ဥာဏ်များတဲ့ကြောင် နှင့် လည်လွန်းတဲ့ကြွက်(ပုံပြင်)
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
တစ်ခါတုန်းက
စာကြည့်တိုက်ဟောင်းကြီးတစ်ခုရဲ့ စာအုပ်စင်တွေကြားမှာ ကြောင်နက်ကြီး
တစ်ကောင်နေထိုင်လေသတဲ့။ သူ့ရဲ့အကြီးမားဆုံးပျော်ရွှင်မှုကတော့ စာကြည့်တိုက်ထဲက ကြွက်ကလေးကို လိုက်ဖမ်းရခြင်းပဲတဲ့ကွယ်။
အဲ့ဒီစာကြည့်တိုက်ရဲ့ အဘိဓာန်စာအုပ်ကြီးတစ်အုပ်နောက်က အပေါက်လေးထဲမှာတော့ ကြွက်ကလေးတစ်ကောင် နေထိုင်လေတယ်။ကြွက်ကလေးက သေးငယ်ပေမယ့် အရမ်းကို လိမ္မာပါးနပ်ပြီး ကြောင် ရဲ့လက်ကနေ အမြဲလွတ်မြောက်လေသတဲ့။
တစ်နေ့မှာတော့ ကြောင်ကြီးက အကြံသစ်တစ်ခုရသွားလေတယ်။ သူက မွှေးကြိုင်တဲ့ ဘီစကွတ်တစ်ခုကိုယူပြီး စာကြည့်တိုက်ရဲ့ ကြမ်းပြင်လွတ်တစ်ခုမှာ ချထားလိုက် ပြီးတော့ စာအုပ်ပုံတစ်ပုံနောက်မှာ ပုန်းပြီးစောင့်နေလိုက်တာပေါ့။
ကြွက်ကလေးက သူ့အပေါက်ထဲကနေ ဘီစကွတ်ရဲ့မွှေးရနံ့ကိုရလိုက်တယ်။ ဒါပေမယ့် သူက အပြင်ကို ချက်ချင်းမထွက်လာပဲ ဒါက ထောင်ချောက်တစ်ခုဖြစ်နိုင်တယ်ဆိုပြီးကြိုတွေးမိလေသတဲ့။
ဒီလိုနဲ့ကြွက်ကလေးဟာ စာအုပ်စင်နောက်က လျှို့ဝှက်လမ်းလေးအတိုင်း တိတ်တိတ်လေးထွက်လာခဲ့ ပြီးတော့ ကြောင် ပုန်းနေတဲ့နေရာအပေါ်က စာအုပ်စင်ထိပ်ကို အသံမကြားအောင် တက်သွားခဲ့လေတယ်။
ကြောင်ကြီးကတော့ ကြမ်းပြင်ပေါ်က ဘီစကွတ်ကိုပဲ မျက်တောင်မခတ်စိုက်ကြည့်နေပြီး။သူ့ထက်သေးငယ်တဲ့ ကြွက်ကိုအထင်သေးစွာနဲ့ အမိဖမ်းမယ်ဆိုပြီး
တွေးနေတော့တာပေါ့။
စာအုပ်စင်ထိပ်ကနေ ကြွက်ကလေးဟာ ကြောင်ကြီး ရဲ့နောက်မှာ အန္တရာယ်ရှိစွာ ယိုင်နဲ့နေတဲ့ စာအုပ်အထပ်ကြီးတစ်ထပ်ကို တွေ့လိုက်တော့ သူက အသက်ပြင်းပြင်းရှူပြီး အဲ့ဒီစာအုပ်ပုံကို အားကုန်တွန်းချလိုက်လေတယ်။
"ဂျိမ်း!" ဆိုတဲ့အသံနဲ့အတူ စာအုပ်တွေက အောက်ကို ပြိုကျလာပြီး အသံကျယ်ကြီးထွက်ပေါ်လာကာ ကြောင်ဟာ ကြောက်လန့်တကြားနဲ့ လေထဲကို ခုန်တက်သွားပြီး သူ့အမွှေးတွေအားလုံး ထိုးထောင်သွားလေတယ်။
ကြောင်က အာရုံလွင့်နေတုန်းမှာပဲ ကြွက်ကလေးဟာ အမြန်ပြေးဆင်းလာပြီး ဘီစကွတ်ကိုကောက်ယူကာ သူ့အပေါက်ထဲကို လုံခြုံစွာပြန်ဝင်သွားလေသတဲ့။ ကြောင်ကြီး ကတော့ ပြန့်ကျဲနေတဲ့ စာအုပ်တွေကြားမှာ ကြောင်တောင်တောင်နဲ့ ကျန်ခဲ့တော့တာပေါ့။
အဲ့ဒီနေ့ကစပြီး ကြောင်ကြီးဟာ ကြွက် ကို လေးစားတဲ့အကြည့်နဲ့ ကြည့်လာပြီး အသေးငယ်ဆုံးသတ္တဝါတွေမှာလည်း
သူ့အစွမ်းအစနဲ့ ရှိကြတယ်ဆိုတာကို
လက်ခံသွားလေသတဲ့ကွယ်။