❝ ခင်သည် ကျနော့်ကိုချစ်၏။
ကျနော်သည် ခင့်ကို ချစ်သည်။
ထိုကြောင့် ကျနော်တို့နှစ်ယောက်
ပြန်မဆုံနိုင်အောင်
ကွေ့ကွင်းဝေးကွာခဲ့ကြသည် ❞
▫️ကွိုင် (နွေလယ်အိပ်မက်)
ဖတ်ရတာ အတော်ကို
အရသာရှိလှတဲ့စာအုပ်တစ်အုပ်ပါပဲ။
ကိုယ်တကယ်ခံစားရတာက
စာအုပ်ဖတ်ရတာနဲ့တောင် မတူတော့ဘဲ
ခင်မင်ရတဲ့ ညီအစ်ကိုတစ်ယောက်က
ခပ်ညစ်ညစ် အရက်ဆိုင်ထဲမှာ သူနာကျင်
ကြေကွဲခဲ့ရတဲ့ အဖြစ်အပျက်တစ်ခုကို
ပုခုံးဖက်ပြောပြနေသလိုပါပဲ ။
နားထောင်နေရင်းနဲ့ စိတ်အတွင်းသားထဲ
တဖြည်းဖြည်းနစ်ဝင်လာပြီး
ကိုယ်ကိုယ်တိုင် တစစကြေကွဲလာရတယ် ။
တရွေ့ရွေ့ကျန်ခဲ့တဲ့ ကံ့ကော်ပင်တန်းတွေ
စာရေးသူ ပေတေလေလွင့်ခဲ့တဲ့
ရန်ကုန်မြို့လယ်ခေါင်လမ်းမတွေ
ညလုံးပေါက် မှုန်တေတေ အလင်းဆိုင်တွေနဲ့
ငွေကြေး၊ အဆင်မပြေပြန့်ကျဲနေတဲ့ဘဝတွေ
နှစ်ယောက်ဘဝတစ်ခုနဲ့
အတူယှဥ်တွဲနေထိုင်နေရင်းကနေ
နောက်ဆုံး စာတစ်စောင်ကိုချန်ထားခဲ့ပြီး
ဘဝထဲကနေ တသက်လုံးအပြီးအပိုင်
ထွက်သွားတော့မဲ့ မိန်းမတစ်ယောက်ဆိုတာ
ကျန်ရစ်ခဲ့သူအတွက် ဆွေးမယ်ဆိုရင်
တစ်ဘဝလုံး ဆွေးမြေ့စရာကြီးပဲမဟုတ်လား။
"နွေတစ်ည" မှာ "ခင်ဝေ" နဲ့
လွဲချော်ခဲ့ခြင်းအတွက် တဘဝလုံး
နာကျင်လောင်ကျွမ်းခဲ့ရသလို
အခုလည်း "နွေလယ်အိပ်မက်" မှာ
စာအုပ်ဖတ်အပြီး စီးကရက်မီးထညှိရင်း
တမြေ့မြေ့နဲ့ လောင်မြိုက်ကျန်ခဲ့ရပါတယ် ။
