လူတွေကို ခွင့်လွှတ်လိုရပါတယ်....
ဒါပေမဲ့ ကိုယ့်ကို ဘယ်လို
ပြုမူ ဆက်ဆံခဲ့သလဲ
ဆိုတာကိုတော့ မမေ့ပစ်ပါနဲ့။
ဘာကြောင့်လဲဆိုတော့
လူတစ်ချိုဟာ
အခွင့်ရေးသမားတွေမိုလိုပါ။
ဆရာတစ်ယောက် ပြောဖူးသလိုပဲ။
လူတစ်ယောက်ကို ခွင့်လွှတ်ဖိုဆိုတာက
တစ်ဖက်သူက သူ့အမှားကို
အမှားလို သိမှ ခွင့်လွှတ်လိုရတာ။
မှားလို မှားမှန်းမသိတဲ့သူ
ကိုယ့်လုပ်ရပ်ကိုယ်
နောင်တမရတဲ့လူမျိုးကိုကျ
ခွင့်လွှတ်ရတယ်မခေါ်ဘူး။
ကျောခိုင်းရတာ...။
တစ်စုံတစ်ယောက်ကို
ခွင့်လွှတ်လိုက်ခြင်းဟာ
မိမိကိုယ်မိမိ လွတ်မြောက်စေတဲ့
တစ်ခုတည်းသော နည်းလမ်းပဲ။
အဲ့ဒါကြောင့် ခွင့်လွှတ်တတ်တဲ့စိတ်က
ဘဝနေထိုင်မှုအတွက် အရေးကြီးတာ။
တကယ်သူ့အမှားသူသိတဲ့ လူကို
ခွင့်လွှတ်ရတာက ခွင့်လွှတ်ဖို ထိုက်တန်တယ်။
ပြောချင်တာက ကိုယ့်အမှားကို
သူများအမှား ပြန်လုပ်ပြီး
မှားလို မှားမှန်းမသိတဲ့ လူမျိုးတွေနဲ့
ကြုံတဲ့အခါ တစ်ဖက်သတ်
ခွင့်လွှတ်လိုက်ရတာမျိုး ရှိတယ်။
ခံပြင်းစရာကောင်းပေမဲ့ ခွင့်လွှတ်လိုက်
ခွင့်လွှတ်လိုက်ဆိုတာထက် ကျောခိုင်းလိုက်။
သူများရှိတဲ့မီးကြောင့်
ကိုယ်မလောင်ရဖို အရေးကြီးတယ်။
မှားတာ မှန်တာတွေ ပြိုင်မငြင်းနေနဲ့။
စိတ်အကြည် ဓာတ်ပျက်ရတယ်။
လောကကြီးမှာ ပြိုင်ပြီးငြင်းဖို
မတန်တဲ့လူတွေ အများကြီးပဲ။
ဒါကြောင့် ခွင့်လွှတ်ပါ။
မမေ့ပစ်နဲ့။
