နိုင်ငံသားတို့၏ မူလ အခွင့်အရေးများ
ဒီမိုကရေစီစနစ်တွင် နိုင်ငံတော်အာဏာသည် နိုင်ငံသားတို့မှ စတင်သည်။ အစိုးရတို့သည် ပြည်သူတို့ရွေးချယ် ခန့်အပ်၍သာ ရာထူးတာဝန်ရရှိလာကြပြီး ပြည်သူတို့ပေးသော အခွန်ဘဏ္ဍာဖြင့်ပင် တိုင်းပြည်ရေးရာများကို စီမံ ဆောင်ရွက်ကြရသူများ ဖြစ်သည်။ ထို့ကြောင့် တိုင်းပြည်အတွက် မူဝါဒများ ချမှတ်သည့်အခါ ပြည်သူ့လိုလားချက်များနှင့် ညီညွတ်မှု ရှိမရှိ သတိပြုရန်နှင့် မူဝါဒများကို အကောင်အထည်ဖော်ရာ၌လည်း ပြည်သူတို့ ကျေနပ်လက်ခံမှု ရှိအောင် ဆောင်ရွက်ရန် ၎င်းတို့မှာ တာဝန်ရှိသည်။
သည့်အပြင် ပြည်သူတို့အား အလေးဂရုပြုရသည့် အခြား အကြောင်း တစ်ခုက ပြည်သူတို့၌ အစိုးရတို့ ရုပ်သိမ်း ပယ်ဖျက်ခြင်း မပြုနိုင်သည့် မူလအခွင့်အရေးများ ရှိနေသောကြောင့် ဖြစ်သည်။
ထို မူလအခွင့်အရေးများ ဟူသည်ကား ၊
မိမိ၏ယုံကြည်ချက်၊ ထင်မြင်ယူဆချက်များကို လွတ်လပ်စွာ ထုတ်ဖော် ပြောဆိုခွင့်၊ ရေးသားဖြန့်ဝေခွင့်၊
ငြိမ်းချမ်းစွာ စုဝေးခွင့်၊ စီတန်းလှည့်လည်၍ ဆန္ဒပြခွင့်၊
အသင်းအဖွဲ့များ ဖွဲ့စည်း ဆောင်ရွက်ခွင့်၊
ရွေးကောက်ပွဲများတွင် ဆန္ဒမဲပေးပိုင်ခွင့်၊ ကိုယ်တိုင် ပါဝင်ယှဉ်ပြိုင်ခွင့်၊ မိမိတို့ ရွေးကောက်တင်မြှောက် လိုက်သည့် ကိုယ်စားလှယ်များ၊ အစိုးရများ၏ လုပ်ဆောင်ချက် များနှင့် စပ်လျဉ်း၍ မေးမြန်း စိစစ်ပိုင်ခွင့်...
စသည်၊ စသည်များ ဖြစ်သည်။
စင်စစ်၊ အဆိုပါ မူလအခွင့်အရေးများအားဖြင့်သာလျှင် လူထုသည် နိုင်ငံတော် အာဏာ၏ မူလပိုင်ရှင်များ ဖြစ်နိုင်ကြပြီး၊ ယင်းတို့ကို အသုံးပြု ကာသာ ဒီမို-ကရေစီ (လူထု-အုပ်စိုးမှု) စနစ်ကို အခြေတည်နိုင်ခြင်း ဖြစ်သည်။

#ဆက်ရန်ရှိ

Part_9
မောင်သာနိုးဘာသာပြန်တဲ့ ဘောင်းဘီဝတ်မိုးတိမ်
အဲဒီ ဂေါလဂေါသ (ဦးခေါင်းခွံ)အရပ်မှာ ယေရှုခရစ်တော်ကို ရိုက်နှက် ညှဉ်းဆဲ၊ တံတွေးနဲ့ ထွေး၊ လက်ကို သံမှိုစွဲပြီး ကားစင်တင်တယ်။ အမှန်တရားကို ကိုင်စွဲတဲ့ သစ္စာရှင်ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်၊ အမှောင်လွှမ်းတဲ့ ခေတ်တစ်ခေတ်မှာ အဲဒီလို ခံစားခဲ့ရတယ်။
“ဗာရဗ္ဗ’ သူကကော ဘယ်သူလဲ၊ ဘာလဲ။ လူဆိုး၊ လူမိုက်၊ ဓားပြ၊ လူသတ် သမားကြီးတစ်ယောက် ဖြစ်တယ်။ ယေရှုခရစ်တော်ရှိတဲ့ အကျဉ်းထောင်မှာ သူလည်း ရာဇဝတ်သားတစ်ဦးအဖြစ် ရောက်နေတယ်။
‘ပိလတ်မင်းသည် ယေရှုကို မလွှတ်၊ ဗာရဗ္ဗကို လွတ်စေခြင်းငှာ ယဇ်ပုရော ဟိတ် အကြီးတို့သည် လူအစုအဝေးကို နှိုးဆော်ကြ၏။
(ရှင်မာကု ခရစ်ဝင်၊ ၁၅း၁၁)
ယေရှု ခရစ်တော်ကို မလွှတ်ဘဲ ဒီရာဇဝတ်သား လူမိုက်ကြီး (Barabbas) ကို အကျဉ်းထောင်ကနေ လွှတ်ပေးလိုက်ကြတယ်။ ဒါကြောင့်....
“တံတွေး ထွေးခံ ဂေါလဂေါသသားထက် ဗာရဗ္ဗကို နှစ်သက်ပိုကြပြန်ပြီ' ဆိုတဲ့ မာယာကော့ဖ်စကီးရဲ့ အဖွဲ့ အနွဲ့ ဟာ သူ့ခေတ်ရဲ့ မတရားမှု၊ သစ္စာမဲ့မှု၊ ဖောက်ပြန်မှုအားလုံးကို ပြစ်တင်ရှုတ်ချဖို့ အသံကုန် အော်ဟစ်လိုက်တာ ဖြစ်တယ်။
မာယာကော့ဖ်စကီးဟာ အတွေးအခေါ်မှာ ရုပ်ဝါဒ၊ ကဗျာမှာ အနာဂတ်ဝါဒ ဖြစ်ပေမဲ့လည်း ခရစ်ယာန်ကျမ်းစာကို ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် လေ့လာခဲ့ဟန် တူပါတယ်။ ထဲထဲဝင်ဝင် ရှိတယ်။
‘ဘောင်းဘီဝတ် မိုးတိမ်’မှာ သမ္မာကျမ်းစာထဲက ဥပစာနဲ ့ နိပါတ်တော် ဇာတ်လမ်းတွေကို တော်တော်များများ ထုတ်နုတ်သုံးစွဲထားတယ်။
ကားစင်တင်ကြ
သူ့ကို ကားစင်တင်ကြ
“တော်လှန်ရေးရဲ့ ဆူးသရဖူကို ဆောင်းတဲ့ကာ’
နှလုံးသားကို မျက်လုံးတွေနဲ့ စားလေပေါ့ မယ်တော်မိ’
မာဂုတို့ရဲ့ စူးစမ်းတတ်တဲ့ ဆံဖြူ ဖွေး
သာမန်အကျဆုံး ဧဝံဂေလိ တရားတော်မှာ
ဆယ့်သုံးယောက်မြောက် သာဝက'
မွေးလိမ့် ယေရှုခရစ်တော်ဟာ
ငါ့ဝိညာဉ်ရဲ့ မမေ့တဲ့နိုင် ပန်းများကို’
`ညှိုးလျလျ ရှင်ပေတရုတောင်မှ’
‘ပြီး ကောင်းကင်မှာ ‘ဧဝ’ကလေးတွေ
နေရာချပြန်ဦးစို’
“အနန္တတန်ခိုးတော်ရှင်၊ လက်အစုံကို
ခင်ဗျား တီထွင်ခဲ့’
“အကြိမ်တစ်ထောင်မျှ ဟဲ့ရုဒ်ရဲ့ သမီး နေက
ဗတ္တိဇံဆရာရဲ့ ဦးခေါင်း
ကမ္ဘာမြေကို ဝိုင်းပတ်ကလိမ့်မကွဲ’
စတဲ့ အပိုဒ်တွေဟာ သမ္မာကျမ်းစာက ဖြစ်ပါတယ်။

# ဆက်ရန်ရှိ

တောင်ကိုရီးယားတွင် ဂျက်လေယာဉ်ပျက်ကျမှုသည် Boeing အတွက် နောက်ထပ်ဆုတ်ယုတ်မှုတစ်ခုဖြစ်လာသည်။

စက်ပြင်အဖွဲ့များဆန္ဒပြမှု​။ ၎င်း၏ အရောင်းရဆုံး ထိပ်တန်းလေယာဉ်ပါနောက်ထပ် စိတ်ချလုံခြုံရမှုပြဿနာ။ စတော့တန်ဖိုးကျဆင်းနေမှု။

2024 သည် အမေရိကန်လေကြောင်းကုမ္ပဏီ Boeing အတွက် စိတ်ပျက်စရာနှစ်ဖြစ်ခဲ့သည်။ သို့သော်လည်း ကုမ္ပဏီ၏ ဂျက်လေယာဉ်တစ်စင်းသည် တနင်္ဂနွေနေ့က တောင်ကိုရီးယားတွင် ပျက်ကျခဲ့ရာ လေယာဉ်ပေါ်ပါ လူ ၁၈၁ ဦးအနက် နှစ်ဦးစလုံးမှအပ အားလုံးသေဆုံးခဲ့ပြီး Boeing အတွက် အထူးကံဆိုးသော နှစ်တစ်နှစ်အဖြစ် အဆုံးသတ်စေခဲ့သည်။

Other Happy new year Me 🙂

Other Happy new year Me 🙂

Other Happy new year Me 🙂

~~~အမှတ်တရ ~~~ { ၉ } (ဇာတ်သိမ်းပိုင်း)
#ဂျူး
အခန်း -၉
“ချစ် .. နင် ဟန်ဆောင်ကောင်းလှချည်လား ဟင်”
ကျွန်မ မောင့်ကို အထိန်းအချုပ်မရှိ တင်းကျပ်စွာ ပွေ့ဖက်၍ မျက်လုံးများကိုသာ ပိတ်ထားပစ်လိုက်ရလေသည်။
မောင့် ကိုယ်ခန္ဓာမှာ အနည်းငယ် တုန်ယင်နေသည်။
“မထင်ခဲ့ပါဘူး ချစ်ရယ် ၊ နင့်ကို ဒီလို …. ”
မောင့်အသံမှာ အနည်းငယ်အက်နေသည်။ မောင့်စကားသည် အဖျားဆွတ်၍ တိမ်၀င်သွား၏။
“နင် .. နင် ငါ့ကို ဘာဖြစ်လို့ ဒီလောက် ချစ်ရတာလဲဟင် ၊ နင်ဘာဖြစ်လို့ ဒီလောက် ချစ်ရတာလဲ”
ကျွန်မ ရှက်ရွံ့၀မ်းနည်းစွာ အသံထွက်၍ ရှိုက်ငို ပစ်လိုက်မိပါသည်။ မောင်က ကျွန်မ ကိုယ်ခန္ဓာကို တအားလှုပ်ယမ်း၍ မေးနေပြန်သည်။
“နင် ဘာဖြစ်လို့ ဒီလောက် ချစ်ရတာလဲ”
“မသိဘူး .. မသိဘူး မမေးစမ်းပါနဲ့ကွယ်”
ကျွန်မ ခြေဖျားထောက်၍ မောင့်ကို ဖက်ထားရင်း မောင့်မေးစေ့ကို လှမ်းနမ်းမိသည်။ ပူနွေးယိမ်းယိုင်နေသော ကိုယ်ခန္ဓာကို မောင်ကသာ ထိန်းပွေ့ဖက် မထားမိလျှင် နေရာတွင်ပင် ပုံလျက် လဲကျသွားတော့မှာပါ။
“ဟိုတုန်းကဘာဖြစ်လို့ တစ်ခွန်းမှ မတားခဲ့သလဲ မောင်နဲ့ လမ်းခွဲခါနီး ဘာဖြစ်လို့ပြုံးပြုံးရွှင်ရွှင်နဲ့ နှုတ်ဆက်နိုင်သေးလဲ နင် သိပ်ဟန်ဆောင်ကောင်းတယ်နော်”
ဘာတွေပဲ ဖြစ်နေ ဖြစ်နေ ကျွန်မ မောင့်ကို အသည်းနှလုံးနှင့်ပုံ၍ ချစ်ခဲ့ကြောင်း ကျွန်မသာလျှင် အသိဆုံးဖြစ်သည်။ မောင် သိစေဖို့လည်း ဘယ်တော့မှ ကြိုးစားမည် မဟုတ်ပါ။
“ကျွန်မကို ဘယ်လိုမှ မထင်ပါနဲ့နော် ၊ တစ်နေ့နေ့မှာ မောင် တစ်ခုလပ် ဖြစ်လာမလား မုဆိုးဖို ဖြစ်လာမလားဆိုတဲ့ ယုတ်ညံ့တဲ့ မျှော်လင့်ချက်နဲ့ မောင့်ကို စောင့်ခဲ့တာ မဟုတ်ပါဘူးမောင် ၊ အမျှင်တန်းပြီး ကျန်ရစ်မယ့် သံယောဇဉ်အားကိုးနဲ့မောင့်ကို မယားငယ်အဖြစ် အရှက်မရှိ အသနားခံဖို့ စောင့်နေခဲ့တာလည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါပေမယ့် မောင့်ကို ကျွန်မ ဘယ်လိုမှ မေ့လို့မရဘူး။ ကျွန်မလေ မောင်နဲ့ ခွဲရရင် ရူးသွားမှာလို့ ထင်ခဲ့တယ် ။ အခုတော့ ရူးလဲ မရူးပါဘူး ။ မောင့်ကိုလည်း မမေ့ဘူး ။ မောင့်ကို မေ့အောင် ဘာလုပ်ရမလဲ ။ အကြံပေးခဲ့စမ်းပါဦး မောင်ရယ် ၊ အခုမှတော့ ကျွန်မ ဘ၀မှာနေလို့လည်း မပျော်တော့ပါဘူး”
တစ်သက်လုံး မျိုသိပ်လာခဲ့တာ စကားများကို အဆက်မပြတ် ပြောမိသွားမှန်း သတိရလာသောအခါ တစ်ချက် ရှိုက်ငင်၍ ချက်ချင်း ရပ်တန့်ပစ်လိုက်ပြီး မောင့်ရင်ခွင်မှ ရုန်းထွက်လိုက်၏ ။ မောင်က အလိုက်သိစွာ ဖြေလျော့ပေးပါသည်။
“ဆော့ရီး … ကျွန်မ ဘာဖြစ်သွားမှန်း မသိဘူး ။ မောင် စိတ်ညစ်အောင်များ”
အို .. မောင့်မျက်၀န်းမှာ မျက်ရည်တို့ဖြင့် စိုလက်နေပါလား ။ အနည်းငယ် တုန်ယင်သော မောင့်နှုတ်ခမ်းသည် ပြုံးဖို့ အားယူလျက် မပြုံးဖြစ်ပါ။ ကျွန်မ ဖျတ်ခနဲ မျက်နှာလွဲလျှက် မျက်ရည်တို့ကို လက်ခုံဖြင့် ပွတ်တိုက် သုတ်ပစ်လိုက်၏။ ရေဖန်ခွက်ထဲသို့ ဒစ်စ်ပရင် ဆေးပြားကလေး ဖောက်ထည့်လိုက်သည်။ ဖြုန်းခနဲ ဆူပွက်လာသော အမြှုပ်များ ငြိမ်ကျသွားသောအခါ မောင့်ကို ဖန်ခွက် ကမ်းပေးလိုက်သည်။

#ဆက်ရန်ရှိ

ကိုယ်နဲ့ပက်သက်ပြီး စော-က်မြင်ကပ်တဲ့
အချက်လေးတစ်ချက်လောက်

နှစ်ကုန်ခါနီးဆိုတော့သိချင်လို့

လှော်ကားဥယျာဉါ ရောက် 😁

လှော်ကားဥယျာဉါ ရောက် 😁