..
လိုအပ်တဲ့ပါပစ္စည်းများ........
- သံပုရာသီး
- ပဒဲကော
- စပါလင်
- ရှောက်ဘီလူးရွက်
- ခရမ်ချဉ်သီး
- ကြက်သွန်နီ
- ရှမ်းနံနံ
- ကိုယ်အဆင်ပြေတဲ့ မှို
ချက်နည်း........
အရည်ကို ကိုယ်လိုသလောက်ထည့်ပြီးဆူအောင်တည်ပါ။
ပြီးရင် ကြက်သွန်နီ လေးစိတ်ကွဲ၊ ခရမ်းချဉ်သီး လေးစိတ်ကွဲ၊ ပဒဲကောနဲ့ စပါလင်လှီးထည့်၊ ရှောက်ရွက်ထည့်၊ တုန်ယမ်းခဲထည့်ပါ။ (မရှိရင်ဆားနဲ့ကြက်သားမုန့်ပဲထည့်ပါ။)
ရေဆူအောင်တည်ပြီး ကြက်သားတွေထည့်ပါ။
ကြက်သားထည့်ပြီး မိနစ်နှစ်ဆယ်လောက်ဆို ကိုယ်ကြုက်တဲ့မှိုထည့်ပါ။ အရသာအတွက် ငံပြာရည်ထည့်ပါ။
ပြီးရင်နိုစိမ်း သို့မဟုတ် အုန်းနို့ထည့်ပါ။
မှိုတွေကျက်ရင် ငရုပ်သီးအလှော်တောင့် သို့မဟုတ် ငရုပ်သီးစိမ် တောင့် ကြိုက်တာထည့်ပါ။
နောက်ဆုံး အရသာလေးမြည်းကြည့်ပြီး ရှမ်းနံနံပင်နဲ့ ရှောက်ဘီလူးရွက်လေးခပ်ပေးပြီးရင် ရပါပြီးရှင့်....။
မီးပိတ်ပြီး ကိုယ်အချဉ်ကြိုက်သလောက် သံပုရာသီးညှစ်ထည့်ပြီး စားကောင်းတဲ့ ကြက်သားတုမ်ယမ်းလေး စားလို့ရပါပြီးရှင့်....

မြန်မာနိုင်ငံရဲ့ ပထမဆုံး ဝန်ကြီးချုပ်ဖြစ်သလို
မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေး စာချုပ်ဖြစ်တဲ့
နု- အက်တလီ စာချုပ်ကို
လက်မှတ်ရေးထိုးခဲ့တဲ့ ဦးနုရဲ့
ကိုယ်တိုင်ရေး အတ္ထုပ္ပတ္တိစာအုပ်ကြီး
ဖြစ်ပါတယ်။
ငယ်စဉ်ကတုန်းက တာတေလန်အောင်
ဆိုးရွားခဲ့ပြီး ကြီးလာတဲ့အခါ
ဝန်ကြီးချုပ်ရာထူးထိရောက်ရှိခဲ့သူ
တစ်ယောက်ရဲ့ ကိုယ်တွေ့ဖြတ်သန်းမှုများပါပဲ။
ငယ်ဘဝဆိုးခဲ့တေခဲ့ပုံများ
မြန်မာ့လွတ်လပ်ရေး ဗိသုကာ
ဗိုလ်ချုပ်အောင်ဆန်းနဲ့ ပူးပေါင်းပြီး
လွတ်လပ်ရေးတိုက်ပွဲ ဝင်ခဲ့ပုံများ၊
ကျောင်းသားခေါင်းဆောင်တစ်ယောက်အနေနဲ့
လှုပ်ရှားခဲ့ပုံများ၊
မြန်မာပြည်ရဲ့ ပထမဆုံးဝန်ကြီးချုပ်အဖြစ်
နိုင်ငံရေး ကြိုးစားခဲ့ပုံများကို
ဘွင်းကနဲ လင်းကနဲ
မခြွင်းမချန်ရေးထားတဲ့ စာအုပ်ဖြစ်ပါတယ်။

ဘာမဆို အင်မတန် အကြွားသန်သော
ကြည်ပြာသည် ကျွန်တော်နှင့်ပတ်သက်၍
ရေငုံနှုတ်ပိတ် ဖြစ်နေရရှာသည်။
ငါ့ရည်းစားက ဘာ၊ ငါ့ ကောင်လေးက ညာ
ဆိုသည့် အတန်းအားချိန် စကားဝိုင်းများတွင်
ကြည်ပြာသည် မျက်နှာငယ်နေရရှာ၏။
ပိုက်ဆံကလည်း မချမ်းသာ၊ နာမည်ကြီး
မင်းသားတစ်ယောက်နှင့်လည်းရုပ်ချင်းကမဆင်၊
ပတ်စ်ပို့တွေဘာတွေ လျှောက်ထားသည့်
လူကလည်းမဟုတ်၊ အရပ် ငါးပေ၊
အဆီပြန်နေသည့် မျက်နှာတစ်ခု၊
ငွေတောင်ဆေးပေါ့လိပ် အတို၊
ဝတ္ထုစာအုပ်တစ်အုပ်နှင့် အူကြောင်ကြောင်
ကျွန်တော့်ကို ကြိုက်မိတာ မှားပြီဟု
ကြည်ပြာသည် သူငယ်ချင်းများရှေ့တွင်
ညည်းရှာသည်။ ကျွန်တော်နှင့်ပတ်သက်၍
ကြည်ပြာ၏ အခန်းကဏ္ဍသည်မိန်းကလေးတို့
စကားဝိုင်းတွင် တိုးမှိန်ဖျော့ကျနေရသည်
ဆိုခြင်းကို ကျွန်တော် ဝမ်းနည်း
ထိတ်လန့်စွာ သိခဲ့ရသည် ။ "
" မကြည်ပြာ ငါဟာ မင်းပြောခဲ့သလိုပဲ
တကယ့်ကို ဘာမှသုံးမရတဲ့
လူတစ်ယောက်ပါပဲကွာ "
• နီကိုရဲ •
▪️မကြည်ပြာနှင့် ချစ်ခြင်း၏
▪️နဂ္ဂတစ်များ ပေါင်းချုပ်

ဖော်ဝေး ဒိုင်ယာရီ မှ
ဩဂုတ် ၁ဝ၊ ၁၉၇၆
လူ့ပေါင်းသင်းဆက်ဆံရေးတရားတွေကို ငါ ခွာချလိုက်ချင်ပြီ။ ရေလိုက်ငါးလိုက်စကားလုံးထဲ ထိုးထိုးထောင်ထောင် ငါ တိုးဝင်နေရတယ်။
ကိုယ့်ကိုကိုယ်ဒေါသဖြစ်ရ၊ ရွံရှာမုန်းတီးရနဲ့ အသက်ရှင်ရတာလည်း မောလွန်းနေပါပြီ။
ဘာ့ကြောင့် တည်ရှိနေရမှန်း ငါတကယ်မသိပါဘူး။ ဒေါသကို ထွေးထုတ်လိုက်ရင်
မျက်ရည်တွေပါ စီးကျသွားတော့မယ်
ထင်တယ်။ နာမည်တစ်လုံးကို ထွင်းထုဖို့
ငါ သိပ်ပြီး ပျာယာခတ်နေခဲ့တာကလား။
ကဗျာဆရာတစ်ယောက်ဖြစ်ဖို့ ငါ့ရှိတာတွေ အကုန်ပေးတော့မလို့တဲ့။ ငါ့ကို ငါ ရက်ရက်စက်စက် ရိုက်နှက်နေတုန်း မင်းတို့ရဲ့
နလဗိန်းတုံး အပြုံးကို တွေ့လိုက်ရတော့။
ငါ့စိတ်က သိပ်တော့ မမှန်ဘူးပေါ့။
အစိမ်းလိုက်လည်း ဝါးစားပစ်လိုက်ချင်တယ်။ သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ရယ်မောပြီး ဥပက္ခောလည်း ပြုလိုက်တယ်။ ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပြောကြစတမ်းဆိုရင်တော့ မင်းတို့ကို ခေါင်းထဲ ခဏတဖြုတ် ဒေါသတကြီး ထည့်ထားလိုက်မိတာကပဲ
ငါ့ညံ့ဖျင်းမှုပါပဲ။ ငါ့ထမင်းပန်းကန်ထဲက
ပုရွက်ဆိတ်တွေကသူ့အစာကို ငါ လုစားတယ်လို့ယူဆချင်လည်း ယူဆပါစေပေါ့။ ငါလက်ဗလာနဲ့
လျှောက်လာတုန်းက မင်းတို့အထုပ်အပိုးတွေကို တစ်စက်ကလေး တပ်မက်မှမရှိဘူးဆိုတာ
အချိန်က သက်သေပြပါလိမ့်မယ်။ ကဗျာဆရာ့လက်ပေါ်မိုးရွာချလိုက်တော့ တခြားလူတွေလို ပဲကြီးရေစိမ် တွန့်သွားပေမှာပဲ။
ကဗျာဆရာ့နှလုံးသွေးကို ရှူရှိုက်လိုက်ရရင်
ကိုယ်ခံအား ကောင်းဖို့တော့ လိုလိမ့်မယ်။
ဖော်ဝေး ဒိုင် ယာရီ မှ
#ဖော်ဝေး

“မင်းလိုချင်တာ ကမ္ဘာကြီးလား”
——————————————-
4th July မှာ စ ရေးဖြစ် တယ်။
မနေ့က အမေရိကန်သမ္မတလောင်း ထရန့် သေနတ်ပစ်ခတ်ခံရတဲ့ သတင်း တက်လာပြီး ဒီနေ့ 15 July မှာ ရေးသားပြီးစီးပါတယ်။
လူတယောက်
ကမ္ဘာကြီးကိုရတယ်
ကြီးကျယ်အောင်ရေးခြင်းမဟုတ်ပါ
ကြီးကျယ်တဲ့ ကမ္ဘာကြီးကိုရပြီး ကြီးကျယ်ရခြင်းပါ
သူ့ ယဉ်ကျေးမှုများ၊အနုပညာများ၊ပြဿနာများ၊ရောဂါများ၊စစ်ပွဲများ အား
လုံး ရပြီး ကြီးကျယ်နေရသော လူတယောက်ပါ။
ရတဲ့ကမ္ဘာကြီးကို ကိုယ်လိုချင်သလို၊မလိုချင်သလို ရွေးချယ်ခွင့်ရှိပါသည်။
လူတယောက်၊ကဗျာဆရာတယောက်နေရာမှ ဒီစာအုပ်ကိုရေးဖြစ်ပါတယ်။
“မင်းလိုချင်တာ ကမ္ဘာကြီးလား”
ဘယ်လိုကမ္ဘာကြီးလဲ
ဘယ်လောက်ပဲပျော်ပျော် တကယ်မပျော်ဘူး
ဘယ်လောက်ပဲ ငွေတွေရရ တကယ်မချမ်းသာဘူး
ကမ္ဘာကြီးရှိပြီး နေစရာမရှိကြဘူး
အဲဒါ ပြဿနာပဲ
ဒီ သံသရာကြော ပင်လယ်ကြောကြီးက ရှည်လျားလွန်းပါတယ်
အဆုံးမရှိ
ဒါဆိုရင် ဘယ်လိုအသက်ရှင်မလဲ
ကိုယ့် ကိုယ် ကို အရင် ပြင်ဆင်ဖို့ပါပဲ
ကောင်းမွန်တဲ့ စိတ်နှလုံးသားကို အရင်ပြင်ဆင်ဖို့ပါပဲ
ကိုယ် စိတ် နေကောင်းကျန်းမာအောင် ဂရုစိုက်ဖို့ပါပဲ
ဘယ်လွယ်မလဲ
လွယ်လွယ် ဘယ်နေကောင်းမလဲ
ကိုယ့်ကိုယ်ထဲမှာလည်း ကိုယ်မဖြစ်ချင်တဲ့စစ်တွေဖြစ်ခဲ့ပါတယ်
ဒါကြောင့် ဒီစာအုပ်ကိုရေးဖြစ်ပါတယ်
သုခမိန်လှိုင်
170
15 July 24

ကာရန်မပါလျှင် ကဗျာ မဟုတ်ဘူးလို့ တစ်စုံတစ်ယောက်က ပြောဆိုလာခဲ့ရင် အဲဒီစကားကို ကျွန်တော် ငြင်းဆိုမှာ မဟုတ်ဘူး။ ကာရန် ပါပေမဲ့ ကဗျာဓာတ် မပါတဲ့ ကဗျာ
တစ်ပုဒ်ကိုလည်း ကျွန်တော်ကတော့ ဘယ်တော့မှ ကဗျာလို့ မသတ်မှတ်ဘူး။ ငြင်းဆိုနိုင်ပါတယ်။
ကဗျာဓာတ်ဆိုတာ ကာရန်ထဲမှာ ပုန်းခိုနေတဲ့အရာ မဟုတ်ဘူး။ ရစ်သမ်ထဲမှာ၊ စကားလုံးထဲမှာ ပုန်းခိုနေတာလည်းမဟုတ်ဘူး။ ရင်ထဲမှာ တုန်ခါလာတဲ့ ခံစားမှု ပီတိအစဉ်ကို
ကာရန်တွေ၊ ရစ်သမ်တွေ၊ နိမိတ်ပုံတွေ၊ စကားလုံးတွေနဲ့ဖွဲ့စည်းထားတဲ့အရာ တစ်ခုပါ။
တချို့ ကဗျာတွေက ငှက်ကလေးတစ်ကောင် သီချင်းဆိုသွားသလို အသံ သာပြီး ခံစားမှု မပါဘူး။ တချို့ကဗျာတွေကျတော့ ဘုန်းတော်ကြီးတစ်ပါး တရားဟောနေသလို
အဘိဓမ္မာနွံ နစ်ပြီး ကဗျာ ဖြစ်မလာဘူး။
ခေတ်ပြိုင်ဘဝတွေကို ဖြတ်သန်းရင်း ကဗျာဆရာလုပ်မယ့်လူတစ်ယောက်ဟာ ကဗျာရေးနည်း ဥပဒေသကို နောက်မှ
လေ့လာပြီး ကဗျာဆရာတစ်ယောက် ဘယ်လို လမ်းလျှောက်ရမယ်ဆိုတာကို ပထမဆုံး သင်ယူဖို့ လိုလိမ့်မယ်။ အမှတ်တမဲ့ လက်ဖက်ရည်ဆိုင် အထိုင်မှားမိလို့ တစ်ဘဝလုံးလွဲချော်သွားခဲ့ကြရတဲ့ ကဗျာဆရာတွေရဲ့ ပုံပြင်တွေ ကျွန်တော့်
မှာ အများကြီး ရှိလှသပေါ့။
-ပိုင်စိုးဝေ
#ပိုင်စိုးဝေ

ကာဝါဘာတ ယဆုနာရိ ၁၉၆၈ ခုနှစ်အတွက် စာပေနိုဘယ်ဆုရခဲ့စဉ်က နိုဘယ်ဆုကော်မတီက Snow Country, A Thousand Cranes ဝတ္ထုရှည်နှစ်ပုဒ်နဲ့ အတူ The Old Capital ကိုလည်း ဆုရွေးချယ်ရတဲ့ အနုပညာလက်ရာတစ်ပုဒ်အဖြစ် ကိုးကားချီးကျူးခဲ့ပါတယ်။ The Old Capital ဟာ မူလက အဆဟိသတင်းစာ၊ တိုကျိုနဲ့ အိုဆာကာမူ နှစ်ခုစလုံးမှာ ၁၉၆၁ ခုနှစ်၊ အောက်တိုဘာကနေ နောက် တစ်နှစ် ဇန်နဝါရီလအထိ အခန်းဆက်ပေါင်း ၁ဝဝ အထိ ဖော်ပြခဲ့တာပါ။ ကာဝါဘာတဟာ ဝတ္ထု၊ အဆုံးသတ် ပြီးပြီးချင်း ဒီစာအုပ်ရေး​နေစဉ် အတောအတွင်း ဖြစ်ခဲ့ရတဲ့ အိပ်ဆေးစွဲမှုကို ကုသဖို့ ဆေးရုံတက်ခဲ့ရတယ်။ ကာဝါဘာတ ကိုယ်တိုင်က The Old Capital ကို သူ့ရဲ့ “ပုံမှန်မဟုတ်တဲ့ လက်ရာ” လို့ ပြောခဲ့ပေမဲ့ ဝတ္ထုက ရင်းနှီးကျွမ်းဝင်ပြီးသား ဇာတ်ကြောင်းပါ။ ကျား၊ မ လိင်ကွဲပြားမှုကြားက ကွာဟချက်နဲ့ အဲဒီကွာဟချက်ကြောင့် ဖြစ်ပေါ်လာတဲ့ သောက ဗျာပါဒတွေကို အသိအမှတ်ပြုခြင်း၊ အပျိုစင်စံကို တမ်းတခြင်း၊ သဘာဝတရားနဲ့ လူသားရဲ့ ဆက်သွယ်မှု၊ နောက်ခံကားချပ်နဲ့ ဇာတ်ကောင်စရိုက် စတာတွေပါပဲ။
ဝတ္ထုကို ကျိုတိုမှာ ဇာတ်အိမ် တည်ပါတယ်။ လွန်ခဲ့တဲ့ နှစ်ပေါင်း ၁၁ဝဝ နီးပါးလောက်မှာ မြို့တော် ဖြစ်ခဲ့ပြီးကတည်းက ကျိုတိုဟာ ဂျပန်နိုင်ငံရဲ့ အဆင့်မြင့်အနုပညာနဲ့ ယဉ်ကျေးမှုဝိညာဉ် ဖြစ်ခဲ့တယ်။ ဒီမြို့တော်ဟောင်းက အိုဘီ ဝတ်ဆင်သူတွေ၊ ကီမိုနို ဒီဇိုင်နာတွေ၊ လက်ဖက်ရည်ပွဲ တည်ခင်းမှု ပညာရှင်တွေနဲ့ လက်ရေးအတတ်ပညာသည်တွေ တစ်ဦးချင်းစီဟာ ခေတ်ကာလများစွာ ဆင်းသက်လာတဲ့ ရိုးရာအစဉ်အလာတွေကို ဆက်ခံခဲ့ကြသူတွေပါ။ သူတို့ရဲ့ လက်ရာတွေဟာ အနုပညာသည် ကိုယ်တိုင်ရဲ့ ထူးခြားတဲ့ ရသခံစားတတ်မှုသာမက အတိတ်ကာလကနေ ဆင်းသက်လာတဲ့ ရှေးလူတွေရဲ့ သွေးသားဝိညာဉ်ကိုလည်း သရုပ်ထင်နေစေပါတယ်။
ဂျပန်လူမျိုး အများအပြားက ကာဝါဘာတကို ရှေးရိုးစဉ်လာတွေကို အပြည့်အဝ သရုပ်ဖော်တတ်တဲ့ မော်ဒန်စာရေးဆရာအဖြစ် အသိအမှတ်ပြုကြပါတယ်။ မော်ဒန်ဂျပန်စာရေးဆရာတွေထဲမှာ ဂျပန်အဆန်ဆုံးတောင် ဖြစ်နိုင်ပါရဲ့။ တစ်ပြိုင်နက်တည်းမှာပဲ သူ့ရဲ့နည်းနာနဲ့ စိတ်ကူးပုံရိပ် အတော်များများဟာ အတွေးအမြင်သစ်ကို ဖော်ကျူးပြီး သူ့ခေတ်သူ့အခါ ဂျပန်စာဖတ်ပရိသတ်တွေတောင် တုန်လှုပ်ခဲ့ရတဲ့ အရေးအသားတွေလို့ ယူဆခြင်းခံရပါတယ်။ ဂျပန်နိုင်ငံ ဒုတိယကမ္ဘာစစ်မှာ စစ်ရှုံးခဲ့ပြီးနောက် ကာဝါဘာတက သူ့ဘဝရဲ့လက်ကျန်အချိန်တွေမှာ ဘာမှ မရေးတော့ဘဲ ‘တမ်းချင်း’ တွေသာ ရေးတော့မယ်လို့ ဆိုခဲ့ပါတယ်။ အဲဒါကြောင့်ပဲ The Old Capital မှာ ကျိုတိုမြို့တော်ဟောင်းရဲ့ ကျဆင်းမှုကို ဝမ်းနည်းပူဆွေးမှုတမ်းချင်းနဲ့ တမ်းတထားတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ စစ်ပြီးခေတ် ဂျပန်နိုင်ငံရဲ့ ရိုးရာအနုပညာရှင်နဲ့ သူ ပုံဖော်ထားတဲ့ အကျပ်အတည်းမှာ မတင်မကျ စိတ်နှစ်ခွ ဖြစ်မှုတွေ ပါဝင်နေပါတယ်။ သူ့ဇာတ်ကောင်တွေဟာ စိတ်ရှုပ်စရာ ကောင်းပေမဲ့ ဆွဲဆောင်မှုရှိတဲ့ အပြောင်းအလဲတွေကို လက်ခံကြို ဆိုတာ၊ ကန့်ကွက်ရှုတ်ချတာတွေနဲ့အတူ ထိပ်တိုက် ရင်ဆိုင်ကြပါတယ်။ ဝတ္ထုဟာ တစ်ခါတစ်ရံ စွဲမက်စရာ ဖြစ်နေပေမဲ့ အထင်နဲ့အမြင် တခြားစီ ဖြစ်နေတဲ့ တီထွင်ဆန်းသစ်မှုနဲ့ အစဉ်အလာတို့ကြားက ဆက်သွယ်မှုကို အသိအမှတ်ပြုပြီး တင်ပြထားပါတယ်။ လူသားရဲ့ ဖြစ်တည်မှုနဲ့ ကြိုးပမ်းအားထုတ်မှုတွေထဲက တုံဏှိဘာဝေ ဖြစ်ခြင်းနဲ့ သက်ဝင် တက်ကြွမှုတို့ အပြန်အလှန် အားပြိုင်မှုကို ဖော်ကျူးထားပါတယ်။

❛ ၃၃ ❜ တွင် ကျော်မောင်နှင့်
သရဖီတို့၏ အချစ်ဇာတ်လမ်း
ကျော်မောင်၏ ပညာရေးလောကအတွက်
စွန့်လွှတ်လုပ်ဆောင်ခဲ့ရမှုများနှင့်
နောက်ဆုံး ချစ်ရသော သရဖီတစ်ယောက်
သူ့ကို စွန့်ခွာထွက်ပြေးခဲ့ရသော
အကြောင်းများဖြင့် နိဂုံးချုပ်ခဲ့သည်။
ကျော်မောင်တစ်ယောက်
သူချစ်ရသော သရဖီနောက်ကို
တကောက် ကောက်လိုက်ပြီး
ချစ်သူပျောက်ရှာခဲ့သည်။
သူ့ချစ်သူကိုရှာရင်းက
သူချစ်သော ကျောင်းဆရာအလုပ်ကိုပါ
စွန့်ခွာခဲ့ရသည်။
နောက်ဆုံး သူ့ချစ်သူကိုတွေ့သောအခါတွင်
ဆိုင်သာဆိုင်၊ မပိုင်သော ဘဝ
အခြေအနေကို ရောက်သွားသည်။
ထိုကာလကလည်း
“၈၈” အရေးတော်ပုံကြီး
စတင်ဖြစ်ပွားသော ကာလ။
ကျော်မောင်တစ်ယောက်ပဲခူးကို
ပြန်ရောက်ပြီး မမျှော်လင့်ပဲ
“၈၈ အရေးတော်ပုံကြီး ထဲကို
ရောက်သွားသည်။
ဤဝတ္ထုထဲတွင်ပါသော
အကြောင်းအရာများသည် ပဲခူးမြို့တွင်
ဖြစ်ပွား ခဲ့သော “၈၈” အရေးတော်ပုံကြီး၏
သမိုင်းမှတ်တမ်းများကို ကိုယ်တိုင်
ကြုံတွေ့ ခဲ့သူတစ်ဦးအနေဖြင့်
ဇာတ်လမ်းဖြင့် မှတ်တမ်းသမိုင်းကို
ရေးသားခြင်း ဖြစ်ပါသည်။
ဤ “ရိုးမကိုကျောခိုင်း၍" ဝတ္ထုကို
မူလက “၃၃” ၏အဆက် “၃၄” ဟူသော
အမည်ဖြင့် ထုတ်ဝေရန် စီစဉ်ခဲ့သည်။
သို့သော် “ရိုးမကိုကျောခိုင်း၍" ဆိုသည့်
အမည်ကို ပြောင်းလိုက်ရပါသည်။
ထိုသို့ ပြောင်းလဲလိုက်ရသည့်အတွက်လည်း ဇာတ်လမ်းကို ထိခိုက်နိုင်စရာမရှိဟု
ယူဆမိသည်။
သမိုင်းတစ်ကွေ့ ကိုယ်တွေ့
ဖြစ်ရပ်မှန်များကို အမှန်အတိုင်းသိစေရန်
အလို့ငှာ သမိုင်းမှတ်တမ်းတစ်ခုအနေဖြင့်
ရေးသားခြင်းဖြစ်ပါသည်။
လူတိုင်း ကိုယ့်သမိုင်းကိုယ်
ရေးကြသည်မဟုတ်ပါလား။
_ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _ _
▫️တင်ညွန့်▫️
❛ ရိုးမကိုကျောခိုင်း၍ ❜