“ဆာပယ်လိုကျွန်းက Gullah Geechee လူမျိုးတွေရဲ့ နှစ်မပေါင်း၄၀၀ ကျော်ထိတိုင်
ပျောက်ပျက်မသွားတဲ့ ယဉ်ကျေးမှုအမွေအနှစ်များ”
ဆာဗားနားမြို့ရဲ့တောင်ဘက် မိုင်လေးဆယ်အကွာမှာ ရှိတဲ့ ဆာပယ်လိုကျွန်းဟာ အချိန်တွေ နှေးကွေးပြီး သမိုင်းတွေ အသက်ဝင်တဲ့ နေရာတစ်ခု ဖြစ်ပါတယ်။
နှစ်ပေါင်း ၄၀၀ ကျော်ကြာ ဒီကျွန်းဟာ အမေရိကန်မှာ တခြားဘယ်နေရာနဲ့မှမတူတဲ့ ယဉ်ကျေးမှုကို ထိန်းသိမ်းစောင့်ရှောက်ထားတဲ့ ကျေးကျွန်ဘဝကနေ ဆင်းသက်လာတဲ့ အာဖရိကန်တွေရဲ့ မျိုးနွယ်စုဖြစ်တဲ့ Gullah Geechee လူမျိုးတွေရဲ့ နေအိမ်ဖြစ်ခဲ့ပါတယ်။
ဒီနေရာမှာတော့ သူတို့ရဲ့ ဘာသာစကားက အနောက်အာဖရိကရဲ့ ဟန်ပန်တွေကို သယ်ဆောင်ထားဆဲပါ။ သီချင်းတွေ၊ ပုံပြင်တွေနဲ့ အိုကရာဟင်းချို၊ ထမင်းနီ၊ ရေချိုပုစွန်စတဲ့ အစားအသောက်တွေဟာ ရိုးရာဓလေ့တွေသက်သက်သာမက မျိုးဆက်တစ်ခုကနေ တစ်ခုကို လက်ဆင့်ကမ်းလာတဲ့ przsurvival, identity, and love တွေလည်း ဖြစ်ပါတယ်။
ဒါပေမဲ့ ဆာပယ်လိုမှာ ဘဝက ဘယ်တုန်းကမှ မလွယ်ကူခဲ့ပါဘူး။ ကူးတို့သင်္ဘောနဲ့သာ သွားလာနိုင်တဲ့ ဒီလူ့အဖွဲ့အစည်းဟာ ဆင်းရဲမွဲတေမှု၊ အထီးကျန်မှုနဲ့ မြေယာဖော်ထုတ်သူတွေရဲ့ ဖိအားတွေကို ရင်ဆိုင်ခဲ့ရပါတယ်။
လူငယ်အများအပြားဟာ အလုပ်အကိုင်ရှာဖွေဖို့ ထွက်ခွာသွားခဲ့ကြပါတယ်။ ဒါပေမဲ့ အသက်ကြီးသူတွေကတော့ သူတို့ရဲ့အမွေအနှစ်ကို စောင့်ရှောက်ဖို့ စိတ်ပိုင်းဖြတ်ထားပြီး ခံနိုင်ရည်ရှိရှိ ဆက်လက်နေထိုင်နေကြပါတယ်။
ဆာပယ်လိုကို ရောက်ဖူးတယ်ဆိုတာဟာ သက်ရှိသမိုင်းထဲကို ဝင်ရောက်သွားတာနဲ့ အတူတူပါပဲ။ ဒီနေရာမှာ တစ်ချိန်က ပင်ပန်းဆင်းရဲခဲ့တဲ့နေရာမှာ ရယ်မောသံတွေ၊ တစ်ချိန်က တိတ်ဆိတ်နေခဲ့တဲ့နေရာမှာ ယုံကြည်မှုတွေ၊ ကျွန်စနစ်၊ ဘဝရဲ့အခက်အခဲတွေနဲ့ ဖျက်ဆီးပစ်ဖို့ ကြိုးစားမှုတွေကို ရှင်သန်အောင် ထိန်းသိမ်းထားနိုင်တဲ့ ယဉ်ကျေးမှုတစ်ခု ရှိနေပါတယ်။
ဆာပယ်လိုဟာ ကျွန်းတစ်ကျွန်းတင်မကပါဘူး။ နှလုံးခုန်သံတစ်ခုလည်း ဖြစ်ပါတယ်။ အမွေအနှစ်တွေဟာ ပြတိုက်တွေထဲမှာပဲ ရှိတာမဟုတ်ဘဲ မီးဖိုချောင်တွေ၊ ဓမ္မသီချင်းတွေ၊ ကျွန်တော်တို့ ပြောဆိုတဲ့ စကားလုံးတွေထဲမှာလည်း ရှိနေတယ်ဆိုတာကို သတိပေးနေတာပဲ ဖြစ်ပါတယ်။
#realdiaries #news #updatenews #newsrightnow