လူတစ်ယောက်ရဲ့တန်ဖိုးဆိုတာ သူ့ရဲ့စိတ်နှလုံးအတွင်းမှာသာ တည်ရှိတာ ဖြစ်ပါတယ် ။ စိတ်ကောင်းရှိတာ သီလရှိတာ စေတနာထားတတ်တာ ကိုယ်ချင်းစာနာတတ်တာ အဆင့်အတန်း မခွဲခြားတတ်တာ မျှတတာ ချိုသာသိမ်မွေ့တာ ယဉ်ကျေးမှုရှိတာ အလိုက်သိတာ စတဲ့ အနှစ်သာရတွေကသာ လူတစ်ယောက်ရဲ့တန်ဖိုးကို ပိုင်းဖြတ်နိုင်တာဖြစ်ပါတယ် ။
ကိုယ့်ဘဝကို သူများရဲ့ဘဝနဲ့ နှိုင်းယှဉ်မိပြီး အပေါ်ယံအဆောင်အယောင်ကြောင့် တန်ဖိုးမရှိဘူးလို့ ခံစားမိတဲ့အခါ ကိုယ့်ရဲ့အတွင်းစိတ်ထဲမှာ ရှိနေတဲ့ အရည်အသွေးအနှစ်သာရတွေနဲ့ ပြန်သုံးသပ်ကြည့်ဖို့လိုပါတယ် ။ ကိုယ်ဟာ စိတ်ကောင်းရှိတယ် ။ သီလလုံတယ် ။ ဘာလေးပဲလုပ်လုပ် စေတနာလေးနဲ့ လုပ်ပေးတတ်တယ် ။ ကိုယ့်ထက်နိမ့်ကျသူ ဆင်းရဲဒုက္ခရောက်နေသူအပေါ် စာနာသနားစွာ ကူညီပေးတတ်တယ် ။ အဆင့်အတန်းမခွဲခြားတတ်ဘူး ။ သူများအပေါ် မလိုတမာစိတ်မထားဘူး ။ ကြမ်းတမ်းတဲ့ စကားမျိုးမပြောဘူး ။ အတင်းမပြောဘူး ။ ကုန်းမချောတတ်ဘူး စသဖြင့် ကိုယ့်မှာရှိနေတဲ့ အရည်အသွေးတွေကို ပြန်သုံးသပ်ဆင်ခြင်ပြီး ကိုယ့်ရဲ့တန်ဖိုးကို မြှင့်တင်ဖို့လိုပါတယ်
သူများရဲ့ မျက်ဝန်းအကြည့်နဲ့ ကိုယ့်တန်ဖိုးကို အဖြတ်ခံလိုက်ခြင်းဟာ သူတစ်ပါးလက်ထဲ ကိုယ့်ရဲ့တန်ဖိုးနဲ့ ပျော်ရွှင်မှုကို အပ်နှင်းလိုက်တာနဲ့ တူပါတယ် ။ ကိုယ့်ရဲ့တန်ဖိုးကို ကိုယ်တိုင်ပဲ သတ်မှတ်ရမှာ ဖြစ်ပါတယ် ။ ကိုယ့်ဘဝကို ဘယ်သူနဲ့မှ နှိုင်းယှဉ်နေစရာမလိုဘဲ ကိုယ့်တန်ဖိုးလေးတွေကို ကိုယ့်ဘာသာသိနေပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် တန်ဖိုးထားတတ်တဲ့သူကို ဘယ်သူကမှ ဆွဲနှိမ်ချလို့ မရပါဘူး ။ အထင်အမြင်သေးစွာ ဆက်ဆံလို့မရပါဘူး ။
ကိုယ့်တန်ဖိုးကိုသိပြီး ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် တန်ဖိုးထားတတ်လာတဲ့အခါ နှိုင်းယှဉ်ခြင်းတွေက အဓိပ္ပါယ်မရှိဘူးဆိုတာကို နာလည်စွာနဲ့ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အကောင်းမြင်ချစ်ခင်တတ်လာပါတယ် ။
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် တန်ဖိုးထားတတ်လာတဲ့အခါ သူများဘဝတွေကို လိုက်ပြီး နှိုင်းယှဉ်အားကျမနေတော့ဘဲ ကိုယ့်ဘဝကလေးကို သူများအားကျရလောက်အောင် ကျေနပ်ရောင့်ရဲစွာ နေတတ်လာပါတယ် ။
#လွန်းထားထား
#တန်ဖိုးထားတတ်လာတဲ့အခါ
#စိတ်စေတနာနဲ့တန်တဲ့ဘဝ
