မြေလျှိုးတာတို့ မိုးပျံတာတို့
တန်ခိုးအမျိုးမျိုးဖန်ဆင်းတာတို့
လုပ်နိုင် စွမ်းဆောင်နိုင်တာနဲ့
ရဟန္တာပါဆိုပြီး အတည်မပြုပါနဲ့
“ဈာန်”ဆိုတာ....
°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
တချို့က ဈာန်ရတာနဲ့ ဈာန်ပျံတယ်လို့ ထင်ကြတယ်။
ဈာန်ပျံတယ်ဆိုတာ ဈာန်က ပျံတာမဟုတ်ဘူး။ “ဈာန်”ဆိုတာ အဓိပ္ပါယ်နှစ်မျိုးရတယ်။
လောင်ကျွမ်းတယ်ဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်ကတစ်ခု၊အာရုံ
ပေါ်မှာစူးစိုက်ပြီး ကပ်ပြီးရှုနေတယ်ဆိုတာတစ်ခု အဓိပ္ပါယ်နှစ်မျိုးရတယ်။။
ပထမဈာန် ရလာပြီဆိုတာနှင့်တစ်ပြိုင်နက် စိတ်ရဲ့ အညစ်အကြေးဖြစ်တဲ့ နီဝရဏတရားတွေကို လောင်ပစ်လိုက်တာ မရှိတော့ဘူး။
မီးက တစ်စုံတစ်ခုကို လောင်ပစ်လိုက်သလိုပေါ့။ ဥပမာအားဖြင့် စက္ကူကို မီးရှို့လိုက်ရင် စက္ကူကို
လောင်ပစ်လိုက်တာမျိုးကို ပြောတာ။
ဒီသဘာဝတရားတွေက ကာမတဏှာတွေကို လောင် ပစ်လိုက်တယ်ဆိုတာ ဖျက်ဆီးပစ်လိုက်တာ။ဒါကို ပြောတာ။
နောက်တစ်ခုက နိမိတ်အာရုံလေးပေါ်မှာ စိတ်
ကလေး က စူးစိုက်ပြီးတော့ ကြည့်နေတာ ရှုနေတာကို“ဈာန်”လို့ခေါ်တာတဲ့။
အဲဒီ ဈာန်ဆိုတာကို ဘာနဲ့ဖွဲ့စည်းထားသလဲဆိုရင် ခုနက ပြောတဲ့ အာရုံပေါ်မှာစိတ်ကူးနေတာရယ်၊ကြံစည်နေတာရယ်၊နှစ်ခြိုက်နေတာရယ်
၊ချမ်းမြေ့နေတာရယ်၊တည်ငြိမ်နေတာရယ်ဆိုတဲ့ စိတ်ရဲ့ စွမ်းအားငါးမျိုးနဲ့ ဖွဲ့စည်းထားတာကို ဈာန်လို့ခေါ်တယ်တဲ့။
အဲဒီနောက် ဒုတိယဈာန်ကျတော့ ဘာကိုကျော် လွှား လိုက်သလဲဆိုရင် ဝိတက်ဆိုတာကို ကျော်
လွှားလိုက်တယ်။စိတ်ကူးနေစရာ မလိုတော့ဘူး။
သမာဓိစွမ်းအားကို မြှင့်လိုက်တာနဲ့ တစ်ပြိုင်နက်
စိတ်ကူးနေတာ ကြံစည်နေတာ မပါတော့ဘဲနဲ့
နှစ်ခြိုက်နေတာ၊ချမ်းမြေ့နေတာ တည်ငြိမ်နေတာဒီသုံးမျိုးထဲနဲ့ နေတာကို “ဒုတိယဈာန်”လို့ ခေါ်တယ်။
တစ်ခါ အဲဒီထဲက နှစ်ခြိုက်နေသည့် သဘောသည် စိတ်၏ လှုပ်ရှားမှုသဘောဖြစ်သည့် အတွက် ကြောင့်အပြစ်မြင်လာလို့ နှစ်ခြိုက်မှုကို ဖယ်ရှားလိုက်တဲ့အခါ ကိုယ်ရောစိတ်ပါ ချမ်းမြေ့နေတာရယ်၊တည်ငြိမ်နေတာရယ် ဒီ ၂-ခုထဲနဲ့ ရှုနေတယ်။အဲဒါကို“တတိယဈာန်”လို့ ခေါ်တယ်။
အဲဒီကနေ တစ်ခါ ကိုယ်ရောစိတ်ရော သိမ့်သိမ့် သိမ့်သိမ့်နှင့် ချမ်းမြေ့နေတဲ့ သဘာဝကိုမလိုချင်ဘူး။
စိတ်လှုပ်ရှားမှု ခံစားမှုတွေ ဘာမှမလိုချင်ဘူးဆိုပြီး သုခကို ဖယ်ရှားလိုက်တဲ့အခါဘာမှလှုပ်ရှားမှု မရှိဘဲ တည်ငြိမ်နေတဲ့ ဥပေက္ခာနှင့် သမာဓိစွမ်းအား ဒီ ၂-ခု တည်းနဲ့ ရှုနေတာကို“စတုတ္ထဈာန်”လို့ ခေါ်တယ်။
အဲဒီ စတုတ္ထဈာန်ရောက်သွားရင် သူ့ရဲ့စိတ် စွမ်းအား သည် အဆင့်အမြင့်ကို ရောက်သွားပြီ။
အဲဒီ အမြင့်ရောက်ရင် သူဘာတွေစွမ်းဆောင်နိုင်
သလဲဆိုရင် အဘိညာဉ်တန်ခိုးတွေ၊ဈာန်ပျံတာတွေစွမ်းဆောင်နိုင်တယ်။
ဒီအဆင့်ရောက်မှ ဒါတွေလုပ်လို့ရတယ်။ဒီလိုအဆင့်မျိုးဆိုတာလည်း လွယ်လွယ်ကူကူနဲ့ ရောက်တာ မဟုတ်ဘူး။
စွမ်းရည်သတ္တိတွေမြင့်အောင် အကြိမ်ကြိမ်အထပ် ထပ် လုပ်ဖို့လိုတယ်တဲ့။အဲလို ကြိုးစားလိုက်ရင် ဟောဒီဈာန်ရထားတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တစ်ယောက်ဟာ အဘိညာဉ် အထိပေါက်မြောက်သွားရင် မြေလျှိုးတာတို့ မိုးပျံတာ တို့တန်ခိုးအမျိုးမျိုး ဖန်ဆင်းတာတို့ လုပ်နိုင်သွားတယ်။
စွမ်းနိုင်သွားတယ်။
သို့သော် အဲဒီလို ဖန်ဆင်းတဲ့အခါမှာသဘာဝကို ဆန့်ကျင်ပြီး ဖန်ဆင်းလို့ မရဘူး။
သဘာဝအတိုင်း ဖန်ဆင်းရတယ်။
ဆိုပါစို့၊ရေပေါ်လမ်းလျှောက် ပြချင်ရင် ရေကို မာကြောသွားအောင်ဖန်ဆင်းရမယ်။ပြီးတော့မှ လမ်းလျှောက်လို့ ရတယ်။
နို့မဟုတ်ဘူးဆိုရင် ရေပေါ် ဒီအတိုင်း လမ်း လျှောက်ရင် မြုပ်သွားမှာပေါ့။ဒါသဘာဝပဲ။
မြေလျှိုးချင်တယ်ဆိုရင် သူလျှိုးမဲ့ နေရာကို ဟာလာဟင်းလင်းဖြစ်သွားအောင် တွင်းကြီးလို ဖြစ်အောင် စိတ်နဲ့ဖန်ဆင်းရမယ်၊ပြီးမှ အဲဒီလဟာပြင် ထဲ ဝင်သွားတာမျိုးဖြစ်ရမယ်။
ကောင်းကင်ကို လမ်းလျှောက်သွားချင်တယ်ဆိုရင်လည်း သွားချင်တဲ့နေရာ လမ်းကြောင်းကို ဖန်ဆင်းရမယ်၊ပြီးမှ အဲဒီ လမ်းပေါ်မှာလျှောက်ရမယ်။
သဘာဝကို ဆန့်ကျင်ပြီးတော့လုပ်လို့ မရဘူး။
ဒါကြောင့်မို့ super normal powerလို့သာခေါ်လို့ရတယ်။super natural powerမဟုတ်ဘူး။
nature ရဲ့အပေါ်မှာ ကျော်လို့မရဘူးလို့ဆိုလို တယ်။တန်ခိုးရှင် ဖန်ဆင်းတယ်ဆိုပေမယ့်
သဘာဝ အတိုင်း လုပ်ရတာ။
သမထ ကျင့်စဉ်တစ်ခုဟာ ပေါက်ပေါက်ရောက်ရောက် အောင်မြင်သွားပြီဆိုရင် အခုလိုအဆင့်တွေ အဆင့်တွေ တက်လာတယ်။
ဟောဒီသမထကျင့်စဉ်နဲ့ စိတ်ကို ငြိမ်နေအောင် လုပ်ထားပြီးတော့ တစ်နေကုန် နေလို့ရတယ်။
နှစ်ရက်နေလို့ရတယ်။သုံးရက်နေလို့ ရတယ်။ဒီ စိတ်စွမ်းအားတွေနဲ့ ရုပ်ကိုဖြည့်တင်းထားသည့် အတွက်ကြောင့်ရုပ်မှာ နာတာ ကျင်တာ မရှိဘူး။ ကိုက်တာ ခဲတာဆိုတာ မရှိဘူး။
ရုပ်ခန္ဓာကြီးက ပေါ့ပြီး အကုန်လုံးငြိမ်းချမ်းနေတယ်။
ဒါ့ကြောင့် ဘုရားရဟန္တာတွေဟာ ဈာန်ဝင်စားတယ် ဆိုတာ ဒိဋ္ဌဓမ္မသုခဝိဟာရ မျက်မှောက်
ဘဝမှာ ချမ်းသာဖို့စွာ နေဖို့အတွက် ဈာန်ဝင်စား
ကြတာ ဖြစ်တယ်။အဲဒါမျိုးကိုမှ အစစ်အမှန် သမထကျင့်စဉ်လို့ ခေါ်တယ်။
အဲဒီ သမထကျင့်စဉ်မျိုးကိုအပြစ် မပြောရဘူး။
ဘုရားသာသနာနှင့် ကြုံနေစဉ်မှာ သမထကို မကျင့်ရဘူးလို့ မပြောရဘူး။
ဘုရားကိုယ်တိုင်လည်း ကျင့်တယ်။ရဟန္တာတွေ
လည်း ကျင့်တယ်။
အကြိမ်ကြိမ်ပဲ ဈာန်ဝင်စားကြတယ်။သမထကျင့်စဉ်ဆိုတာ ကျင့်ရတယ်။
ကဲ သမထ ကျင့်စဉ်ရဲ့ လမ်းဆုံးက ဘာလဲဆိုရင် သူ့ရဲ့လမ်းဆုံးကတော့ အဘိညာဉ်ပဲ။
ဒီဘဝမှာခံစားရတဲ့ လမ်းဆုံးက အဘိညာဉ်ပဲ။
နောက်ဘဝကျတော့ ဘယ်ရောက်သလဲဆိုရင် ဈာန်မလျှော့ဘူးဆိုရင် ဗြဟ္မာပြည်ရောက်တယ်။
ပထမဈာန်ရရင်ပထမဈာန် ဗြဟ္မာဘုံ ရောက်မယ်။ဒုတိယဈာန်ရရင်ဒုတိယဈာန် ဗြဟ္မာဘုံ ရောက်မယ်။တတိယဈာန်စတုတ္ထဈာန်ရရင် တတိယဈာန်ဗြဟ္မာဘုံ၊စတုတ္ထဗြဟ္မာဈာန်ဘုံရောက်မယ်။
သူ့အဆင့်အတိုင်းသွားမယ်။ ဒါက သူ့ရဲ့ အဆင့်အမြင့်ဆုံးလမ်း။ဒီလိုဆိုလိုတယ်..
ကျေးဇူးတော်ရှင် ပါမောက္ခချုပ်ဆရာတော်