လူတစ်ချို့က သူ့ကိုယ်သူတော့
အပေါ်စည်းကဆိုပြီး ဂုဏ်ဆာနေတာ
သူရောက်နေတဲ့အပေါ်စည်းဆိုတာ
ဘေးလူအမြင်မှာတော့ လူတကာကို နိူင်းထက်စည်းနင်း
အောက်တန်းကျလွန်းနေတယ်ဆိုတာ
သူ့ကိုယ်သူတော့ သိနေမယ်မထင်ဘူး
လူဆိုတာ သူ့ဘက်ကိုယ့်ဘက် မျှတွေးတတ်ရတယ်
မှန်လိုပဲ တစ်နေ့တူသောအကျိုး ပေးလာရင်
ခံနိူင်ရည်ရှိအောင်လဲ သင်ယူထားရတယ်....
#စာပေ

#ဟန်ဆောင်ကောင်းမှလူလေးစားခံရတဲ့ခေတ်

ဟန်ဆောင်ကောင်းမှ
လူလေးစားခံနေရတဲ့ ခေတ်မှာ
အရှိကိုအရှိအတိုင်းနေတတ်တဲ့
သင်ဟာ အရာမဝင်တဲ့သူတစ်ယောက်
ဖြစ်ချင်ဖြစ်နေနိုင်တယ်။

အပြောကောင်းမှ
လူအထင်ကြီးခံနေရတဲ့ ခေတ်မှာ
အမှန်ကိုအမှန်အတိုင်းပြောတတ်တဲ့
သင်ဟာ လူ့ကန့်လန့်တစ်ယောက်
ဖြစ်ချင်ဖြစ်နေနိုင်တယ်။

ပေးနိုင် ကမ်းနိုင်မှ
မျက်နှာကောင်းရနေတဲ့ခေတ်မှာ
ဝမရှိဘဲ ဝိမလုပ်တတ်တဲ့
သင်ဟာ အပယ်ခံတစ်ယောက်
ဖြစ်ချင်ဖြစ်နေနိုင်တယ်။

ကပ်ဖား ရပ်ဖားလုပ်မှ
နေရာကောင်းရနေတဲ့ ခေတ်မှာ
ကိုယ့်လမ်းကိုယ်ဖောက်ဖို့ကြိုးစားနေတဲ့သင်ဟာ လူရယ်ချင်စရာ
ဖြစ်ချင်ဖြစ်နေနိုင်တယ်။

သူတစ်ပါးကိုနင်းခွနိုင်မှ
အထက်ကိုရောက်နိုင်တဲ့ခေတ်မှာ
ကိုယ့်ထက်နိမ့်ကျသူတွေကို
တတ်နိုင်သလောက်တွဲယူချင်နေတဲ့
သင်ဟာ လူနုံလူအတစ်ယောက်
ဖြစ်ချင်ဖြစ်နေနိုင်တယ်။

သူတစ်ပါးကို တွန်းတိုက်ပြီးမှ
အောင်မြင်နိုင်တဲ့ခေတ်မှာ
လိပ်ပြာသန့်သန့်နဲ့အသက်ရှင်နေထိုင်
နိုင်အောင်ကြိုးစားနေတဲ့သင်ဟာ
လူတွေနဲ့အံမဝင်သူတစ်ယောက်
ဖြစ်ချင်ဖြစ်နေနိုင်တယ်။

ဒါပေမယ့်...
လူရာမဝင်လို့လည်း အားငယ်မနေပါနဲ့။
ဖယ်ကျဉ်ခံနေရလို့လည်း သိမ်ငယ်မနေပါနဲ့။
အလှောင်အပြောင်ခံနေရလို့လည်း
ဒေါသထွက်မနေပါနဲ့။
ကဲ့ရဲ့ခံနေရလို့လည်း စိတ်ဓာတ်ကျမနေနဲ့။
မထီမဲ့မြင်အပြုခံနေရလို့လည်း
ဝမ်းနည်းမနေပါနဲ့။
မသမာသူတွေရဲ့ စည်းအပြင်ဘက်ကို
ရောက်နေလို့လည်း ပူပန်မနေပါနဲ့။
သင် ငယ်ငယ်တုန်းက
အရမ်းကြိုက်နှစ်သက်ခဲ့ကြတဲ့
စင်ဒရဲလားပုံပြင်လေးကိုမှတ်မိဦးမယ်
ထင်ပါတယ်။

စိတ်ထားယုတ်မာတဲ့မိထွေးနဲ့
ညီအစ်မတွေကြားမှာ ဝိုင်းဝန်း
လက်ညိုး အထိုးခံပြီးကြီးပြင်းလာရတဲ့
စင်ဒရဲလားလေးဟာနောင်တစ်ချိန်မှာတော့ပျော်ရွှင်စရာတွေနဲ့ ဇာတ်သိမ်းခဲ့ရပါတယ်။

ဒါက ပုံပြင်ထဲမှာပဲလေ
အပြင်လောကမှာတော့
ဒီလောက် ကံမကောင်းနိုင်ဘူးလို့
စောဒကမတက်လိုက်ပါနဲ့။

သင့်ကံကြမ္မာဆိုတာ
သင့်လက်ထဲမှာရှိတဲ့ သင်ပိုင်ဆိုင်တဲ့
အဖိုးတန်ရတနာတစ်ခုပါ။

သင်ကောင်းရင် သင့်ကံလည်း
ကောင်းနေမှာဖြစ်သလို
သင်ဆိုးရင်တော့ သင့်ကံလည်း
ဆိုးနေပါလိမ့်မယ်။

လက်ရှိအခြေအနေမှာ
မအောင်မြင်ခြင်း၊ဆုံးရှုံးခြင်း၊
အနှိမ်ခံရခြင်းတွေအတွက်
စိတ်ပျက်နေစရာမလိုပါဘူး။
ဘယ်သူ့ကိုမှ၊ဘယ်အရာကိုမှ
အပြစ်တင်နေဖို့လည်းမလိုပါဘူး။
"သူကောင်းဖို့မလိုပါ။
ကိုယ်ကောင်းဖို့သာလိုပါတယ်"
ဆိုတဲ့စကားလေးအတိုင်းပါပဲ။
သင်ကသူတစ်ပါးအပေါ်
ကောင်းနေပါလျှက်နဲ့
တစ်ဖက်သားကသင့်အပေါ်
မကောင်းတာတွေနဲ့ကြုံရတဲ့အခါ
ဒီစကားလေးကိုသတိရလိုက်ပါ။
သူ မကောင်းတာကသူ့ရဲ့တာဝန်ပါ။
သင် ကောင်းဖို့ကတော့
သင့်ရဲ့တာဝန်ပဲပေါ့။
သူ မကောင်းလို့သင်လည်းတုံ့ပြန်ပြီး
မကောင်းတာတွေပြန်လုပ်မယ်ဆိုရင်
သင်လည်းသူနဲ့အဆင့်တူ၊
မကောင်းတဲ့လူဖြစ်သွားမှာပါပဲ။
အရေးကြီးဆုံးကတော့
လောကမှာကိုယ့်တာဝန်
ကိုယ်ကျေပွန်အောင်
ထမ်းဆောင်တတ်ဖို့လိုပါတယ်။
လောကမှာ တာဝန်ကျေပွန်တဲ့
သူဟာ သေတာတောင်မှ
နောင်တနဲ့မသေရတတ်ပါဘူး။

တစုံတယောက်ကပြောဖူးတယ်
မင်းတခုခုကို အရမ်းစွဲလမ်းနေတဲ့အခါ
လက်လွတ်ကြည့်လိုက်ပါ
တကယ်လိုသူက မင်းဆီ
ပြန်ရောက်လာတယ်ဆိုရင်
အဲအရာကို မင်းထာ၀ရ ပိုင်ဆိုင်သွားလိုက်မယ်

တကယ်လိုသူက မင်းဆီပြန်မရောက်
လာဘူးဆိုရင်တော့
အစကတည်းက မင်း
မပိုင်ဆိုင်ခဲ့ဖူးလိုပဲ။

ကိုယ့်ရဲ့ ပျော်ရွှင်ခြင်း
ဝမ်းနည်းခြင်းတွေဟာ
ဘယ်သူနဲ့မှ သက်ဆိုင်မနေပါဘူးဆိုတဲ့
အတွေးတွေ ဝင်လာတဲ့နေ့ကစပြီး
အရာအားလုံးကို သိမ်းထားလိုက်တော့တာပါပဲ ...
ပျော်နေတယ် ပျော်မနေဘူး
ပြောပြမနေတော့သလို ငိုနေတယ် ငိုမနေဘူးဆိုတာလည်း
ဘယ်သူမှ သိဖိုမှ မလိုပဲလေ ။
ဘယ်သူက ဂရုစိုက်မှာမိုလိုလဲ
ဘယ်သူ့အတွက် အရေးကြီးမှာ မိုလိုလဲ
ဒီတိုင်းလေးထားပြီး ပြောစရာဖြစ်မလာအောင်
ဒီတိုင်းလေး သိမ်းထားလိုက်တာပဲ အဆင်ပြေပါတယ် ။

သိမ်ငယ်စေတာဟာ အချစ်မဟုတ်ဘူး ။
မရေရာတဲ့ ခံစားချက်တွေ ရနေရင်လည်း
အချစ်မဟုတ်ဘူး။

အချိန်မရွေး လက်ကို လွှတ်ချသွားနိုင်တယ်လို
ထင်ရင်လည်း အချစ်မဟုတ်ဘူး။
အချစ်ဆိုတာ လောကဓံတွေ ကြမ်းလည်း
ဒီလက်ကလေးကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုပ်ကိုင်ထားပြီး
ကိုယ့်ရဲ့ အကောင်းဆုံးတွေကို ပေးချင်ပြီး
အိမ်လို ဖြစ်တည်မှုမျိုးလေး။

ဘယ်လောက်ပဲ လောကဓံက မုန်တိုင်းတွေ ထန် ထန်
ဒီအိမ်ကလေးထဲမှာ ရှိနေရရင် လုံခြုံတယ်ဆိုတဲ့
စိတ်ကလေး ရနေမှ အချစ်။

အောင်မြင်မှုကို ဘယ်လိုသတ်မှတ်လဲဆိုတာ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် တူကြမှာ မဟုတ်ပါဘူး ။ ကျွန်တော့်အတွက်တော့ Sucess is a lifestyle ပါ ။ အောင်မြင်မှုဆိုတာ နေ့စဉ်ဘဝကို ဘယ်လို ဖြတ်သန်းလဲဆိုတာနဲ့ ထပ်တူကျပါတယ် ။ ကျွန်တော် ဝါသနာပါတဲ့ အလုပ်ကိုပဲ လုပ်ပါတယ် ။ လုပ်နေရတဲ့ အချိန်တိုင်းလည်း ပျော်ရွှင်ပါတယ် ။ ကျွန်တော် တစ်နေ့ ချမ်းသာချင်မှချမ်းသာမယ် ။ နာမည်ကြီးချင်မှ ကြီးမယ် ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော်တော့ အောင်မြင်တယ်ပဲ ထင်ပါတယ် ။ ကျွန်တော် လုပ်ချင်တာတွေ လုပ်နေရတယ် ။ လုပ်ချင်တာတွေ နေ့စဉ်လုပ်နေရတဲ့သူလောက် အောင်မြင်တဲ့သူ ရှိမယ် မထင်ပါဘူး ။
မိမိ ချစ်မြတ်နိုးတဲ့အလုပ်ကိုလုပ်ရင်း နေ့တိုင်း ပိုကောင်း တဲ့လူတစ်ယောက်ဖြစ်အောင် ကြိုးစားပါတယ် ။ ကျွန်တော် သူတော်ကောင်းကြီးတစ်ယောက် မဟုတ်ပါဘူး ။ စိတ်ထားမြင့်မြတ်သူလည်း မဟုတ်ပါဘူး ။ ဒါပေမဲ့ ကျွန်တော် စိတ်ထားတော့ လုံးဝမယုတ်မာပါဘူး ။ ဘယ်သူ့ကိုမှ မကောင်းမကြံပါဘူး ။ အများကို ကူညီနိုင်အောင်လည်း အမြဲ ကြိုးစားပါတယ် ။ အဲဒီအတွက် ကျွန်တော့်ဘဝကို ကျွန်တော် ကျေနပ်ပါတယ် ။ စက္ကန့်တိုင်းတော့ ကျွန်တော် ပျော်ရွှင် မနေပါဘူး ။ လူသားပီပီ စိတ်ညစ်တာတွေလည်း ရှိတတ်ပါတယ် ။
ဒီစာအုပ်လေးထဲက နည်းလမ်းတွေကို ကျင့်သုံးပြီး စိတ်ညစ်စရာတွေကို ဖျောက်ပစ်ပါတယ် ။ ကျွန်တော့်ဘဝတစ်လျှောက် ကျွန်တော် အမြဲကြိုးစားခဲ့ပါတယ် ။ ကျွန်တော် နောင်တရတဲ့အရာ ခပ်ရှားရှားပါပဲ ။ မိမိချစ်မြတ်နိုးတာကိုသာ အမြဲကြိုးစားနေတဲ့အတွက် အောင်မြင်ခြင်း နဲ့ ငွေကြေးက သူ့အလိုအလျောက် လိုက်လာပြီးသားဖြစ်ပါတယ် ။ အရမ်းချမ်းသာတဲ့အဆင့် မရှိပေမယ့် စားဖို့သောက်ဖို့ စိတ်ပူရတဲ့အဆင့်ထဲတော့ မပါတော့ပါဘူး။ နောင်လည်း အမြဲကြိုးစားနေမှာဖြစ်သလို အမြဲလည်း ပျော်အောင် နေမှာဖြစ်ပါတယ် ။
လူဆိုတာ အချိန်တိုင်း သေဆုံးသွားနိုင်ပါတယ် ။ ကျွန်တော် အခု ဒီစာရေးနေတဲ့အချိန် မှာ အသက် ၂၅ နှစ်ဆိုပေမယ့် ဒီအသက်အရွယ်မှာ သေသွားတဲ့သူတွေလည်း အများကြီးရှိပါတယ် ။ သေခြင်းတရားဟာ အသက်အရွယ် မရွေးပါဘူး ။ တစ်နေ့နေ့မှ ပျော်မယ်လို့ ဆုံးဖြတ်ထားရင် သေတဲ့အချိန် နောင်တရပါလိမ့်မယ် ။ မိမိရဲ့နေ့စဉ်နေ့တိုင်းကိုသာ အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ကြိုးစားပါ ။ နေ့တိုင်း အကောင်းဆုံးဖြစ်ရင် ၃၆၅ ရက်နဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ ဒီနှစ်လေးဟာလည်း အောင်မြင်တဲ့ နှစ်လေး တစ်နှစ် ဖြစ်ပါလိမ့်မယ် ။ နှစ်တိုင်း အကောင်းဆုံးဖြစ်အောင် ကြိုးစားရင် အဲဒီနှစ်တွေနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတဲ့ သင့်ရဲ့ဘဝလေးဟာလည်း အောင်မြင်မှုတွေနဲ့ ပြည့်နှက်နေပါလိမ့်မယ် ။
#မိုးရှင်း

" ငွေကြေး ။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာ ။ ယုံကြည်မှု နဲ့ သံယောဇဉ် ။
လူတို့ရဲ့ အရောင်ပြောင်းလဲမှုများ ။ ချစ်ခြင်းမေတ္တာနဲ့ ယုံကြည်မှုတွေဟာ တန်ဖိုးထားတတ်တဲ့သူဆီမှာမှ တန်ဖိုးရှိတဲ့ အရာတွေလေ ။ လူ့အဖွဲ့အစည်းမှာ လူတွေက သူတို့ကိုယ်တိုင် တန်ဖိုးမထားဘဲ လွှတ်ချလိုက်ကြတဲ့ အရာတွေ အများကြီးပဲ မဟုတ်လား ။ "
( "သူငယ်ချင်း" ဝတ္ထုတိုမှ)
" အခန်းက သိပ်မကျယ်ဘူး ။ ကျဉ်းကျဉ်းလေး ။ အဲကွန်း ဖွင့်ထားတယ် ။ အခန်းထဲမှာက ခရမ်းရောင် မီးမှိန်မှိန်လေး ထွန်းထားတယ် ။ အမွှေးနံ့တချို့ရအောင် ထွန်းထားတဲ့ candleအိုးလေးတွေ ရှိတယ် ။ သူသူကိုယ်ကိုယ် သေသေချာချာ မမြင်နိုင်လောက်သလို မြင်ရင်လည်း ခဏပေါ့ ။ လောကမှာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက် အမှန်တကယ် မြင်နိုင်တယ်ဆိုတာ သိပ်ကို ရှားပါတယ် ။ "
( "စာအုပ်မိတ်ဆက်ပွဲ" ဝတ္ထုတိုမှ)
" ဘာလို့ သူကကျမှ အသားအရေတွေ လှနေတာ ၊ ဘာလို့ သူ့ကောက်ကြောင်းတွေကမှ စွဲမက်ဖွယ် ဖြစ်နေတာ ၊ ဘာလို့ သူ့ဆံနွယ်ရှည်တွေက နက်မှောင်ဖြောင့်စင်းနေတာ၊ အဆင်းရော အချင်းပါ လှပနေလွန်းတာ ။
ဘာတွေလဲ ။ ကျွန်မက သူ့လို မဖြစ်နိုင်ဘူးလား ။ ကျွန်မဟာ သူ့နေရာကို မရနိုင်ဘူးလား ။ "
( "ကျွန်မ ရှင့်အမျိုးသမီးကို မနှစ်သက်ဘူး" ဝတ္ထုတိုမှ)
"ကိုယ်တော့ မဖြစ်လိုက်သေးဘူး ။ ဘုရား ကယ်လို့"
ဖြစ်လိုက်ရ ၊ ခံစားလိုက်ရတဲ့သူတွေရဲ့အိမ်မှာ ဘုရားက မနေထိုင်ဘူးလား ။ ဘုရားသခင်များက ခွဲခြားဆက်ဆံတတ်ပါသလား ။
( "အဖြူရောင်ဘေးထွက်ဆိုးကျိုးများ" ဝတ္ထုတိုမှ)
လာမယ့် မိုးရာသီဦးကာလမှာ အတွေးတစိမ့်စိမ့်နဲ့ ဖတ်ရှုရမယ့် ဝတ္ထုတို စုစည်းမှုပဲ ဖြစ်ပါတယ် ။

ကော်ဖီခွက် မှောက်တာ ၊ ပိုက်ဆံ ကျပျောက်တာလေးလောက်နဲ့ စိတ်ဆင်းရဲနေရင် တကယ့်လောကဒဏ်ဆိုတာ ဘာလဲလို့ မိသားစုတစ်ခုလုံး ပြိုကွဲပျက်စီးသွားချိန် ၊
တစ်လဝင်ငွေဟာ လုံးလုံး ကိုယ်ထမ်းပိုးထားရတဲ့ တာဝန်တွေအတွက် မလောက်မငှဖြစ်လာချိန်တွေမှာ ပိုသိလိမ့်မယ်တဲ့ ။
ကိုယ်ကတော့ အခုနောက်ပိုင်း စကားတစ်ခွန်းကိုတော်တော်လေးပြောဖြစ်တယ် ။
" လက်ခံလိုက်. . . ."
" ဟုတ်တယ်၊ လက်ခံလိုက် " လို့ ။
ကိုယ့်မှာ အရှက်ရစရာမိသားစုရှိနေလား
" ဟုတ်ပြီ. . . .လက်ခံလိုက် "
ကိုယ့်မှာ ဆိုးသွမ်းတဲ့ သားသမီးတစ်ယောက် ရှိနေလား
" ဟုတ်တယ်၊ လက်ခံလိုက် "
တခြား ကိုယ် ပြုပြင်ပြောင်းလဲလို့ မရတဲ့အရာတွေရှိနေသေးရင်လည်း ရှင်းရှင်းလေး ၊ " အဲ့အရာကို ဒီအတိုင်းပဲလက်ခံလိုက် "
တကယ်တော့ လူတွေ ပင်ပန်းတယ်ဆိုတာ ပြတ်ပြတ်သားသား ဘဝကိုလက်မခံနိုင်ကြလို့တဲ့ ။ ငါ ဒီလိုဖြစ်နေတာ ၊ ဒီလိုကြုံနေတာကြောင့် ငါ့မှာ ဒီပြဿနာတွေရှိနေတာကြောင့် ၊ ပတ်ဝန်းကျင်က ဘယ်လိုပြောမလဲ ၊ ဘယ်လိုမြင်မလဲဆိုတာတွေနဲ့ အလုပ်ရှုပ်နေကြလို့ အဲ့အရာတွေကိုလက်ခံဖို့ခက်ခဲပြီး လိုက်ပြောင်းလဲဖို့ ကြိုးစားနေမိကြတာပဲ ။
နောက်ဆုံးကျတော့ အဲ့အရာတွေက ကိုယ့်ဘဝထဲမှာ တကယ်လည်း ပြောင်းလဲသွားတာ မဟုတ်ဘူးလေ ။
ဒါကြောင့် ကိုယ် မကျူးလွန်ထားတဲ့ ဘဝပေးကိစ္စတွေအတွက် ဖြေရှင်းလို့မရတော့ရင် လူတွေ ဝိုင်းလက်ညိုးထိုးတာခံလာရရင် " ဒီအတိုင်းပဲ လက်ခံလိုက် "
" ဟုတ်တယ်. . . .ငါ့ဘဝက အဲ့အတိုင်းပဲ ၊ နင်တို့ မြင်တဲ့အတိုင်းပဲ ၊ ဘာဖြစ်လဲ ငါ ကျော်ဖြတ်နေတယ် ၊ ငါ့မှာ အဲ့လိုပြဿနာတွေရှိတယ် "
ဒါပဲ. . . . .
ကျန်တာလူတွေ သူတို့ပြောချင်ရာပြောပါစေ
#နေမီကျော်
#ရှင်သန်ခြင်းဓာတ်စာ

#knowledge #ဗဟုသုတ

၂၀၁၁ ခုနှစ်က ကြေကွဲဖွယ် ဆူနာမီဘေးအပြီးမှာ ဂျပန်နိုင်ငံဟာ ပြန်လည်နာလန်ထူရုံသာမကဘဲ နောက်ထပ်ဒီလိုသဘာဝဘေးကနေ ကာကွယ်နိုင်ဖို့ပါနည်းလမ်းတွေ ရှာဖွေခဲ့ကြပါတယ်
အဲ့တာကြောင့် ကမ်းရိုးတန်းတစ်လျှောက် ၃၉၅ ကီလိုမီတာ (၂၄၅ မိုင်) အရှည်ရှိပြီး ၁၂.၅ မီတာ (၄၁ ပေ) အထိ မြင့်မားတဲ့ ဆူနာမီတံတိုင်းကြီးကို အနာဂတ်ဘေးအန္တရာယ်တွေကို ကာကွယ်ဖို့အတွက်ဆောက်လုပ်ခဲ့ပါတယ် ဒါပေမဲ့ သူတို့ရဲ့ ရည်မှန်းချက်ဟာ ဒီတံတိုင်းကြီးနဲ့ဘဲ ရပ်တန့်မသွားခဲ့ပါဘူး
ဒီဧရာမ တံတိုင်းအတားအဆီးကြီးကို အားဖြည့်ဖို့အတွက် ဂျပန်နိုင်ငံဟာ သစ်ပင်ပေါင်း ၉ သန်းကို စိုက်ပျိုးခဲ့ပြီး အင်ဂျင်နီယာနည်းပညာနဲ့ ဆောက်ထားတဲ့ တံတိုင်းကြီးဘေးမှာ အသက်ဝင်နေတဲ့ အကာအကွယ်တစ်ခုအဖြစ် ဖန်တီးခဲ့ပါတယ်
ဒီလိုနဲ့ဘဲ သူတို့နှစ်ခု ပေါင်းစပ်ကာ "သဘာဝနဲ့ နည်းပညာ ပေါင်းစပ်ညီညွတ်ခြင်းမှတစ်ဆင့် အကာအကွယ်" ဆိုပြီးဖြစ်လာခဲ့တာပါ
#knowledge #ဗဟုသုတ