ကျွန်တော်ငယ်ငယ်က 
ကိုယ့်ကိုယ်ကို ပိုက်ဆံရှိသားသမီးလို့ထင်ခဲ့တယ်၊ 
 
မူလတန်းအရွယ်ကျောင်းသွားရင် ဆွဲခြင်းလေးထဲမှာ 
မုန့်တွေအပြည့်၊လက်ညိုးထိုးသမျှရခဲ့တယ်၊ 
 
ကျွန်တော်သိတတ်တဲ့ အထက်တန်းကျောင်းသားအရွယ်ရောက်လာတော့ ကျွန်တော်တို့မိသားစုသိပ်မချမ်းသာဘူးဆိုတာကိုနားလည်လာတယ်၊ 
 
ကျွန်တော်သတ်မှတ်တာအလယ်အလတ်တန်းစားပေါ့၊ 
 
ပိုလျှံမနေပေမယ့်ကျွန်တော်တို့အဆင်ပြေပြေနေနိုင်သားပဲ၊ 
ကျွန်တော်ရင့်ကျက်လာတဲ့အချိန်မှာတော့ကျွန်တော်တို့မိသားစုက 
ဘယ်လောက်ခက်ခဲလဲဆိုတာသိသွားခဲ့တယ်၊ 
 
အခုမှခက်ခဲလာတာမဟုတ်ဘူး၊အရင်ကတည်းက 
ကျွန်တော်ငယ်ငယ်လေးကတည်းကပါပဲ၊ 
 
ကျွန်တော့်မိဘတွေက ကျွန်တော်လိုသမျှကိုကြိုးစားဖြည့်ဆည်းပြီး 
ကျွန်တော့်ကိုယ်ကျွန်တော်ချမ်းသာတယ်ထင်အောင်လုပ်ပေးထားတာ၊ 
 
အဲ့တာကျွန်တော့်မိဘတွေရဲ့အရည်အချင်းပါပဲ။ 
 
#စာတို
 
         
 
		  
		 
		 
                