အမှားတစ်ခုကြုံတိုင်း သင်ခန်းစာယူပါ။
ပြဿနာတစ်ခုတွေ့တိုင်း ဖြေရှင်းတတ်ပါစေ။
အခက်အခဲ တွေ့တိုင်း စိတ်ဓာတ်မကျပါနဲ့။
ဒုက္ခဆိုတာ သုခအတွက် ပထမရှေ့ပြေး။
မုန်တိုင်းပြီးရင် လေပြေလာလိမ့်မယ်။
လောကဓံကို ကြံ့ကြံ့ခံနိူင်မှ
လူဘဝဆိုတာ ဖြောင့်ဖြူးတာပါ။
အပြေးသမားတစ်ယောက်က
အမောမခံနိူင်ပဲ ပန်းတိုင်ရောက်အောင်
မပြေးနိူင်ဘူးလေ။
လူ့ဘဝကလဲ ဒီလိုပဲ
မောပန်းခြင်းကို အကြောင်းပြ
ရောက်တဲ့နေရာ ရပ်နေသရွေ့့
လျှင်မြန်ပါတယ်ဆိုတဲ့ “ယုန်”ကို
“လိပ်”ကတောင် အနိူင်ယူသွားသေးတာပဲ။
ရှေ့ကလူကို နောက်ကလူက
လိုက်မှီတယ်ဆိုရင်
အဲ့ဒီလူကပဲ မြန်တာလား?
ရှေ့က လူက ရပ်နေတာလား?
စဉ်းစားကြည့်ပါ။
ဘယ်ကိစ္စမဆို
မှားမှာမကြောက်နဲ့
ရှုံးမှာမကြောက်နဲ့
ကြောက်တက်တဲ့ စိတ်ကိုပြင်။
စိတ်ဓာတ်ကို အမြဲမြှင့်တင်ပါ။
ဘဝကိုမြှင့်မှ တိုးတက်တာပါ
ဘဝင်မြင့်ရင်တော့
အောက်ကျလိမ့်မယ်သတိထား။
ဘာကြောင့်ဖြစ်ဖြစ် အားမငယ်ပါနဲ့
စိတ်ဓာတ်မကျပါနဲ့၊ ဒါပေမဲ့
လောကကြီးက ဒုက္ခတစ်ခုပေးတိုင်း
အခက်အခဲ တစ်ခုပေးတိုင်း
ပြဿနာတစ်ခုပေးတိုင်း
သင်ခန်းယူဖို့တော့ မမေ့ပါနဲ့။
ဘာကြောင့်ဆို
အခက်အခဲနဲ့ ဒုက္ခဆိုတာ
ကျွန်မတို့ လူသားတွေအတွက်
ပြီးဆုံးတယ်ဟူ၍ မရှိနိူင်ပါဘူး။
Credit #
