ယနေ့ခေတ်လူသားတွေဟာ ပိုးစုန်းကြူးကို မြင်ဖူးခဲ့တဲ့ နောက်ဆုံးမျိုးဆက် ဖြစ်လာနိုင်ကြောင်း အရေးကြီး သတိပေးချက်တွေ ပေါ်လာပါပြီ။
ပိုးစုန်းကြူး မျိုးကွဲပေါင်း ရာနဲ့ချီဟာ မျိုးသုဉ်းပျောက်ကွယ်တော့မယ့်အရေးနဲ့ ရင်ဆိုင်နေရပါတယ်တဲ့။ သူတို့ အလင်းတန်းတွေကို ကြင်ဖော်ရှာတဲ့အခါ၊ ဒါမှမဟုတ် ကိုယ့်ကိုယ်ကို ခုခံကာကွယ်တဲ့အခါ၊ ရန်သူကို လှည့်စားတဲ့ အခါတွေမှာ သုံးကြရတာကြောင့် မြို့ပြဖွံ့ဖြိုးလာမှုနဲ့အတူ ပါလာတဲ့မီးအလင်းရောင်တွေဟာ သူတို့မျိုးပွါးဖို့ လိုအပ်တဲ့ အချက်ပြမှုတွေ၊ ခုခံကာကွယ်ရာမှာ သုံးရတာတွေကို ကောင်းကောင်းကြီး အနှောင့်ယှက်ပေးနေပါတယ်။
စိုက်ပျိုးရေးမှာ ပိုးသတ်ဆေး အသုံးပြုမှုများလာတာကြောင့်လည်း သူတို့ရဲ့ မြေဆီလွှာအဆီအနှစ်တွေကို ဖျက်ဆီးသလိုဖြစ်နေပြန်ပါတယ်။ ကမ္ဘာကြီး ပူနွေးလာမှုနဲ့အတူ အပူလှိုင်းတွေ၊ မြစ်ချောင်းအင်းအိုင် တိမ်ကောပြီးရေခမ်းခြောက်မှုတွေ၊ စိုစွတ်တဲ့တောတွေ ပျက်သုဉ်းလာခြင်းဟာလည်း သူတို့ဘဝကို ပိုခက်ခဲကြမ်းတမ်းစေပါတယ်။
ပိုးစုန်းကြူးလေးတွေသာ ပျောက်ကွယ်ခဲ့ရင် သိပ်မကြာခင် အလှည့်ကျမှာကတော့ ဖား၊ ငှက် နဲ့ ပျားလေးတွေပါ။ ပျားရဲ့ ဝတ်မှုန်ကူးခြင်းဟာ ကမ္ဘာ့လူသားတွေအတွက် ဘယ်လိုအကျိုးပြုနေလဲဆိုတာတော့ သိပြီးကြပြီ ထင်ပါတယ်။ သက်ရှိတွေရဲ့ ဂေဟစနစ်ကြီး မကြာခင် ပျက်စီးတော့မှာကို သင့်အနေနဲ့ တတ်နိုင်တဲ့ဘက်က ကြိုတင်ကာကွယ် နိုင်ပါသေးတယ်။
ညဘက် မီးထွန်းရင် အပြင်မီးတွေကို လင်းထိန်နေအောင် မထားတာ။ ဥပမာ - ခြံမီး၊ အိမ်ပြင်မီး၊ အပြင်လျှောက်လမ်းမီးတွေကို အမှိန်ပဲ အသုံးပြုတာ၊ ဓါတုပိုးသတ်ဆေးသုံးမယ့်နေရာမှာ သဘာဝမြေဩဇာကို လိုသလောက်ပဲ သုံးတာ၊ လူကို ဆိုးကျိုးမဖြစ်တဲ့ အပင် ပန်းမန်တွေ သဘာဝအလျောက် ပေါက်ရောက်တာမျိုးကို မဖျက်ဆီးတာ ၊ ခြံထဲ မြေပိုရှိရင် ပိုးသတ်ဆေး မသုံးပဲ အပင်စိုက်တာမျိုးတွေ လုပ်နိုင်ပါသေးတယ်။
ကျတော်တို့ဟာ ဘိုးဘေးတွေဆီက အမွေကို ဆက်ခံသုံးစွဲနေတာမဟုတ်ပဲ နောင်မျိုးဆက်ဆီက ငှါးယူသုံးစွဲနေကြတာပါတဲ့။ အနာဂတ် ကလေးတွေဟာလည်း ပိုးစုန်းကြူးဆိုတာကို မြင်ခွင့် ရသင့်ပါတယ်။ အဲ့လို မြင်ခွင့်ပေးဖို့ ဆုံးဖြတ်ချက်ကတော့ ကျတော်တို့မျိုးဆက်ရဲ့ လက်ထဲမှာပဲ ရှိနေပါသေးတယ်။
