တစ်နေ့ကို ပုံတစ်ပုံလောက်ရိုက်ပြီး သိမ်းထားကြည့်ပါ
ဖုန်းတွေ ခေတ်မစားခင် အရင်ခေတ်က
ဒိုင်ယာရီစာအုပ်ထဲမှာ တစ်နေ့တာအဖြစ်တွေကို ရေးထားကြဖူးတဲ့ ကိုယ်တို့ အဖေအမေ၊ အဖိုးအဖွားခေတ်ကလူတွေ
နေ့တွေကြာလို့ အသက်တွေရရင် အဲ့ဒိုင်ယာရီကိုဖတ်ပြီး ပြန်ပြီး တစ်နေ့တာကို ပြန်အမှတ်ရကြသလို
တစ်နေ့မှာ ပုံတစ်ပုံလောက်ရိုက်ပြီး
သိမ်းထားဖို့ ဒီနှစ်ပိုင်းတွေမှာ ကြိုးစားဖြစ်တယ်။
အထူးသဖြင့် Lu တို့တွေ တစ်သက်တာမှာ
အမှတ်တရဖြစ်ဖြစ် ထင်ကျန်ခဲ့တဲ့ နေ့ရက်တွေကလွဲရင် တစ်နေ့တစ်နေ့ ရှင်သန်လှုပ်ရှားနေရတာတွေက
တစ်ရက်ပြီးတစ်ရက်ပြီးဆုံးသွားတဲ့အခါ
ဘာမှ မယ်မယ်ရရ မရှိတော့သလို ဖြစ်နေရတတ်တယ်။
တစ်နေ့ပြီးတယ် အဲ့နေ့အကြောင်း နောက် ၂ ရက်ပြန်စဉ်းစားကြည့်ရင်ဘာမှစဉ်းစားမရတော့တာမျိုး ကြုံဖူးလား။
ဒါကြောင့် ပုံလေးတစ်ပုံ
ကော်ဖီဝယ်သောက်ဖြစ်ရင် ကော်ဖီခွက်ပုံ၊
ကြက်ကြော်ဝယ်စားရင် ကြက်ကြော်ပုံဖြစ်ဖြစ်
လမ်းဘေးမှာ ကြောင်လေးခွေးလေးချစ်စရာတွေ့ရင် ရိုက်ဖြစ်တာမျိုး
ပန်းပွင့်လေးပေါ်မှာ လိပ်ပြာလေးနားနေတာတွေ့လို့ ရိုက်ဖြစ်တာမျိုး လုပ်ကြည့်ပါ။
ကိုယ်တို့တွေ ရှင်သန်ရတဲ့ ရက်ပေါင်း
၂၅,၀၀၀ နီးနီးမှာ ကိုယ်တို့တကယ်မှတ်မိမယ့်
အမှတ်တရတွေ ရှိနေမယ့် ရက်တွေက
ဘယ်လောက်ရှိမှာမို့လို့လဲ။
ကိုယ်တို့က အဲ့ဒီရက်တွေက အဖြစ်အပျက်တချို့ကို
မေ့ပစ်ရင်ကျ နှမြောစရာမကောင်းဘူးလား။
(စာကြွင်း ဖုန်းပုံသိပ်မဆန့်သူများအတွက်ကျ
Storage မဆန့်ဘူးဆိုရင်တောင်
Telegram or Messenger မှာ ကိုယ့် Accကို
ပြန်ပို့တာမျိုး Save လုပ်ကြည့်ပါ။)
ဒါမှ တစ်ချိန်ပြန်ကြည့်ရင်
အဲ့နေ့ကတော့ ပန်းပွင့်ပေါ်လိပ်ပြာနားနေတာတောင်ငါပျော်နေခဲ့တာပဲ။ ကြက်ကြော်ကို စားနေခဲ့တာပဲ။
ရုပ်ရှင်ကို တစ်ယောက်တည်းကြည့်ဖြစ်ခဲ့တာပဲ စသဖြင့်ပေါ့...။
Lu တို့ကမ္ဘာမြေကြီးတစ်ခုလုံးအတွက်
တိတ်ဆိတ်အကျည်းတန်ခဲ့ပြီး
လူအချင်းချင်း ခပ်ကင်းကင်းနေခဲ့ရတဲ့
COVID ကာလ Home Stayအချိန်တွေမှာ
ဘာတွေလုပ်ဖြစ်ခဲ့လဲဆိုတဲ့ ပုံလေးတွေကို
ပြန်ကြည့်ဖူးလား။
အဲ့ဒီအချိန် ဘာတွေလုပ်ဖြစ်ခဲ့လဲ။
မိသားစုနဲ့နေပြီး ပျော်စရာအချိန်တွေဖန်တီးကြခဲ့တယ်မဟုတ်လား။ မုန့်တွေလုပ်စားရင်း၊ အတင်းတွေသတင်းတွေမျှရင်း၊ Tik Tok တွေကကြတယ်။
ဒါတွေဟာ အမှတ်တရတွေမဟုတ်လား။
အရင်ခေတ်တွေ ကင်မရာဖလင်တွေမှာတောင်
အမှတ်တရတွေကို အကန့်အသတ်နဲ့
ဖန်တီးခဲ့ကြသေးတာပဲ။
တို့တွေလက်ထဲမှာ ကိုယ်ပိုင်ကင်မရာနဲ့ ဖုန်းပြောလို့ရတဲ့မျက်မှောက်ခေတ်အတွင်း
တစ်ရက်မှာ ပုံတစ်ပုံဖြစ်ဖြစ် ရိုက်ကြရအောင်
အမှတ်ရစရာ
အခိုက်အတန့်တွေဖန်တီးကြရအောင်
