တကယ်တမ်းတော့ ဘဝဆိုတာ ဘယ်လောက်မြန်မြန် သွားနိုင်လဲဆိုတဲ့ နှုန်းထား မဟုတ်ဘဲ ဘယ်ကို ဦးတည်သွားနေသလဲဆိုတဲ့ ဦးတည်ချက်ပဲ ဖြစ်ပါတယ် ။ တစ်ခါတလေမှာ ကိုယ့်ထက် ရှေ့ကို ရောက်နေတဲ့သူတွေကိုကြည့်ပြီး ဆန္ဒစောနေတတ်ပေမယ့် အဲ့ဒီလူတွေရဲ့ ဦးတည်ချက်ဟာလည်း လွဲမှားနေတတ်ပါတယ် ။ နောက်ဆုံးတော့လည်း လူဆိုတာ ကိုယ်ပိုင်တဲ့ ကိုယ့်နေရာကို ပြန်ရောက် လာကြစမြဲပါပဲ ။
အရေးကြီးတာက ဘယ်လောက်ထိ မြန်မြန်သွားနိုင်သလဲဆိုတာ မဟုတ်ဘဲ ကိုယ်သွားရမယ့်လမ်းကို တိတိကျကျ သေချာသိပြီး နှေးနှေးလေးသွားနေတယ်ဆိုရင်တောင် တစ်လှမ်းချင်း ပုံမှန်လှမ်းနေဖို့ပဲ လိုတာပါ ။ ကိုယ် လျှောက်နေတဲ့လမ်းကို သံသယမဝင်ပါနဲ့ ။ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည် ပါ ။ ခဏလောက် နားချင်လည်း နားလို့ရပါတယ် ။
လူဆိုတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် အခြားသူတွေထက် ပိုပြီး နားအလည်ဆုံးပါ ။ ကိုယ်တိုင်ရွေးချယ်ထားတဲ့လမ်းက လမ်းမှန်ဆိုတာ မမေ့ပစ်လိုက်ပါနဲ့ ။ တစ်ယောက်ယောက်က ကိုယ့်ကို မယုံကြည်ဘူးဆိုရင်တောင် ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ယုံကြည်ပါ ။ အဆင်ပြေပါတယ် ။
အချိန်တွေ ကုန်ဆုံးသွားလို့ ကျန်ခဲ့တဲ့ ခြေရာတစ်ခုချင်းစီကို ပြန်သုံးသပ်ကြည့်ရင် နည်းနည်းနှေးနေတယ်လို့ ထင်ရပေမယ့် အဲ့ဒီခြေလှမ်းတွေထဲမှာ ကြိုးစား အားထုတ်မှုတွေနဲ့ နိုးကြားမှုတွေကို အတိုင်းသား မြင်နေရနိုင်ပါတယ် ။
#အီမီဆို
