ရှေးရှေးတုန်းက ကံ့ကော်ပွင့်တွေ - စံပယ်ဖြူနု
" အဲဒီအချစ်ဟာ ပန်းကလေးတစ်ပွင့်ကို ချစ်တဲ့
အချစ်နဲ့ တူတယ် ၊ လှလှပပ ပွင့်တဲ့အခါ
အဝေးကနေ ကျေနပ်တယ် ၊ အဝေးမှာပဲနေခဲ့တယ်
နေလည်း နေသင့်တယ် "
နွေဦးမှာ ပွင့်တဲ့ ကံ့ကော်ရနံ့တွေနဲ့ သင်းပျံ့နေတဲ့ ဝတ္ထုလေး ၊ နူးညံ့လှတဲ့ ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို အရောင်မညစ်စေဘဲ လှလှလေး ဖော်ကျူးထားတဲ့ ချစ်ခြင်းတစ်ခုအကြောင်းပေါ့ ။
ဒီဝတ္ထုလေးဟာ လင်း ဆိုတဲ့ ဇာတ်ဆောင် မိန်းကလေး က ဇာတ်ကြောင်း ပြောပြနေသလို လေး ရေးဖွဲ့ထားထာ ။ သူမြင်တွေ့ခဲ့ရတဲ့ ချစ်မေတ္တာ ဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်အကြောင်းကိုပေါ့ ။
အင်္ဂလိပ်စာအုပ်တွေနဲ့ပဲ အချိန်ကုန်ပြီး ၊ မိန်းမ နဲ့
သမီးဖြစ်သူအပေါ် ချစ်ကြောင်း အမူအရာနဲ့ ဖြစ်စေ နှုတ်နဲ့ ဖြစ်စေ မပြသတဲ့ လင်း ရဲ့ ဖေဖေ ။
ဇနီးတစ်ယောက်ဘဝမှာ ချစ်ခြင်းဆိုတာ ဘယ်လိုမျိုးမှန်းတောင် မခံစားရတဲ့ လင်း ရဲ့ မေမေ
မမွန်မွန် ။ အိမ်မှု ကိစ္စနဲ့တင် တစ်နေ့တာ ကုန်ဆုံး
နေရပြီး ချစ်မေတ္တာကို ကြင်နာခွင့်လေးတောင်
မရှိရှာပဲ မွန်းကျပ်နေတဲ့ ဇနီးသည် တစ်ယောက် ။
သမီးလေးအပေါ် နွေးထွေးချစ်ခင်လှတဲ့
မိခင်တစ်ယောက် ။
ခင်ပွန်း နဲ့ ဖခင် ရဲ့ ကြင်နာမှုမရရှာတဲ့ လင်းတို့
သားမိနှစ်ယောက် ဘဝထဲကို နွေးထွေး လှပတဲ့
နွေဦးပန်းတွေ ယူဆောင်လာပေးတာကတော့ လင်းက ဦးဦး လို့ တွယ်တာစွာ ခေါ်ရတဲ့ နိုင်မင်းညီ ဆိုတဲ့ အမျိုးသားတစ်ဦးပေါ့ ။မမွန်မွန် သူငယ်ချင်း ရဲ့ မောင်လေးပေါ့ ။
အနုပညာကို မျှဝေခံစားနိုင်တဲ့ တူညီတဲ့ ခံစားချက်တွေ ၊ နွေးထွေးမှုကို ပေးနိုင်တဲ့ မေတ္တာငွေ့တွေ ဟာ လူတစ်ယောက်ရဲ့ ချစ်ခြင်းပန်းတွေကို ပွင့်သွားနိုင်စေလား ။
ဆန်းကြယ်လှတဲ့ အချစ်ရဲ့ ဇာတ်လမ်းများစွာထဲကမှ မတူကွဲပြားလှတဲ့ အချစ်တွေပေါ့ ။ ဒါပေမဲ့
ဒီအချစ်တွေဟာ ရုပ်ဆိုးမသွားဘူး ၊ အကျည်းမတန် စေခဲ့ဘူး ၊ သက်ဆိုင်သူတွေရဲ့ နှလုံးသားကို
ခဏတာ ပန်းတွေပွင့်စေခဲ့တယ် ။
ရန်ကုန်တက္ကသိုလ်ဝန်းထဲမှာ လျှောက်ခဲ့ရတဲ့
လှပတဲ့ ညနေခင်းတွေ ၊ ဂျပ်ဆင်အောက်မှာ ထိုင်ခဲ့
ရတဲ့ အမှတ်တရအချိန်တွေ ၊ ထူးအိမ်သင်းရဲ့ တေးသီချင်းတွေ ၊ ဝါရွှေနုသွေးနေတဲ့ မွှေးပျံ့တဲ့ ကံ့ကော်တွေ ။
လင်း ရယ် ၊ သူ့ မေမေ မမွန်မွန် နဲ့ ဦးဦးရယ်
ပျော်ရွှင်ခဲ့ရတဲ့ အတိတ်က လှပတဲ့အချိန်တွေ အကြောင်းကို လင်း ပြောပြရင်း ပုံရိပ်တွေ တစ်ခုပြီး တစ်ခု မြင်တွေ့ခဲ့ရတယ် ။ နူးညံ့တဲ့ အချစ်ကို
ခံစားခဲ့ရတယ် ။
အချစ်ဆိုတဲ့ နွေးထွေးမှုဆိုတာကို ခံစားမိပြီး
ပိုင်ဆိုင်လိုစိတ် မရှိ ၊ ခပ်ဝေးဝေးကနေ ငေးကြည့်ပြီး ကျေနပ်နိုင်တဲ့ အံ့သြဖွယ် အချစ်ရဲ့ ဖြစ်ရပ်တွေကို မြင်ခဲ့ခံစားခဲ့ရတယ် ။ ပန်းပွင့်ကလေး လိပ်ပြာကလေးတွေကို ချစ်တဲ့အချစ်ပါ တဲ့ ။လိပ်ပြာကလေးပျံနေတဲ့အခါ ပန်းကလေးပွင့်နေတဲ့အခါ အဝေးကနေ ကျေနပ်နေတယ် ဆိုတဲ့ ချစ်စိတ်တွေ ။
ဂျပ်ဆင်အောက်က သားအမိနှစ်ယောက်ကို ဓာတ်ပုံလှမ်းရိုက်နေတဲ့သူ ရဲ့ အရိပ်ပါတဲ့ ပန်းချီကား
တစ်ချပ် ကို အစပြုလို့ အတိတ်က ဖြစ်ရပ်တွေကို ဖော်ပြသွားတဲ့ တေးသွားလှလှတစ်ပုဒ်ပေါ့ ။
နွေဦးကံ့ကော် သီချင်းသံ နဲ့ ကံ့ကော်ပန်း ရနံ့ကို
ရစေတဲ့ ဇာတ်လမ်းလေးပေါ့ ။ ကံမဆုံလည်း
မမေ့နိုင်ဘူး ဆိုတဲ့ တေးသံဟာ ချစ်ခြင်းအကြောင်း ပြောပြနေသလို ။
ကုန်လွန်ခဲ့သော အတိတ်မှ အချို့သော အမှတ်တရတို့သည် ပစ္စုပ္ပန်သို့ ရောက်သည့်တိုင်လှမြဲ လှနေလေ့ရှိသည် အချို့ကတော့ အတိတ်တွင်သာ
လှနိုင်သည် ။
ဦးဦးသည် အတိတ်တွင်သာ လှမည့်
အမှတ်တရမျိုး ဖြစ်ပါလိမ့်မည် ။
#ရှေးရှေးတုန်းကကံ့ကော်ပွင့်တွေ
