တဖြေးဖြေးနဲ့…
အသက်အရွယ်တစ်ခုကို ရောက်လာတာနဲ့အမျှ
စိတ်ကလေးဟာ တစ်ခါတုန်းကလို မတက်ကြွတော့ဘဲ
တိတ်ဆိတ်အေးချမ်းမှုကိုသာ မက်မောလာတယ်။
အတိတ်က ဆူညံမှုတွေ၊ ပြင်းထန်တဲ့ ခံစားချက်တွေနဲ့
စိတ်ဖိစီးမှုများဟာ တစ်နေ့တစ်ခြား ပိုများလာတယ်။
ဘယ်အရာမှ မမြဲကြောင်း…
ဘယ်သူမှ အမြဲတမ်းမနေရကြောင်း…
အရာရာဟာ အချိန်အတန်လောက်နဲ့ပဲ ရှိကြောင်းကို
အကြိမ်ကြုံတွေ့လာတာနဲ့
ကိုယ့်ကိုယ်ကိုသာ အားကိုးရာအဖြစ်.
ကိုယ့်"ကို ပို ချစ်ဖို့နဲ့..
အသိအမြင်အသစ်တစ်ခုဆိုတာ လက်ခံတတ်လာပါတယ်။
-crd
ကြိုက်တယ်။
မှတ်ချက်
မျှဝေပါ။
