မခွဲနိုင်ဘူးလို့ဆွဲထားတဲ့လက်တွေကိုမှ
အတင်းခွာချရတာ
ရယ်စရာဟုတ်မနေခဲ့ဘူး။
ငါလည်း ထပ်တူထပ်မျှ နာရ၊ ကျင်ရပါ ယုံ။
ငါ့အတွက် ရွတ်ပြဖူးတဲ့
ကဗျာလေးကို သတိရ၊
ငါ့အတွက် ရည်စူးရေးခဲ့ဖူးတဲ့
စာလေးကို သတိရ။
တစ်နေ့ကျ မင်းနားထဲမှာ
ငါ့အသံကို ဖမ်းမိတဲ့အခါ
ဒီနေရာမှာ အတူရပ်ခဲ့ဖူးတာ အမှတ်ရ။
ပုံမပေါ်ခဲ့တဲ့ အိပ်မက်တွေကလွဲရင်
ဒီလိုဆုံခဲ့ဖူးတယ်ဆိုတာ
တကယ့်အဖြစ်အပျက်ပါ။
- အိခိုင်မွန်
ကြိုက်တယ်။
မှတ်ချက်
မျှဝေပါ။
